نبض بخشهایی از جبنش کارگری با اعتصاب غذای رضا شهابی میزند. رضا شهابی برای رساندن صدای اعتراضش دست یه اعتصاب غذا زده است. ٣٧٧فعال سیاسی ـ مدنی، شاعر و هنرمند، پنچ سندیکای کارگری فرانسه و اتحادیه نقاشان ساختمانی استان کپنهاگ تاکنون خواهان آزادی فوری رضا شهابی شده اند. کارزار دفاع از رضا شهابی هنوز ادامه دارد. «رضا شهابی فعال کارگری، عضو سندیکای کارگران اتوبوسرانی تهران و مسئول سابق واحد کارگری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران پیش‌تر از سوی شعبه ١۵ دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی صلواتی به اتهام تبلیغ علیه نظام به یکسال حبس و هم چنین به اتهام تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی نیز به پنج سال حبس محکوم شده بود؛ وی همچنین در این حکم به ۵ سال ممنوعیت از فعالیت سندیکایی و هفتاد میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شده بود. شهابی که از مشکلات حاد کمر و گردن رنج می‌برد و بنا بر اظهارات پزشک معالج، نیاز به عمل جراحی دارد، روز شنبه ٢۵ آذر ماه ١٣٩١ جهت معاینه توسط پزشک متخصص به بیمارستان خمینی تهران منتقل گردید و پزشک برای بررسی وضعیت وی عکس برداری را تجویز نمود. اما در ادامه، پاسیار زندان که شهابی را همراهی می‌کرده است، از انجام آزمایشات تجویز شده توسط پزشک ممانعت کرده و وقتی… شهابی و خانواده‌اش نسبت به این برخورد مامور زندان اعتراض کردند، وی رضا شهابی را تهدید به ضرب و شتم نموده و با الفاظ رکیک و خشونت بار مورد خطاب قرار داده و به زندان بازگردانده است». حمایت های سراسری از رضا شهابی در شکل گسترده در جریان است. این حمایتها در طول حداقل یک دهه گذشته از فعالین کارگری وجود داشته است. نکته مهم و برجسته دوره اخیر حمایت از رضا شهابی و دیگر کارگران زندانی اشکال تعرضی تر در شکل نامه های جمعی در ابعاد صدها نفری، و فراخوان احزاب سیاسی در دفاع از جان و حرمت و شخصیت این فعالین است. اقدامات موثرتر در این شرایط، به ابتکارات آلترناتویی در سطح جامعه برمیگردد. هم اکنون تعداد زیادی از فعالین کارگری و معلمان؛ بهنام ابراهیم زاده، شاهرخ زمانی و محمد جراحی، پدرام نصراللهی و پنج نفر از اعضای کمیته هماهنگی که اخیرا دستگیر شدند، تعدادی از معلمان از جمله رسول بوداغی و عبدالرضا قنبری نیز در زندان های جمهوری اسلامی هستند و هرروز بعناوین مختلف مورد توهین و بیحرمتی قرار میگیرند یا به سلول های انفرادی برده میشوند. تعداد بیشتری از فعالین کارگری و یا معلمان فعال نیز مدام به دادگاه کشیده میشوند یا اخراج و تبعید میشوند. حتی همسران و سایر اعضای خانواده آنها نیز مدام مورد اذیت و آزار حکومت قرار دارند. سازماندهی اقدامات مشترک از جمله در سطح مدارس و دانشگاه ها در شکل برپایی تجمعات کوتاه و با صدور قطعنامه های مشخص در دفاع از آزادی فوری فعالین کارگری و معلمان در شهرها، جمع آوری گسترده امضا و طومار که هم اکنون در ارتباط با دفاع از رضا شهابی و محکومیت اعمال خشونت علیه او براه افتاده، و اقدامات کارگران در محیط کار و دخالت فعال آنها برای آزادی فوری کارگران و معلمان زندانی، بدون شک از حمایت توده ای جامعه و مردم برخوردار خواهد شد. اوضاع سیاسی در ایران و التهاب نارضایتی های توده ای بیش از هر دوره ای، به جرقه های اعتراضی نیاز دارد که آتش خشم و اعتراض توده ای را شعله ور کند.
