ماریکانا: اعتصاب می تواند پایان یابد، اما مبارزه ادامه دارد!

امروز همزمان با سخنرانی جاکوب زوما در پارلمان بعد از چند هقته سکوت و خط و نشان کشیدن برای کارگران معادن آفریقای جنوبی، کارگران معدن ماریکانا پیروزی نسبی خود را جشن گرفتند. اما، امضاء کننده قرار داد از طرف کارگران گفت: ” امضاء این قرار داد به ما نشان می دهد که هنوز  برای بهبود در زندگی کارگران در آفریقای جنوبی  تا چه اندازه مبارزه گسترده و عمیقی لازم و ضروری است.“،گفتۀ این کارگر حکایت از شم و درک طبقاتی او از یکطرف و اوضاع اسفناک و نکبتبار کارگران از طرف دیگر دارد. این گفته را در برابر بیانیه تهدید آمیز وزرای امنیت و اطلاعات و فرهنگ آفریقای جنوبی قرار دهید که با ” دولت دیگر تحمل این قانون شکنی ها، اعتصابات وحشی و تهدید با سلاح و کشتن افراد را… ندارد.” آغاز می گردد که همین امروز بعد از سخنرانی رئیس دولت در پارلمان صادر شده است، قرار دهید، آنگاه اوضاع اجتماعی و سیاسی آفریقای جنوبی برایتان آشکارتر می شود. این وزرای دولت دمکراتیک آفریقای جنوبی هیچ شرمی نداشتند که بیانیه خود را با قوانین باقی مانده از دوران آپارتائید مزین کنند. با کشتار ۴۵ نفر از کارگران بوسیله نیروهای سرکوبگر این دو لت باز هم برای چندمین بار این گفته کارل و لنین را گوشزد کردند که « دولت  اساس ان ابزار و دستگاه سرکوب طبقاتی طبقه حاکمه بر علیه طبقه و طبقات محکوم است.” و پارلمان بورژوازی محلی است برای تصویب  و شکل قانونی دادن به تصمیمات گرفته شده در جای دیگر جناح های مختلف طبقه سرمایه دار برای سرکوب کارگران است. این واقعیات  که کارگرن معدن طلای سفید در ماریکانا، خود را مجبور می بینند که ۲۲% افزایش حقوق به جای بیشتر از ۱۲۲% افزایش حقوق  در خواستی برای اینکه یک زندگی با استاندارد حداقل امروزی  داشته باشند، خود را راضی نمایند و آنهم بعد از این کشتار وحشیانه که فقط می تواند برای طبقه کارگر آفریقای جنوبی یادآور قتل عام های دوران حکومت سفید پوستان نژاد پرست از کارگران معادن باشد، بیان کننده روشن و واضح  کمبود عمده و اساسی جنبش طبقه کارگر نه تنها در آفریقای جنوبی بلکه در سطح جهان سرمایه سلارِ امپربالیستی  و انسانکش امروزی یعنی داشتن تشکلات طبقاتی و سوسیالیستی واقعی مانند نهادها، ارگانهای کارگری چون شوراهای انقلابی کارگران و حزب کمونیست کارگران می باشد که از دورن مبارزه طبقاتی حی و حاضر  طبقاتی جوشیده و بوسیله کارگران سوسیالیست و با استراتژی لغو شرایط موجود اجتماعی که با سرنگونی قهرآمیز دولت کنونی بورژوازی در تمام اشکال آن و بر قرار کردن دولت شورائی کارگران و زحمتکشان ( دیکتاتوری پرولتاریا) همراه است، ایجاد گردد. مارکس  در  DÖDسخنرانی  هایش در جلسات انتر ناسیونال اول گفته بود : “کارگران اروپا  برای اینکه میارزه شان به پیروزی برسد نیازمند یک حزب  کمونیستی نه تنها کشوری بلکه  در سطح بین المللی هستند.»، نقل بمعنی، امروزه داشتن چنین حزبی از ضروزیات فوری  و اولیه طبقه کارگر جهانی برای نجات اش که رهائی جامعه است، می باشد. به امید ایجاد چنین  حزبی!

توجه شما را  به ترجمه ی زیر جلب می کنم. من در اینجا نیز تمام سعی خود را کرده ام که مقصود نویسنده را برسانم، امیدوارم که  موفق شده باشم.

حمید قربانی- ۱۹- ۹- ۲۰۱۲

ماریکانا: اعتصاب می تواند پایان یابد، اما مبارزه ادامه دارد!

آفریقای جنوبی ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۲  – دیلی ماویریک(DAILLY MAVERICK)

عکس : منطقه مارک هی وود درماریکانا. درگفتگو با زنان ووندرکوپ- جان پینار

کارگران اعتصابی معدن طلای سفید لونمین توافق خود را با افزایش دستمزد ارائه داده شده از طرف مدیریت  شرکت اعلام نموده و گفته اند  که آنها، روز ۵ شنبه به سر کارهایشان بر خواهند گشت. اما مبارزه و کمپین برای اجرا شدن عدالت و بهتر نمودن  شرایط  زندگی در شمال غربی شهر هنوز خیلی به پایان اش مانده است.

