اخیرا اطلاعیه ای از محفل میرزابنویسان طرفدار نظرات ارتجاعی و ضدکارگری کورش مدرسی تحت عنوان “حمایت از اعتراض کارگران به حداقل دستمزدها” منتشر شده است که به درست تعجب همه ناظران مسائل کارگری را برانگیخته است. هنوز نوشته ها و سمینارهای اینها در فراخوان به انحلال “اتحادیه آزاد کارگران ایران” از صفحات اینترنتی به آرشیو نرفته است که در این اطلاعیه، بدون کوچکترین اشاره ای به تلاشهای خود برای انحلال تشکلهای مستقل، از تلاش تشکل مزبور یاد می کند و نقش آن را یادآور می شود. انگار مردم شعور ندارند!
ما در حزب کمونیست کارگری از همان اولین روزی که اینها برای انحلال تشکلهای کارگری بسیج شدند بر علیه شان ایستادیم و تقلاهای ضدکارگری و همسوئی آنها با خانه کارگر و محجوب را افشا کردیم. این جماعت بی پرنسیپ زیر بغل عقبمانده ترین عناصر در بین فعالین کارگری را گرفتند و رسما خواهان ایجاد نهادهای وابسته به خانه کارگر شدند؛ در عین حالی که در نوشتن انشاء در باره “ضرورت انحلال” “کمیته هماهنگی”، “کمیته پیگیری”، “اتحادیه کارگران اخراجی و بیکار” و “اتحادیه آزاد کارگران ایران” با همدیگر مسابقه گذاشته بودند. اگر چند تا کارگر در کارگاه و کارخانه ای اعلام تشکیل تشکلی را می کردند، اینها زودتر از محجوب و حسن صادقی ابراز نگرانی می کردند و به اصطلاح “راه درست ایجاد تشکل کارگری” را به آنها یادآوری می کردند! ما همه اینها را ثبت کرده ایم!
همین یک نمونه افتضاحی که اینها با به اصطلاح دفاع از فعالیت “اتحادیه آزاد کارگران ایران” در دامن زدن به طومار اعتراضی به بار آورده اند، کافی است که یک حزب سیاسی مسئول را دچار بحران کند و از هم بپاشاند. اما از محفلی که ضرورت تشکیلش دفاع از حسن نصرالله و مقتدا صدر بود، تضعیف قطب کمونیستی و شرکت در حکومت موقت حجاریانی بود، و جمع باقیمانده آن با یک کودتای پینوشه مانند سرهمبندی شده است، و برای سرکوب اعتراضات مردم توسط سربازان گمنام امام زمان، هلهله کردند، چنین انتظاری زیادی لوکس و مدرن است که کسی در بینشان پیدا شود و اصلا به این فکر کند که دیروز چه هذیانهایی را به هم می بافتند. محفلی که تئوریهایش رونویسی ناشیانه از ضد منصور حکمت ترین افراد است، بسیار بیشتر از آنکه یک انسان مدرن و متمدن فکر می کند، بی پرنسیپ است که کسی در بینشان بالا آوردن افتضاحی را، به مابقی صفوفشان یادآوری کند.
کارگران ایران و فعالین کارگری بدانند که این جماعت هزار و یک تئوری می آورد که مردم اعتراض نکنند. کارگران بدانند که اینها خواهان ایجاد شبکه های خانه کارگر در مناطق و کارگاه و کارخانجاتی هستند که رژیم موفق به ایجاد آنها نشده است! کارگران بدانند که اینها به بهانه دفاع از “مکانیزم قانونی اعتراض کارگران”، به ما که شاخه های خانه کارگر در مریوان را که می خواستند زیر پای اقبال محمدی، نماینده مجلس اسلامی در مریوان فرش قرمز پهن کنند، حمله کردند و بددهنی کردند. کارگران و فعالین کارگری بدانند که اینها هیچکدام از اقدامات و مواضع ضد کارگری و ارتجاعی خود بر علیه کارگران و تشکلهای کارگری را پس نگرفته اند و دفاع دروغینشان از طومار اعتراضی کارگران نیز ترفندی بیش نیست.
٣٠ سپتامبر ٢٠١٢