ترس از اعتصابات کارگری طول موج گفتگوهای آخوندها را نیز عوض کرده است. لحن شرور و سرکوب با ریشتر بالای اینها، اکنون بر روی امواج هر روزه ترس از اعتصاب افتاده است. جالب است، برای فعالین جنبش کارگری و رهبران و سخنگویان این اعتراضات از همین الان باید این پیروزی و موفقیت را ثبت کرد. شبح اعتصاب را از زبان یکی از آیت الله های به اصطلاح اقتصاددان بشنویم؛ « نایب رئیس کمیسیون اقتصادی: موفقیت دولت یازدهم در گرو توجه به کارگران است. نماینده مردم شاهین دژ در مجلس تاکید کرد: اگر کارگران فقط یک روز کار نکنند، قدر و نقش آنها در جامعه بیشتر مشخص می‌شود. روح الله بیگی در این باره به ایلنا گفت: نباید شرایط را برای کار کارگران به گونه‌ای فراهم کرد که آنها به فکر کار نکردن بیفتند تا دیده شوند. اما متاسفانه برخی بی‌توجهی‌ها به برخی کارگران این ذهنیت را برای آنها پر رنگ کرده است».
همین اندازه از بیان “اظهارات” این تعداد از سران جنایتکار جمهوری اسلامی کافی است که قدرت نارضایتی کارگران علیه فقر و گرانی در دوره اخیر و انعکاس این اعتراضات را در میان بالایی ها یعنی “حاکمیت” دید.
جامعه، کارگران را دیده است. پیام قدرت اعتراضی و نارضایتی کارگران علیه فقر و گرانی را لمس کرده است. طومار بیش از بیست هزار امضا، تجمع کارگران صنایع فلزی ایران در مقابل وزارت کار، تجمع اعتراض‌آمیز رانندگان شرکت واحد در مقابل ساختمان شورای شهر، تجمع رانندگان و کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران با لباس فرم در مقابل ساختمان اصلی شهرداری تهران، اعتصاب رانندگان کارخانه سیمان ارومیه، تجمعات اعتراضی کارگران ریسندگی خاوررشت مقابل استانداری گیلان، اعتراض کارگران پروژه قطار شهری مشهد به پرداخت نشدن حقوق ٣ ماهه اخیرشان، همگی در چند هفته اخیر اتفاق افتاده است که خود بر این واقعیت تاکید میگذارد که ترس سران جنایتکار رژیم اسلامی از شبح ابراز وجود کارگران علیه فقر و گرانی و اعتصاب، کاملا موجه میباشد و واقعی است. فضای سیاسی ـ اجتماعی جامعه قطبی شده است و نگاهها بطرف کارگران و قدرت اعتراض و اعتصابات آنها دوخته شده است. بی دلیل نیست که سران جنایتکار و مزدور جمهوری اسلامی از شبح اعتصاب بخوانید« اگر کارگران فقط یک روز کار نکنند، قدر و نقش آنها در جامعه بیشتر مشخص می‌شود» هراس دارند. طول موج ارتجاع ضد کارگری اینها از اقتصاد مال خر است، به موقعیت قدرت طبقاتی کارگران در جامعه چرخیده است. گامهای اول اما قدرتمند تعرض کارگری، در جامعه شروع شده است.