اقتصاد پایه و اساس رشد در همه زمینه ها در هر کشوری میباشد. در دنیای امروز به هر کشور نگاهی اجمالی بیاندازیم، به آسانی می توان وضع زندگی و جنبه های آن را به کمک اقتصاد و وضع معیشتی مردم به قضاوت نشاند. البته شایان ذکر است که در مواردی هم نقیض این موضوع وجود دارد. اما در کل می توان اقتصاد و وضع معیشتی مرمان هر کشور را مبنایی برای سنجش سایر بخش های آن جامعه در نظر گرفت. 
در جامعه کنونی ایران می توان به وضوح شواهدی از هر چه بدتر شدن زندگی مردم آن را مشاهده کرد. گران شدن روزانه اجناس و کالاهای مورد نیاز مردم، افزایش هر چه بیشتر بیکاری، کاهش دستمزدها، عدم وجود تضمین برای ادامه کار و موارد بیشمار دیگری وجود دارند که زندگی مردم را هرچه بیشتر در تنگنا قرار داده است.
کارگران سرمایه های اصلی هر کشوری را تشکیل می دهند. در وضع کنونی می توان شاهد بدتر شدن شرایط زندگی کارگران در ایران بود. به اذعان خود دولتمردان ایرانی بیش از ۴٠ درصد درآمد کارگران برای بخش مسکن هزینه خواهد شد. شایان ذکر است که پایه حقوق هر کارگر به میزان ۳۸۹ هزار و ۷۵۴ تومان برای ماههای ٣٠ روزه تعیین شده است. در حالیکه به گفته دولت اسلامی، خانوارهایی که درآمد آنها زیر ٨٠٠ هزار تومان باشد زیر خط فقر به سر می برند. پس در هر حال بحث ما همه کارگران و در نتیجه فقیرانی را در بر می گیرد که اگر حقوق آنها دو برابر شود، کماکان زیر خط فقر به سر می برند.
البته با توجه به بحران اقتصادی پیش آمده در شرایط کنونی احتمال می رود که این رقم به بیش از ٨٠ درصد افزایش یابد. در چنین شرایطی حتی کاهش این رقم به میزان ١٠ درصد از کل درآمد برسد، بازهم این قشر زحمتکش جامعه با مشکل روبرو خواهند بود. در بحران ارزی بوجود آمده در شرایط کنونی، حتی چند برابر شدن این حقوق نمی تواند حلال مشکل کارگران شود.
پایه کارمزد روزانه هر کاگر ١٢٩٠٠ تومان است در حالیکه قیمت هر کیلو گوشت در ایران به بیش از ٢٠ هزار تومان رسیده است. این امر و افزایش فشار اقتصادی هرچه بیشتر بر کارگران باعث افزایش شدید کودکان کار و پایین آمدن سن آنها شده است. وضعیت هنگامی ناگوارتر می شود که سن این کودکان از سوی خود رژیم اسلامی بین ۵ تا ١٧ سال اعلام می شود. شرایط کار ایجاد شده، کاهش بخش تولید و درنتیجه بدتر شدن معیشت این قشر باعث شده است تا این کودکان کار را به آموزش و تحصیل ترجیح دهند. البته شهرداری و بهزیستی رژیم در صدد جمع آوری این کودکان هستند و طرح هایی را برای این انر اختصاص می دهند اما آیا برای حل مشکلات کارگران اقدامی صورت گرفته است؟
اما بدتر آنکه، کارگران نمی توانند به آسانی شرایط معیشتی خود را به گوش مسولان همیشه ناشنوا، برسانند. دستمزد ماهیانه کارگران که در ابتدا ذکر شد بر مبنای هر دلار ١٩٠٠ از سوی دولت ارایه شده بود، اما در بحران ارزی کنونی که دلار به نزدیک دو برابر افزایش یافته است و در نتیجه قدرت خرید کارگران ١٠٠ درصد کاهش یافته است، چه کس یا کسانی پایخگوی شرایط موجود و درنتیجه درصدد پر کردن شکاف بوجود آمده خواهند بود.
در شرایط کنونی تنها راه حل برای مبارزه و مقابله با وضع موجود اتحاد هرچه بیشتر کارگران در گوشه و کنار ایران خواهد بود. رژیم اسلامی در شرایط موجود و مانند گذشته در برابر صفوف محکم کارگران توان ایستادگی و مقاومت را نخواهد داشت و به حتم در برابر اراده راسخ کارگران تسلیم خواهد شد.
سیوان کریمی