مبارزات توده ای و اعتراضات توده ای بخصوص در این پروسه پس از مضحکه انتخاباتی ریاست جمهوری و کودتای جناح احمدی نژاد برای ادامه سیاستهای ارتجاعی وجنایتکارانه این رژیم تا دندان مسلح که در مسیر سی ساله حکومتشان از هیچ جنایت ورعب و وحشتی دریغ نورزیده اند ، گام بگام و مرحله بمرحله این حرکات اعتراضی شرایط ویژه تر و حساستری بخود گرفته و از سد سوپاپ های اطمینان که بقول خودشان هشداری به حکومتگران برای قدری ملایمت کردن و رفتار بقول حکومتگران سابق و مخالفین صوری امروزی که میخواهند رژیم و ولایتشان صدمه نبیند و به راه ننگینش ادامه دهد ،
از این مرز وسد هم گذشته و دیگر فریب این سوداگران قدرت و جنایتکاران دیروزی را نمیخورند و حاضر نیستند همچون دوران ریاست حکومت هفت ساله موسوی و دوران ریاست جمهوری خاتمی و کسیکه از فیلترهای اصلی ولایت فقیه ، شورای نگهبان و تشخیص مصلحت نظام هم گذشته بود و با طرح سیاستهای عوامفریبانه بنام اصلاح طلبی خاک در چشم مردم پاشیده و دست آنهارا در پوست گردو گذاشته ودر حالت انتظار گذاشته که گویا دستی از غیب برایشان آسایش ورفاه وآرامش و….. به ارمغان آورده میشود که مشاهده کردیم و در تاریخ ثبت شده است که اعتراضات توده ای ، دانشجوئی و رهائی زن بمراتب اوج داشت و دیدیم که چگونه از خوابگاههای دانشجوئی چه تعداد از این انسانهای معترض و آزاده از پنجره ها به پائین پرتاب شده که قربانی و یا زخمی و صدمه دیدند و زندانها از مبارزین دانشجوئی ، زنان وکارگران و معلمین و پرستاران که مدافع حقوق حقه شان بودند و حاضر به سکوت و مماشات نبودند ، مملو و پر شد وبه محاکمات کوتاه و دراز مدت در بیدادگاههای رژیم اسلامی محکوم شدند .
شرایط ویژه امروز بخصوص در این پروسه شش ماهه اخیر موقعیت دیگری میطلبد و لحظه بلحظه در پی فرصتی چه روز و چه شب هستند تا اعتراض خودشانرا در میدانی وسیعتر ، در کوچه وخیابان ومیادین ، دانشگاهها و محل کار و کارگاهها و کارخانه های تولیدی کوچک وبزرگ در شهرهای بزرگترو انعکاس آن در شهرهای کوچکتر و اظهار همدردی وهمبستگی و همیاری مادی معنوی و بشیوه بیانیه هاواطلاعیه های پشتیبانی از این مبارزات بر حق و عادلانه و تا حدی هماهنگی این جنبشهای موجوددر جامعه از کارگری و دانشجوئی وزنان و همراهی با جنبش انقلابی در کردستان تنگاتنگتر و میرود راهی کارساز واصولی و منطقی یابد .
دیگر دوره آن بسر آمده که جنایتکاران حامیان دیروزی رژیم بتوانندخود را به جنبشهای اعتراضی توده ای بیاویزند و کسب اعتبار کنند ،این حرکت وخروش توده ها از سد ومانع آنها خواهد گذشت . آنها در پیشگاه توده ها پاسخگوی مسئولیتهای دوره ای خود در کشتارهای مردمی وحفظ نظام در مسند قدرت بوده ودردادگاههای مردمی ضمن علنی کردن فعالیتهایشان پاسخگو ومحاکمه میشوند ،نه اینکه در راس مبارزات مردم و خود را بدان تحمیل و بخواهند از محتوای واقعی وانقلابی ورادیکالیسمش بکاهند .
اینهارا انسانهای آزاده و شرافتمند، کارگران مبارز ودانشجویان انقلابی و زنان آزاده و برابری طلب در صحنه مبارزه به کنارمیزنندو هرچه بیشتر شفاف و بدون توهم قدم بقدم پیش میبرند . ماهیت این عوامفریبان ومصلحت اندیشان دور وبرشان راافشا وطرد مینمایند .اینراه بس دشوار وحساس وراهکارهای عملی واصولی و ریزبینانه میطلبد که رهبران مبارزاتی در محل بدان فایق خواهند آمد .
هر چقدر فضا و شرایط برای بازسازی تشکلهای محل کار فعالیت ودر جنبش دانشجوئی و هماهنگ شدن آن درتمام محیطهای آموزشی و دانشگاهی وپیدا کردن راه واقعی جنبش رهائی زن در مسیر اصلی وهماهنگی این جنبشها تحت رهبری طبقه کارگرآگاه ومتشکل و هماهنگی باجنبش انقلابی در کردستان ودر هم تنیده شدن آنها راه کاری اساسی و جدی برای سرنگونی رژیم و برقراری شرایطی انسانی که درآن هیچ انسانی بجرم عقیده اش به زندان و شکنجه و اعدام محکوم نشود ، هیچ کودکی به کارگمارده نشود ویادر خیابانها در سرما و براثر گرسنگی و بی سرپناهی در گوشه ای جانش راازدست ندهد ، هیچ زنی بنام قوانین مذهبی و…. به زیر چادر و مقنعه محکوم نگردد . جامعه ای عاری از ستم واستثمارو نابرابری ، جامعه ای آزاد وبرابر در شان انسان ، و این میسرنیست جز با اراده طبقه کارگر آگاه و متشکل که اکثریت جامعه و چرخ تولید به اراده کار وفکر آنهاست .
امروز جهان در زیر فشار بحران دامنگیر که مسبب اصلی اش سیستم سرمایه داری ست ، دست و پا میزند و بیخود نیست که بقول خیلی ها امسال به سال رجعت به مارکس شناخته شده و حتی تئوریسین های اصلی سرمایه داری باهمه ترفندهایشان برای گذر ازاین بحران به تئوریهای مارکس مراجعه میکنند . اگر در پروسه پروستریکا و غلبه بر سرمایه داری دولتی در بلوک شرق با خوشحالی در بلندگوهایشان بانگ خوشحالی سر دادند وسرمایه داری را پایان خط اعلام نمودند ،امروزه با عوامفریبی به چاره اندیشی از دیدگاه خودشان متوسل شده اما زهی خیال باطل سرمایه وسیستم سرمایه داری به غیر از استثمار و نابرابری وخانه خرابی وجنگ خانمانسوز در دنیا هیچ چیز دیگری بارمغان نیاورده ونداشته است .
بایددنیائی آزاد و برابر و انسانی برپا کرد که دیگر خبری از تبعیض ، جنگ و خانه خرابی ، نابرابری ، زندان وشکنجه نباشد واین مهم جزسرنگونی این نظام و سیستم و برقراری سوسیالیسم و حکومت کارگری میسر نخواهد بود .
پیروز باشید !
اردشیر نصراله بیگی
ژانویه ۲۰۱۰ میلادی