شکنجه و اعدام تنها ریسمانی است که جمهوری اسلامی خود را به آن آویزان کرده است. جمهوری اسلامی بدون این ابزارها یک ساعت هم نمیتواند دوام بیاورد. باید این ابزار بقای جمهوری اسلامی را با تمام قوا و با یک فعالیت نقشه مند متشکل و متحدانه در سراسر جهان از جمهوری اسلامی گرفت. بزرگترین کمک و حمایت از مبارزات مردم ایران در سرنگون کردن این حکومت ترور و سرکوب شکل دان به یک جنبش عظیم و قدرتمند اجتماعی در سراسر جهان برای مبارزه با سیاستهای سرکوب جمهوری اسلامی از جمله زندان و شکنجه و اعدام و سد کردن و خنثی کردن این سیاست جنایتکارانه است. باید فعالانه و یکپارچه در سراسر جهان به ابزارهای بقای جمهوری اسلامی یورش برد.
آیا در خارج میتوان با اعدامهای جمهوری اسلامی مقابله کرد؟
صف نبرد و مبارزه علیه جمهوری اسلامی و هر حکومت دیکتاتوری دیگر تنها در داخل آن کشور نیست. تجارب جهانی بارها اثبات کرده است که خارج کشور همواره سنگر مهمی برای مبارزات مردم در طول تاریخ مبارزات آزادیخوانه مردم جهان بوده است. اگر به مبارزات مردم آفریقای جنوبی، شیلی، کوبا، فلسطین، و سایر نقاط جهان علیه حکومتهای دیکتاتوری نگاه کنیم یک رکن مهم به شکست کشاندن دیکتاتورها فعالیت گسترده بی وقفه و متحد و متشکل در خارج آن کشورها بوده است. تجربه مبارزات مردم ایران نیز چه در دوران انقلاب مشروطه و چه در دوران انقلاب ۵۷ و چه در طول عمر حیات جمهوری اسلامی نشان داده که مبارزات و اعتراضات مردم در خارج نقش قابل توجهی در فلج کردن حاکمان داشته است. جمهوری اسلامی جزیره ای پرت افتاده از جامعه جهانی نیست. نطفه جنینی جمهوری اسلامی در خارج بسته شد و همین الان نیز دنیای فراسوی مرزهای ایران نقش مهمی در حیات این رژیم دارد. حکومتی که در خارج ساقط شود، حکومتی که از مجامع بین المللی جهان اخراج شود، حکومتی که زیر فشار سنگین و خرد کننده اعتراضات مردمی دنیا قرار بگیرد، حکومتی که به لکه ننگ بشریت دنیا بدل شود، حکومتی هر روز و هر ساعت تصویر مخوف و کریه اش از تلویزیون های سراسر دنیا پخش شود، حکومتی که نزدیک شدن به آن به جرم و گناه نابخشودنی بدل شود، به میوه گندیده ای میماند که با اولین وزش بادهای اعتراضی مردم داخل به زیر کشیده میشود. شکنجه و اعدام ، حلقه ای است که باید در سراسر دنیا به گردن جمهوری اسلامی انداخت و با همان حلقه به حیات سیاسی ، دیپلماتیک، اقتصادی جمهوری اسلامی در جهان خاتمه داد. همه جای دنیا تمام روزنامه ها و تلویزیونها. تمام شبکه های خبری و اینترنتی تمام مجامع محلی و بین المللی تمام شخصیتها ، تمام روزنامه نگاران و خبرنگاران دنیا، تمام فعالین حقوق بشر تمام نمایندگان پارلمان ها و تمام دولت ها باید جمهوری اسلامی را بعنوان لوگوی شکنجه و اعدام و ترور بشناسند. و این کار مهم ماست که این عکس از جمهوری اسلامی را وسیعا در تمام جهان نصب کنیم.
