ارتداد در لغت به معنای بازګشت می باشد ودر تعریف فقها یعنی روی ګرداندن فرد مسلمان از دین اسلام وپذیرفتن دینی دیګرویا بی دین شدن که به چنین فردی مرتد ګفته می شود،مرتد به دو دسته تقسیم میشود:مرتد فطری و مرتد ملی .مرتد فطری کسی است که فطرتا مسلمان بوده یعنی از پدر و مادری مسلمان به دنیا آمده وخود هم مسلمان بوده بعدا مرتد شده است،می بینیم که در این تعریف دین به عنوان یک امر ژنتیکی که از والدین به فرزند منتقل می شود تعریف شده است مانند انتقال ژن یک بیماری!
دیګری مرتد ملی یعنی کسی که پدر و مادرش غیر مسلمان بوده و پس از رشد وبلوغ مسلمان شده و آنګاه از اسلام برګشته است ،حکم مرتد فطری مرګ است و توبه اش پذیرفته نمی شوداما مرتد ملی می تواند توبه کند ودر این صورت کشته نخواهد شد.ارتداد با انکار عقاید و احکام ثابت در اسلام مانند انکار خدا یا قیامت اهانت به پیامبر اسلام و امامان ، مباح شمردن حرام ها و انکار واجبات مثل نماز و روزه تحقق می یابد.آخرین حکم ارتدادی که در اذهان عمومی باقی مانده حکم ارتداد شاهین نجفی خواننده رپ ایرانی می باشد که به دلیل آوردن نام یکی از امامان در یک ترانه مرتد شمرده شده است! آیا به راستی مجازات اهانت اعدام است؟
اګر چه در متن قانون مصوب مجازات اسلامی ،جرمی به نام ارتداد وجود ندارد اما به قضات اجازه داده شده است تا با استناد به منابع شرعی و فتواهای مراجع وخارج از متن قانون مدون به محاکمه متهمان به ارتداد و صدور و اجرای احکام مبادرت ورزند.
اما آیا به راستی در منابع شرعی مورد استناد مراجع و قضات برای ارتداد چنین حکمی صادر شده است ؟مشهورترین آیه قرآن درباره آزادی مذهب و عقیده آیه معروف «لا اکراه فی الدین …»می باشد که معنی آن چنین است «در دین اکراه روا نیست…»این آیه به روشنی ګویای این است که اسلام امر ایمان را بر اجبار و اکراه و فشار قرار نداده و اجبار به ایمان آوردن به وضوح نهی شده است چرا که ایمان و کفر اجباری اعتباری ندارد،رد اجبار در این آیه مساوی پذیرش آزادی در امر دین است و لازمه اش آزادی در دو امر است ،آزادی در وارد شدن به دین و آزادی در خارج شدن از دین،اګر افراد آزاد باشند دینی را قبول کنند اما سپس ازاد نباشند آن را رها کنند ،بقایشان در آن دین تنها با اکراه،اجبار و از ترس مجازات میسر است و تردیدی نیست که در نظر ګرفتن مجازات هایی از قبیل اعدام و حبس ابد برای مرتد از مصادیق بارز اکراه در دین ومنافی و معارض این آیه است.
نظیر این آیات در قرآن که محل استناد مراجع و قضات می باشد بسیار است.آزادی دین و عدم اکراه در آن وداخل شدن و خارج شدن آزادانه در دین از ضروریات کرامت انسانی است وحکم به مهدورالدم بودن افراد به اتهام ارتداد فاقد سند معتبر شرعی است و با استناد به آنها نمی توان چنین حکمی را صادر کرد،ودر غیر این صورت نیز اګر قرار بر صدور حکم بر اساس قانون باشد ،قانون نیز می باید حد اقل موازین بین المللی حقوقی را دارا باشد نه اینکه مجازات بیان چند جمله ناخوشایند در مورد یک امام آن هم در قالب یک ترانه صدور حکم اعدام باشد.
با این تعریفی که در قوانین جمهوری اسلامی از ارتداد و مرتد شده است و با توجه به خفقان و ظلمهایی که حاکمان اسلامی ایران در سایه نام دین به آن مشروعیت می بخشند به نظر می رسد روز به روز بر تعداد مرتدان نا راضی در ایران افزوده میشودوچه ناهمګون است جامعه اسلامی با اینهمه مرتد!!
ګوتنبرګ
۲۰۱۲٫۹٫۱۲