حوادث ناشی از کار هر ساله افزایش یافته است. بیش از هزار و صد نفر در ظرف ٧ماه جانشان را از دست داده اند. و سالانه ۴۵هزار نفر قربانی هوای آلوده میشوند. و صدها نفر ا در اثر تصادف های جاده ای و نا امنی جاده ها و عدم رعایت ایمنی رانندگی، جان خود را از دست میدهند. سالانه بطور متوسط بیست هزار نفر بر اثر حوادث ناشی از کار آسیب می بینند و هر روز شش نفر جان خود را از دست میدهند. این آمار ـ ۴۵هزار نفر قربانی هوای آلوده ـ در اثر حوادث کار روزانه شش نفر جان خود را از دست میدهند ـ و آمار بالای تصادف های جاده ای فشار گرانی و بیکارسازی های گسترده در کنار اعدام های زنجیره ای در زندانها، ـ به اندازه کافی فشار روحی، روانی و شوک ناشی از ناامنی ادامه حیات را ایجاد کرده است. طبقه کارگر، کارکنان و مزدبگیران میلیونی جامعه در برابر انتخاب مهم و راه حلهای فوری قرار دارند. هر نوع “عاقبت اندیشی” و “نظاره” گری و سپردن سرنوشت خود و خانواده ها و فرزندانشان به این شرایط، دیگر مجاز نیست. یک درصدی ها شامل دستگاه حاکم و بورژواها(در حمایت دولت ـ ارتش و سپاه و دادگاه و زندانها) از این وضعیت راضی و بر ثروت و سرنوشت جامعه حاکمند. مهم این است که ٩٩ درصدی ها به این وضعیت دیگر تن ندهند. قیام و خیزش های توده ای و تحمیل مطالبات ایمنی و رفاه و سپردن سرنوشت خود بدست خود، همین امرز عملی است. هر روز از میان ما ده ها نفر از عزیزانمان میروند. جنایت سازمان یافته دیگر بس است.
پنچ نفر از اعضای کمیته هماهنگی به اسامی محمد کریمی، جمال مینا شیری، ابراهیم مصطفی پور، قاسم مصطفی پور و هادی تنومند توسط پلیس امنیتی جمهوری اسلامی در بوکان دستگیر شدند. این ۵نفر از فعالین کمیته هماهنگی هستند. این دستگیریهای بی گمان بر محور اوضاع سیاسی کنونی، موقعیت سیاسی ـ اجتماعی جمهوری اسلامی و موقعیت ابژکتیو و فعال تر جنبش کارگری بویژه در بطن ایجاد شرایط تحمل ناپذیر فقر و فلاکت و گرانی سرسام آور مایحتاج روزانه و معیشتی مردم، نارضایتی عمومی از وضعیت کنونی و پتانسیل اجتماعی جنبش کارگری قابل ارزیابی است. نسق گیری و زهر چشم گرفتن از کارگران سابقه طولانی در سه دهه حاکمیت نظام ضد انسانی وضد کارگر جمهوری اسلامی و دولت بعنوان حافظ منافع طبقه سرمایه داران دارد. هم اکنون تعداد زیادی از فعالین کارگری در زندان بسر میبرند: محمد جراحی٬ شاهرخ زمانی٬ پدرام نصرالهی٬ رضا شهابی٬ و… اما تمام مساله این است که این اعدامها، شلاقها، سرکوب و امنیتی کردن محیط کار و کارخانه ها، زندان و دستکیری کارگران، کلیدهای یک رمز و نشانه های تقابل و رویاروئی در یک مصاف اجتماعی را بدست ما میدهند. در دل حاکمیت سیاه با سلب کامل آزادی های سیاسی و سیطره سیاه نظام اسلامی، جنبش کارگری با اعتراضات گسترده در سطح جمع آوری سی هزار امضا و با حمایت وسیع از رضا شهابی و دیگر کارگران زندانی، با دامن زدن به اعتصابات کارگری، افق سیاسی و روحیه اعتماد به جنبش کارگری و مبارزه در مقابل هارترین رژیم سرکوبگر را به جامعه نوید میدهد. دستگیریهای اخیر در بوکان یک هشدار از پیش و گروکشی از نیروئی است که در شرایط آشفته رژیم اسلامی و در دل بحران لاعلاج اقتصادی و سیاسی، و بر بستر اعتراضات وسیع و لاینقطع کارگران به بیکار سازیها و عدم پرداخت حقوق معوقه و تقابل با یورش رژیم به هر نوع تشکل کارگری، میتواند در سازماندهی و هدایت طبقاتی، مطالبات و خواستهای اعتراضی کارگران و مزدبگیران جامعه نقطه امید واقعی برای خروج از اوضاع فلاکت بار ناشی از سلطه رژیم اسلامی در برابرمردم ایران بگذارد. رمز اصلی این دستگیریها را باید در این تقابل و رویاروی های طبقاتی ـ اجتماعی دید. اما سوال این است که آیا این محاکمات و فشارها بر فعالین جنبش کارگری خواهد توانست نیروی عظیم و خشمگین طبقه کارگر ایران را مرعوب و منکوب کند؟ این گرو کشی و فشارهای امنیتی که بطور روزمره توسط جمهوری اسلامی اعمال میشوند، کاری بیهوده و اقداماتی سوخته است.