ایرانیان مقیم خارج، مردم آزاده جهان
لحظه حساس و تعیین کننده در تاریخ جهان پدید آمده است. قلب پایتخت اعدام جهان در حال ایستادن است. باید با تمام قوا کمک کرد و تلاش کرد این قلب کریه گرفتن زندگی انسانها را از پیکر جهانی بشریت درآورد. دنیا نباید به پایتخت اعدام نیاز داشته باشد. دنیا نباید به پایتخت زندان و شکنجه و سرکوب نیازی داشته باشد. دنیا نباید به پایتخت تروریسم نیازی داشته باشد. دنیا برای زندگی و بهره برداری از نعمتهای بیکران مادی و لذت بردن و رشد خلاقیت انسانی ساخته شده است. کمک کنید از همین امروز با ایجاد واحدهای مبارزه علیه اعدام ، به زندگی و دنیا رنگ انسانی بپاشیم. خورشید درخشان امید را به درون سلول های تاریک زندانها ی جمهوری اسلامی برده و امید به زندگی را به دلهای محکومین به اعدام بازگردانیم. کمک کنیم با ایجاد واحدهای مبارزه علیه اعدام در سراسر جهان، دنیا را به کانون پرتپش مبارزه بی وقفه برای نجات انسانها و بازگرداندن حرمت و کرامت و منزلت انسانی بدل کنیم. با ایجاد این کانون ها در حقیقت ارگان های ساقط کردن یکی از متوحش ترین رژیمهای دیکتاتوری در جهان را برپا کنیم.
چگونه واحدهای مبارزه علیه اعدام را سازمان دهیم؟
ایجاد و سازماندهی واحدهای مبارزه علیه اعدام بسیار ساده است. در هر جای دنیا و با هر تعدادی که حاضر باشد زمانی را برای این کار اختصاص دهد، میتوان کار را شروع کرد. حتی با یک نفر میتوان به سادگی این واحدها را سازمان داد. هر کس میتواند در شهر محل زندگی و اقامت خود واحد مبارزه علیه اعدام را ایجاد و آن را علنا اعلام کند.
فعالیت و کار مبارزه علیه اعدام نیز ساده و در عین حال وسیع و گسترده و متناسب به توانایی استعداد و خلاقیت فعالین آن است. از کار تا خیابان تا کار در میدیا و رسانه های گروهی تا کار با سازمان های حقوق بشری در دنیا تا کار لابیستی در سطح پارلمان ها و دولتها و سازمان های بین المللی.
کار در خیابان میتواند تنها با یک تیم دو نفره چند متر پارچه با شعار پایان دادن به اعدام در ایران انجام بگیرد. شعارها را در میدانی پهن کنیم، دو ماژیک با رنگ مناسب همراه داشته باشیم و عکس یا پلاکاردی در این زمینه نیز در دست بگیریم و یا کنارمان نصب کنیم. یک کاغذ داشته باشیم و از مردم امضا جمع کنیم یا آنها را تشویق به پیوستن به واحد مبارزاتی خود کنید. یک صندوق جمع آوری کمک مالی داشته باشیم و کمی زبان محل را بدانیم. با پهن کردن این بساط حمایت مردم شروع میشود. و از خود مردم میتوان ایده ها ابتکارات و امکانات جدیدتر و گسترده تری گرفت. کار به همین سادگی است و از فردا میتوان هر جا که دو علاقمند وجود داشته باشد کار را شروع کند. حتی با یک نفر میتوان کار را سازمان داد. با این کار مبارزه علیه اعدام را به قلب مردم در سراسر جهان میبریم. در هر ساعت این کار برای مبارزه مردم ایران دهها و صدها نفر حامی پیدا میکنیم. با این کار میتوانیم هر دقیقه عکس اعدام و شکنجه از جمهوری اسلامی را ذهن دهها و صدها نفر حک کنیم.
میتوان به دامنه کار واحدهای خود متناسب به تعداد فعالین و علاقمندان افزود. میتوان سراغ روزنامه ها و میدیا رفت. میتوان راهی سازم