ای رفیق کارگر
تو هرگز باور نکن
وقتی که می گویند سوسیالیزم مرده است
تو سوسیالیزم را ببین
وقتی که پرده خرافات و تعصبات تفرقه انداز پس میرود
وقتی که نیروی عظیم تو و همدردانت
حاکمیتهای ضد مردمی را به زیر می کشد
و دیگر زندان و ارتش و نیروهای انتظامی وسپاه پاسداران و……
در مقابل ارداده تو و همرزمانت بی اثر می شوند
…………..
و تو سوسیالیزم را ببین
در آنجا که تفرقه جای خود را به اتحاد
اطاعت از حاکمان جای خود را به اعتراض
و مردم آزاری جای خود را به مردم دوستی می دهد
……….
تو سوسیالیزم را ببین
در هر آنچه قوانین کهن را
سنتهای عقب مانده را
توحش و بربریت را
و نابرابری و ناعدالتی را به زیر سوال می برد
………….
و برقراریش
آه، برقراریش دور نمی بود اگر
سوسیالیزم را باور می کردیم
ای رفیق کارگر
هزاران نفع شخصی و دولتهای دزد و یغماگر
با سرمایه و ارتش و زندان و بمب های تخریب کننده
بر علیه ما صف آراسته اند
و ما در مقابل آنان چیزی نداریم
بجز باورهایمان
باورهائی که هر روز می خواهند
از طریق ادیان مختلف و فیلمها و اخبار و تبلیغات و تحمیل یک زندگی سخت
از قلبهای ما برانند
ما در مقابل آنان چیزی نداریم جز باور به اینکه
سوسیالیزم برخواسته از نیازهای انسان
سوسیالیزم جوابگوی مشکلات انسان
سوسیالیزم راه رسیدن به خوشبختی انسان است
سوسیالیزم خود زندگیست
آن هم زندگی به نحوه درستش
…………..
ای رفیق کارگر
سوسیالیزم همچون پرنده ای که در روزی سرد و تاریک
بر شیشه پنجره نوک میزند
و آب و دانه میخواهد
در دل من
در دل تو و در دل هر انسانیست که از دیدن فقر و بدبختی انسانها بیزارند
آب و دانه اش دهیم
که آزادی و برابری فردایمان
در گرو باور امروزمان است
ای رفیق کارگر
سوسیالیزم را باور کنیم
که فقط با سوسیالیزم است که این جهان
مکان یک زندگی امن برای انسان است
ناهید وفائی