امروز اعتراض به مقابل کاخ ریاست جمهوری رسید! همان کاخی که محمد مبارک سه دهه دیکتاتوری اش را از آنجا سازمان داده بود! 
معترضین علنا علیه رئیس جمهور شعار دادند: همان معترضینی که قبلا مبارک را سرنگون کرده بودند؛ همان توده هایی که با شعار “نان، آزادی، حرمت انسانی”، مهر خود را بر پیشانی دهه دوم قرن بیست و یک زده اند! جوانان جنبش ۶ آوریل مجددا به میدان آمده اند: همان جنبشی که در حمایت از اعتصاب سراسری سال ۲۰۰۸ شکل گرفت و نیروی اصلی سازمان دادن اعتراض علیه دیکتاتوری مبارک بود.
وقتی معترضین، کاخ ریاست جمهوری را از سه طرف محاصره کردند، نیروهای ضد شورش، رئیس جمهور را از در عقب به محل دیگری انتقال دادند. همان نیروهایی که سه دهه با چنگ و دندان از دیکتاتوری مبارک پاسداری کرده بودند!
ظاهرا فیلم دارد تکرار میشود. صحنه همان صحنه. معترضین همان معترضین. نیروهای سرکوب همان نیروها. این بار فقط محمد مبارک به جای محمد مبارک مورد تعرض است!
تمام محتوای جدید اوضاع دقیقا مربوط به همین دو محمد است.
محمد مبارک را زیر فشار انقلاب و از ترس رادیکالتر شدن انقلاب و در هم کوبیدن کل نظام سیاسی به زندانی در شرم الشیخ منتقل کرده بودند تا محمد مبارک بتواند کل انقلاب را به خانه برگرداند و کل نظام را نجات دهد. و الان دقیقا همان انقلاب میخواهد محمد مرسی را پیش محمد مبارک بفرستد!
این یک گام بلند به جلو است. این بار انقلاب مصر در مقابل ضدانقلابی قد علم کرده است که میخواهد با ماسک انقلاب به سراغش برود.
تصمیمات دراماتیک رئیس جمهور ضد انقلاب، صف انقلاب را به تحرکی دراماتیک واداشته است.
تصمیمات دراماتیک رئیس جمهور: من بالاتر از قانون هستم. هیچ نهادی نمیتواند فرامین من را زیر سئوال ببرد. شریعت اسلامی مبنای قوانین خواهند بود. قانون اساسی همان است که “مجمع قانون اساسی” همین دیروز تصویب کرد: همان مجمع خود گمارده ای که ترکیب اصلی اش ارازل اسلامی اخوان المسلمین و اوباشان اسلامی سلفی هستند!
پاسخ دراماتیک انقلاب: قانون را خیابان، میدان تحریر، شهر کارگری المحله، کارگران بندر سوئز و اسکندریه و … تعیین میکنند. رئیس جمهور باید فرامینش را پس بگیرد. “مجمع قانون اساسی” خودگمارده، قانون اساسی مصوبش و “رفراندم” کذایی دو هفته بعدش را باید پس بگیرد.
انقلاب مصر یک گام به جلو برداشته است. در مصر، طبقه کارگر و مدنیت و انسانیت از یکطرف و طبقه سرمایه دار و توحش و ارتجاع از طرف دیگر در کشمکشی سرنوشت ساز درگیر هستند!
فراموش نکنید که اخوان المسلمین و مرسی نماینده آن جریان اسلامی است که قرار است به جای جنبش اسلامی خونین نوع القاعده و طالبان و حکومت اسلامی به آلترناتیو دول غرب و بورژوازی منطقه در مقابل انقلابات جاری تبدیل شود!
آیا همین کافی نیست که کشمکش جاری مصر را کشمکشی میان مدنیت و انسانیت از یک طرف و ارتجاع و توحش و بربریت نوع جدید از طرف دیگر بدانیم؟ آیا همین کافی نیست که تعرض متقابل انقلاب مصر در مقابل تعرض ضد انقلاب بورژوایی در قالب اسلام “اهلی شده و میانه رو و معتدل” را یک گام به جلو بدانیم؟
در مصر، تقابل انقلاب و ضدانقلاب در کل منطقه دارد وارد مراحل جدید و سرنوشت سازی میشود. سرنوشت این انقلاب را باید با دقت تمام دنبال کرد.*
تورنتو. ۴ سپتامبر ۲۰۱۲، ۱۴ آذر ۱۳۹۱