طومار سیی هزار امضا؛ با تجمع کارگران و هماهنگ کنندگان طومار سی هزار امضا، موقعیت اعتراضی جنبش کارگری وارد فاز جدید و تعرضی تری شده است. جنبش اعتراضی علیه حداقل دستمزدها از مراکز صنعتی قزوین، حرکت سازمانیافته و با تداوم کارگران در سال ١٣٩١ شروع شده است. کمتر زمانی ما با این شکل از مبارزه پیگیرانه بر اساس اعتراض علیه حداقل دستمزدها روبرو بوده ایم. هم اکنون این اعتراضات در شکل جمع آوری امضا و ارسال نامه های اعتراضی به مقامات جنایتکار رژیم اسلامی در جریان است. از اول ماه مه امسال(سال ١٣٩١) به ابتکار تشکلهای کارگری از جمله اتحادیه آزاد کارگران و با پیوستن پنچ هزار نفر از کارگران و خانواده هایشان، استارت این جنبش اعتراضی زده شد. سپس تعداد هر چه بیشتری از کارگران در مراکز صنعتی قزوین، بیش از ده هزار نفر از کارگران به این جنبش اعتراضی پیوستند. در فاز دوم در هشت مرکز کارگری از شهرهای صنعتی و مراکز کارگری ده هزار امضا توسط کارگران تهیه شد. این جنبش با بیست هزار امضا ادامه پیدا کرد. در ٢۴ آذرماه با ده هزار امضا دیگر فاز سوم از جنبش اعتراضی به حداقل دستمزدها، وارد دوره نوین و تعرضی تر شده است. این اعتراضات بر محور مخالفت با قطع یارانه ها که خود عامل و سبب افزایش گرانی شده است، در شکل اعتراض به حداقل دستمزدها که کفاف تامین فقط چند روز از خانواده های کارگری بدون امکانات بهداشتی، رفاهی است، در جریان است. مضاف بر این خواستها، اعتراض و مخالفت با اصلاحیه های قانون کار که هم اکنون در دست مجلس قاتلان و جنایتکاران است، موضع سازمانیافته جنبش کارگری را با نمایش اعتراضی و کمپین کارگران و هماهنگ کننده های آنها را به صحنه سیاسی ـ طبقاتی جامعه آورده است. اعتراض به حداقل دستمزدها، خواستی سراسری در ابعاد میلیونی است، به زندگی و معیشت و تامین رفاه و امنیت شغلی و اقتصادی طبقه کارگر در سطح سراسری ربط مستقیم و حیاتی دارد. نقطه قوت اصلی و قابل اتکا برای پایان دادن به فقر و گرانی و رسیدن به حداقل دستمزدها بر اساس استاندارهای اعلام شده توسط کارگران، مبارزه در سطح سراسری است. مبارزه ای که به قدرت و اتحاد میلیونی طبقه کارگر، معلمان و پرستاران متکی است. محلی نیست. قدرتمند و سراسری است. از مراکز صنعتی و کلیدی شروع شده است. امضا و حمایت هزاران کارگر صنعتی و کلیدی، تامین قدرتمند کردن این مطالبه را در خود منعکس میکند. این فاکتور خود نیز در قدرتمند کردن این اعتراضات نقش موثر و مهمی دارد. توجه افکار عمومی، رسانه ها و سایتها را بخود معطوف کرده است. دولت و کارفرما و مقامات جنایتکار جمهوری اسلامی را ملزم به جوابگویی خواهد کرد. پاسخ و عکس العمل طبقه حاکم را ضعیف، و آنها ناچارا با احتیاط و دست به عصا به توطئه و سرکوب دست میبرند. با توجه به این فاکتورها، ما کارگران، معلمان و پرستاران و دیگر اقشار تهیدست جامعه کردستان را، به پیوستن به اعتراض به حداقل دستمزدها فرا میخوانیم. طومار سی هزار امضا با توجه به پتانسیل اعتراضات کارگری، و ابراز وجود رهبران و سخنگویان علنی جنبش در ابعاد میلیونی، مبارزه ای است که ادامه خواهد داشت که در شرایط کنونی میتواند بر اوضاع سیاسی و قدرتمندی خواست و مطالبات طبقه کارگر تاثیر بگذارد. جهت یادآوری، انعکاس خبری تاکنون منتشر شده در فاز دوم طومار بیست هزار امضا را مجددا منتشر میکنیم.
