هنوز از گزارش قبلی احمد شهید به عنوان گزارشگر ویژه سازمان تحت نام ملل متحد در دوازدهم مارس ۲۰۱۲ ،چند ماهی نگذشته است ،که ایشان گزارش دیگری را به نشست این سازمان در تاریخ ۱۱ اکتبر ارائه کرده است .
متعاقب آن گزارش ، یکی از جنایت کاران رژیم اسلامی به نام محمد جواد لاریجانی که سابقه جنایات او بر کسی پوشیده نیست ، آشکارا به دفاع از جنایات تمام سردمداران پیدا و ناپیدای رژیم تحت نام حقوق بشر اسلامی دست زد و در آن به ستایش از شلاق پرداخت که نگارنده در آن تاریخ مطلب طنزی را بر مشروح گفته های این جانور آدم خور اسلامی نگاشت .
ارائه گزارش احمد شهید در ۲۲ اسفند ماه ۱۳۹۰ ،از یک سو در اوج اعتراضات وسیع توده های مردم به پا خاسته و معترض منطقه و اروپا به حکومت های دیکتاتور و غارتگر بود که صورت می گرفت و از دیگر سو، در متن موقعیتی بود که بورژوازی جهانی ، پس از چند سال ،هنوز از بحرانی که خود موجد آن بوده نتوانسته بود کمترین تخفیفی را بوجود آورد.
در زمانی که احمد شهید گزارش کاملا ناقص خود را به عنوان گزارشگر ویژه درخصوص نقض حقوق بشر به سازمان ملل متحد ارائه داد ، از سوی همان دولتهای عضو ی که ایشان می بایست به آنها گزارش میداد ، جنایت های بی شماری در حال وقوع بود .
پرداختن به یکایک آنها در این مقاله نگنجیده ، اما به عنوان واقعیت های تلخی نه تنها پایان نیافته است ، بلکه همچنان از سوی دولتهای عضو این سازمان هر روز و هر لحظه ، تکرار و باز تولید می شوند .
واقعیت تلخ ۸۷۰ میلیون انسان گرسنه به عنوان آشکار ترین سند جنایت بر علیه بشریت از سوی دولتهای عضو این سازمان توسط هیچ گزارشگر ویژه ای به عنوان جنایت این دولتها قلمداد نگردیده و هیچ دولت و سران آنها به ارتکاب این جنایت آشکار به هیچ دادگاه بین المللی معرفی نگردیده است .
در همین چند ماه گذشته سران این دول جنایت کار ،در دالانهای چنین مجامعی ، یکدیگر را در آغوش کشیدند و با لبخند اظهار تمایل به گشودن باب روابط میان خود کردند .
دیگر کمتر عضوی از سران این دولتها به هنگام سخنرانی احمدی نژاد تیرخلاص زن ، زحمت خروج از سالن نشست این سازمان را به خود داد. این جانی و آدم کش رژیم بیش از صد هزار اعدام ، از موقعیت بحرانی ای که این رژیم و دولتهای سرمایه داری با آن روبرو هستند ، سخن گفت و از آنها خواست تا با هم چاره جویی کنند که چگونه حقوق بشر و اصل مالکیت خصوصی بر ابزار تولید را در مقابل موج اعتراضی میلیونها کارگر و توده کارکن در جوامع مختلف تحت عنوان مشارکت در مدیریت جهانی از سقوط نجات بخشند .
گزارش اخیر احمد شهید را بایستی از سه منظر مورد برسی قرار داد . اول آنکه گزارش مذکور را که تاکیدا بیانی ناقص از جنایات تاکنونی رژیم ددمنش اسلامی است ، را باید در راستای آمار اخیر صندوق بین المللی پول و بانک جهانی در خصوص رشد منفی اقتصاد ایران قرار داد .
اعلام رشد اقتصادی منفی ایران و پیش بینی این روند برای سالهای آتی از سوی نهاد های مالی بین المللی ، واکنش بورژوازی جهانی را در پی داشته است . تعبیر گزارش نهاد های مالی بورژوازی از اقتصاد ورشکسته تحت حاکمیت رژیم اسلامی ، تداوم شرایطی است که طی ۳۳ سال گذشته ، روند انباشت سرمایه را در ایران متوقف ساخته و اقتصاد یک کشور ۷۵ میلیون نفری از پروسه انباشت سرمایه بیرون مانده است . باید به بحران اقتصادی که گریبان رژیم اسلامی را گرفته ، بحران های سیاسی و اجتماعی را افزود تا نگرانی های بورژوازی جهانی از آینده محتومی که رژیم آدم کش اسلامی با آن روبرو است ،قابل درک باشد .
دوم آنکه نگرانی دولتهای بورژوازی جهانی ،نه به خاطر موج سرکوبهای رژیم و نقض حقوق انسانی مردم طی ۳۳ سال گذشته که به نوعی تمام این دولتها به اشکال گوناگون در انجام آن از سوی رژیم نقش برجسته ای ایفا کرده اند ، بلکه به دلیل موقعیت شکننده و متزلزل رژیم در حفظ قدرت سیاسی بورژوازی ، علیرغم تمام وعده های سران رژیم به دولتهای غربی و آمریکا در حفظ آن می باشد.
