هیولای مرگ از آسمان سرمایه،
گیسوان دوشیزه ای کال را گرفت و
آغاز فاجعه را اعلام نمود،

در یک آتش سوزی گسترده و وحشتناک در نیمه شبِ شنبه به و قتِ محلی ۱۳۰ انسانِ عاشق زندگی در میان حریرو مخمل و ابریشم وتصویر و صدا و سرب داغ در طغیانِ اشک در این لحظۀ شوم برای زنده ماندن در یکی از کورهای آتش سوزی سرمایه داران در شهر داکا پایتخت بنگلادش جان باختند.
آتش از طبقه هم کف یک ساختمان هفت طبقه شعله زد و در مدت کوتاهی شعله های سر کش آن به طبقات بالا سرایت نمود هر چند که آتش نشانی و گروه های امداد رسیدند آما شعله های وسیع آتش چنان بوده که مأموران آتش نشانی و امدادگرایان نتوانستند آتش را مهار کنند. دهها نفر از کارگران که در طبقات میانی این ساختمان گرفتار شده بودند یا توسط گاز و دود خفه شدند یا آتش جان آنها را گرفت و تعدادی هم از ترس گرمای شدید آتش از پنجرۀ طبقات دیگر به بیرون پریده اند و گروه امداد آنها را به بیمارستان انتقال داده اند. اما متأسفانه تا کنون تعداد ۱۲ نفر از این عزیزان بر اثر شدت جراحات وارده بر آنها در بیمارستان جان خود را از دست داده اند. تعدادی هم خود را به پشتِ بام کارخانه رسانده بودند که خوشبختانه آنها همگی توسط گروه امداد نجات یافته اند. و باز متأسفانه تعدادی هم نا پدید شده اند.
بعد از این فجایع انسانی و صحنه های درد آور آدم سوزی آن، به گزارش رسانه های داخلی نخست وزیر بنگلادش دستور تحقیقات برای مشخص شدن علت حادثه و شناسایی مقصران را صادر کرده است. اما باید از جناب نخست وزیر پرسید که چند ماه قبل از این، کارگران واحد تولید پوشاک به خیابانها آمدند تا بی بضا عتی زندگی خود را فریاد بزنند، اما پلیس سرمایه داران دولتِ شما به صف کارگران وحشیانه حمله ور شدند و دهها نفر از آنان راکشته و زخمی کردند. آیا مقصر کی بود؟ آیا مقصر را گرفتید ؟عریان تر از این چه باید باشد؟ مقصر شما، دولتِ شما همراه سرمایه دارنند که این همه جنایت و فجایع را به بار می آورید و به کارگران تحمیل می کنید. مقصر شمایید و معضل دولت مدافع سرمایه داران است. مسئول آتش نشانی گفته است که اگر این کارخانه حداقل دارای یک راه خروج اضطراری بود بی شک تلفات آتش سوزی بسیار کمتر بود. پس معلوم است پول خرج این راه نمی شود چون کارگر برای سرمایه داران ارزشی ندارد تا برای امنیت او پول خرج کند. به چند نفر از باز ماندگان این کوره آدم سوزی امکان بدهید و بپرسید تا بگویند مقصر کیست؟
معضل گرسنگی و بی خانمانی و شکاف بین ثروت و فقراست، مقصر پایین نگه داشتن و اهمیت ندادن به شرایط ایمنی کارگران و سقوط فاجعه انگیز ارزش انسانی است. مقصر مسابقه وسیع در بین سرمایه داران برای انباشت هر چه بیشتر سود است آنهم در شرایطی که میزان تولیدات از میزان نیازهای مصرفی نوع بشردر سراسرکره زمین دهها برابر پیشی گرفته است! نظام سرمایه داری برای کسب سود بیشتر در هر زمان و مکانی دست به هر جنایتی علیه کارگران و زحمتکشان خواهد زد.
زنده باد انسنیت.
محمدامین کمانگر دوشنبه ۲۷٫ نواهبر ۲۰۱۲