انعکاس خبری طومار اعتراض به سطح دستمزدها و بی حقوقی کارگران در روزنامه ها و سایت های داخل کشور؛
خبر گزاری کار ایران (ایلنا) هزار کارگر به قطع یارانهها اعتراض کردند ایلنا: بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ۵ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانهها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند. به گزارش ایلنا، کارگران در این نامه از قانون هدفمندی یارانهها با عنوان «قطع یارانهها» نام برده‌اند و با توجه به وضعیت اقتصادی‌شان خواستار افزایش حداقل دستمزدها براساس تورم موجود شدند. در این طومار که به امضای بیش از ١٠ هزار کارگر شاغل در ۵ استان کشور در کارخانه‌هایی از جمله دارو شیشه، مهرام، فرش پارس، هفت الماس و… رسیده است، کارگران تهیه پیش‌نویس اصلاحیه قانون کار را «اصلاحیه‌ای ضد کارگری» دانسته‌اند که امنیت شغلی و معیشت آنان را نشانه رفته است. کارگران امضا کننده نامه همچنین به تعویق و بی‌نظمی در پرداخت حقوقشان اعتراض‌کرده‌اند و خواستار ایجاد ساز و کار قانونی و قاطعی برای پرداخت بموقع دستمزدها و تعقیب قضایی کارفرمایانی که کارگران را بدون قرارداد و یا با قراردادهای سفید امضا و دستمزدهای معوقه وادار به کار می‌کنند شده‌اند. خبرگزاری کار ایران (ایلنا) در اواسط ماه جاری پیش‌خبری از تلاش کارگران جهت تهیه طوماری در اعتراض به اجرای قانون هدفمندی یارانهها با ٢ هزار امضا را منتشر کرده بود که طومار ١٠ هزار امضایی کارگران به ثمر نشستن مرحله اول این تلاش است
١٠ هزار کارگر به قطع یارانهها اعتراض کردند ایران > دولت – همشهری آنلاین:
کارگران در این نامه که از سوی خبرگزاری کار ایران منتشر شده ، از قانون هدفمندی یارانهها با عنوان «قطع یارانهها» نام برده‌اند و با توجه به وضعیت اقتصادی‌شان خواستار افزایش حداقل دستمزدها براساس تورم موجود شدند. در این طومار که به امضای بیش از ١٠ هزار کارگر شاغل در ۵ استان کشور در کارخانه‌هایی از جمله دارو شیشه، مهرام، فرش پارس، هفت الماس و… رسیده است، کارگران تهیهپیش‌نویس اصلاحیه قانون کار را «اصلاحیه‌ای ضد کارگری» دانسته‌اند که امنیت شغلی و معیشت آنان را نشانه رفته است.
١٠هزار امضا در اعتراض به سختی معیشت کارگران روزنامه شرق و بورس نیوز
شرق: از زمستان ٨٩ تاکنون که قانون هدفمندی یارانهها به اجرا درآمد، این قانون پیش‌بینی‌های نگران‌کننده و انتقادهای بسیاری را به خود دیده است؛ پیش‌بینی‌هایی که از گرانی‌های لجام‌گسیخته حکایت می‌کرد و حتی پیش‌بینی تورم ۶٠درصدی را رقم زد. در این مدت کارگران تنها ناظر پیش‌بینی‌ها مبنی بر افزایش فشار بر اقشار کم‌درآمد و انتقادها به نحوه اجرای قانون بودند اما اکنون ١٠هزار کارگر از واحدهای صنعتی پنج استان کشور در اعتراض به معیشت سخت خانوارهای کارگری نامه‌ای را خطاب به وزیر کار و رفاه اجتماعی نوشتند که ١٠هزار امضا پای خود می‌بیند.
سایت تابناک و نیوز و پیام سمنان اقتصادی » داخلی
نامه ١٠ هزار کارگر به وزیر کار
بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ۵ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانهها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
کد خبر: ٢۵١۶۴٢
به نقل از زلال نیوز امضای طوماری خطاب به وزیر کار؛
١٠ هزار کارگر به قطع یارانهها اعتراض کردند
کد خبر: ٢۶٠٣۶. شنبه ٢٧ خرداد ١٣٩١، ساعت ١٧:٢۶
در این طومار که به امضای بیش از ١٠ هزار کارگر شاغل در ۵ استان کشور در کارخانه‌هایی از جمله دارو شیشه، مهرام، فرش پارس، هفت الماس و… رسیده است، کارگران تهیه پیش‌نویس اصلاحیه قانون کار را «اصلاحیه‌ای ضد کارگری» دانسته‌اند که امنیت شغلی و معیشت آنان را نشانه رفته است
بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ۵ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانهها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
آفرینش روزنامه سراسری صبح ایران
بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ۵ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانهها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
آفتاب: بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ۵ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانهها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
سایت پول نیوز اصلی> خبرگزاری پول نیوز ١٣٩١/٠٣/٢٨, ٩:٣٧:٠١
نامه ١٠ هزار کارگر به وزیر کار
بیش از ١٠ هزار کارگر واحدهای صنعتی از ۵ استان کشور، با امضای نامه‌ای خطاب به وزیر کار به تاثیراتی که اجرای قانونی هدفمندی یارانهها بر زندگی آنان تحمیل کرده است اعتراض کردند.
منبع خبری(سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران)