واقعیت ستیزی ی توده ای

پاسخی به «خداستیزی وتوده ای ستیزی خدامراد فولادی »درتارنگاشت عدالت

من نه «خدا»ستیزم ، نه «توده ای ستیز».توضیح میدهم:توده ای،مفهوم را عامدانه به جای واقعیت قرار میدهد تا در نتیجه ،جهان نگری ی مرا وارونه یا کله پا نشان دهد. به عبارت دیگر،برای آن که ایده ی مرا عامیانه، یا عوامانه نماید ،آنچه را که مادیت وعینیت ندارد، و دست اندر کار تولید واقعیت کارکردی -یا کارکرد واقعی- نیست ،وتنها در ذهن نویسنده موجودیت دارد ،به مثابه واقعیت موجود، فرا روی فلسفه و اندیشه ی فلسفی قرار میدهد تا آن را ناگزیر به موضعگیری ی رویاروی با «توده»و توده ای ی خدا شناس نماید.

من ،به شخصه ، با هیچ یک از بر نهاده های توده ای وار که تراوش مالیخولیایی ی ذهن نویسنده ی مطلب است ،ستیز شخصی وحتا غیر شخصی، ندارم. برای من «خدا»و «توده ای» القاگر مضامین،یا مفاهیم طبقاتی ی خاصی هستند که کسانی با گرایش طبقاتی ی مشخص،برای عوامفریبی ودر اسارت نا آگاهی نگهداشتن کسان دیگر،از آن ها استفاده ی ابزاری-سودجویانه- می کنند.:مفهوم وواژه را به جای واقعیت نشاندن و توجیه کننده ی تضاد تاریخی-طبقاتی کردن هدفی جز عوامفریبی ندارد.

تفاوت نگرش توده ای با نگرش من این است: بحث توده وار خارج از زمان ومکان او خصوصی و لاهوتی است، وبحث ماتریالیستی ی زمانمند وتاریخمند من عمومی وناسوتی.و از دید من به خلاف دید او هر دوی ما حق آزادی ی بیان عقیده ی مان را بدون ترس از پاپوش وپرونده داریم