سوم آنکه صدور چنین گزارش ها و تصویب قطعنامه هایی برعلیه رژیم اسلامی از سوی دولتهایی که خود مشهور به نقض ابتدایی ترین حقوق انسانی هستند ، به مثابه اهرم های فشار بر رژیم اسلام سیاسی در معملات آتی باید مورد توجه قرار گیرد .
دولتهای بورژوازی غربی و نقض حقوق انسانی
بحران عمیق اقتصادی را که بورژوازی جهانی با آن دست به گریبان است ، دولتهای مدافع این نظام را به درپیش گرفتن سیاست ریاضت کشی اقتصادی در اقصا نقاط جهان به عنوان راه حل خروج از این بحران سوق داده است . راه حل های تحت عنوان ریاضت اقتصادی ، تا کنون به اخراج میلیونها کارگر و توده کارکن ، کاهش دستمزد ، قطع و یا کاهش شدید خدمات اجتماعی ،در جوامع گوناگون منجرو گردیده است.
اجرای سیاست های ضد انسانی ریاضت اقتصادی از سوی دولتهای بورژوازی که به فقیر شدن و گرسنگی میلیونها انسان در این جوامع منجر گردیده است ، اعتراضات و اعتصابات وسیعی را به دنبال دشته است .
این دولتها در مقابل اعتراضات کارگران و مردم این جوامع نیروهای سرکوبگرشان را مدتهاست در خیابانها مستقر ساخته اند ،مدتهاست که ماسک های حقوق بشری این جنایت کاران در دولتهای دمکراسی غربی به کناری رفته است و پاسخ های حق طلبانه مردم گرسنه با گاز اشک آور و باطوم و گلوله داده میشود . به طور علنی مردم به جان آمده در این جوامع را در صورت نپذیرفتن گرسنگی و ریاضت اقتصادی به سرکوب تهدید می کنند .
واکنش رژیم اسلامی به گزارش احمد شهید
رژیم بیش از صد هزار اعدام در واکنش به این گزارش ، با برشمردن گوشه هایی از جنایات دولتهای غربی ، گستاخانه از مجازات اعدام به عنوان یک ارزش و فضیلت اسلامی یاد کرده و آشکارا به دفاع از جنایت های رژیم و قوانین ضد انسانی آن پرداخت .
آخوند قاتل ،لاریجانی طی سخنانی در واکنش به گزارش مذکور اعلام می کند که رژیم اسلامی به گزارشها هیچ توجهی نداشته و خواهان آن می شود که دولتهای غربی از خود انصاف نشان داده و ضمن برشمردن جنایات آنها در کشورهای همانند افغانستان ، از آنها می خواهد که مانع صدور گزارش وتصویب قطعنامه در مجامع بین المللی بر علیه رژیم شوند .
گزارش احمد شهید و نوع پاسخ رژیم آدم کش اسلامی به آن و دولتهای غربی ، تداعی کننده پاسخ آخوند جانی روح الله حسینیان به سعید حجاریان اصلاح طلب در سال ۱۳۷۹ است . حسینیان در مصاحبه ای در رابطه با خشونت های وحشیانه سعید حجاریان اعلام می کند که هر دو آنها دربسیاری عملیات های خشن مشترکا شرکت داشته اند اما اکنون چگونه است که سعید حجاریان اصلاح طلب دم از نفی خشونت میزند ؟ بهتر است این عبارت پردازی ها را کنار بگذارد و چهره واقعی خود را بنمایاند چرا که هر دو می دانند که چه کاره هستند.
این گزارش در عین حال ارزیابی دولتهای غربی از موقعیت رژیم اسلامی در میان میلیونها کارگر و توده کارکن جامعه ایران می باشد که در کمین به زیر کشیدن و سرنگونی انقلابی رژیم هستند. یکی از دلایل صدور گزارش مذکور از سوی گزارشگر ویژه این سازمان را باید فشار ها و اعتراضات عمومی به رژیم دانست.
زندگی واقعی و هر روزه میلیونها انسان کارگر و کارکن جامعه ای ،که در آن بیکاری ، فقر ،گرسنگی و خفقان موج میزند ، بیان واقعی ای از نقض حقوق انسانی توسط رژیم اسلامی می باشد . رژیمی که قداره بندان و چاقو کشان مزدورش را به خیابانها گسیل داشته است تا مانور مقابله با شورش گرسنگان را به نمایش گذارد. کارنامه این رژیم و تمام باندهای مخوف و قاتل آن چه آنانکه هم اکنون در قدرت هستند و چه آنان که له له می زنند تا به قدرت باز گردند ، چنان سیاه و پر از نکبت و خوی آدم کشی سران آن می باشد ،که نمونه های آن را در تاریخ می توان با جنایات فاشیست ها و نازی ها مثال آورد .
مردم آزادی خواه و برابری طلب ایران به خوبی می دانند برای آنکه اختیار از کف رفته به انسان باز گردانده شود ،بایستی رژیم اسلام سیاسی را به زیر بکشند .کارگران و میلیونها انسان کارکن جامعه ایران می دانند که رژیم سرمایه داران اسلامی یعنی فقر و گرسنگی و بیکاری و شکنجه واعدام ، برای برقراری یک جامعه آزاد و برابر و مرفه و انسانی ، این رژیم ضد بشری مانعی است که باید آن را سرنگون ساخت .
۲۴ اکتبر ۲۰۱۲