نوشته شده بوسیله کاندی د والّ

در جشن کارگران پیروز ماریکانا در استادیوم ورزشی با فریاد به سلامتی و سوت کشیدن و با رقص  و پایکوبی خبر پذیرش  افزایش ۲۲% حقوق دعوتی مدیریت شرکت لونمین  از سوی کارگران اعتصابی اعلام شد. بعد از ۵ هفته اعتصاب همراه با درگیریهای متعدد و شدید با پلیس که منجر به جان یاختن ۴۵ کارگر شد، کارگران اعلام کردند که  دعوت افزایش یافتۀ حقوق  از طرف مدیریت را  پذیرفته اند، خیلی ها این را نشانه ای از پایان بافتن اعتصاب می دانند.

سوی وی در لونمین می گوید رهبری نمی تواند اعلام کند که اختلاف پایان یافته است،چون هنوز رهبری رسمی قرار داد را امضاء نکرده است. اما با این حال به سراسر جهان مخابره شده که « کارگران آفریقای جنوبی معدن لونمین قرار داد را پذیرفته و به اعتصاب پایان می دهند.».

گزارشگر رویترز گزارش داد که رهبری شرکت لونمین کارگران را به ۲۲% افزایش حقوق دعوت نموده و این می تواند نشانه ای مرکزی برای تمام بخش های معادن باشد. ”  اکنون مسئله کلیدی این است که ۲۲% افزایش حقوق می تواند  تمام رشته معدن را در برگیرد وبه همه جا سرایت نماید. این نمی تواند مزه خیلی خوبی برای رشته ای باشد که اکنون خود را در مضیقه از نظر مخارج تمام شده برای تولیدات خویش می بیند. این می تواند برای رشته فلزات طلائی در بازار جهانی خبر خوبی نباشد.  روبترز و پایان فاکت

اما در حالیکه از طرف سازمان خبر رسانی لونمین این اتنطار می رود که اعلام پایان اعتصاب را بکند، از طرف کمیته همبستگی با ماریکانا این سخن شنیده می شود که مبارزه و کمپین هنور خیلی به پایان اش مانده است. « کمپین ادامه دارد.»، این را یکی از کارگران معدن لونمین و عضو کمیته هبستگی می گوید.  « هدف کمپین این است که کارگران را کمک کند. در ماریکانا انسانها کشته شده اند. چیزی باید انجام گردد. این کمپین برای اجرای عدالت برای مردم در ماریکانا می باشد. ما می خواهیم و مصرانه درخواست داریم که مفصرین  اصلی در برابر کتاب ( دادگاه ) قرار گیرند و عدالت اجرا گردد. ما وظیفه و مسئولیت داریم که عدالت را اجرا کنیم تا بدین وسیله  آفریقای جنوبی به یک جامعه دمکرات واقعی تبدیل شده وهمچنین  آفریقای جنوبی را بعنوان یک کشور از غرق شدن در منجلاب نجات دهیم. این را مولی باسانی برای خبرنگار دیلی ماوی ریک ( DAILLY MAVERICK) تعریف می کند.

این کمیته همبستگی در ماریکانا، کارهائی زیادی را باید انجام دهد. مهمترین آنها کمک به خانواده ها است، که از بیماری  و آسیب های روانی (traumatised ( )نجات یابند، این  انسانهای زحمتکش واقعن به مراقبت، راهنمائی و کمک نیاز دارند،  ما همچنین می باید مواظب باشیم که کمیسیون دولتی حقیقت یاب به وظایف خویش عمل کرده و در این پروسه عدالت اجرا گردد.

مولی باساتی ادامه می دهد: در ماریکانا هنوز مردم زیادی از طرف پلیس مورد اذیت و آزار هستند. باید به این اعمال سرکوبگرانه خاتمه داده شود. ” در هفته های گذشته انسانهای زیادی بوسیلۀ پلیس از خانه هایشان بیرون کشیده شده و باز داشت گردیده  و مورد تیراندازی قرار گرفته اند. ما باید امنیت را در ماریکانا تضمین نمائیم.  و باید اقداماتی را انجام دهیم که به خشونت پلیسی در ماریکانا خاتمه داده شود. او به این مسئله نیز اشاره می کند که « کار زیاد است. خیلی از مردم به کمک پزشکی و بهداشتی نیازمندند. باید شرایط استاندارد زندگی کارگران را بویژه و تمام جامعه را در کل در نظر بگیریم. بعد از این، مسئله رشد بیکاری افرایش یابنده در میان زنان و همچنین بیسوادی آنان است.. ما باید کمک کنیم که برنامه ای اجرا گردد که انسانها با حقوقی که دربافت می کنند از یک  استناندارد زندگی شرافتمندانه برخوردار شوند.”

او همچنین می گوید که ماریکانا باید موجب تجدید نظر در شرایط کاری و حقوق کارگران معدن درکل آفریقای جنوبی شود. چیزی که در لونمین اتفاق می افتد باید بعنوان نمونه ای برای همه کارگران آفریقای جنوبی باشد ” ماریکانا می تواند محکی برای همه کارگران باشد”.

 کارگران و زنانی  که به ملاقات هیئیت های جامعه مدنی، وکلای مدافع حقوق انسانی و دانشگاهیان در کلیسا وندرکوپ آمده بودند.از مسائلی گفتند و احساساتی را  برانگیختند که درک کنیم آنها بخشی ازیک مبارزه بزرگتری هستند که در ماریکانا درجریان می باشد.

« ما در پی ساختن یک همبستگی و یاری رسانی قوی هستیم که نه فقط برای فردا صبح، بلکه برای هفته ها و سال های در پیش لازم و ضروری است، زیرا که تصمیم گرفته ایم که شرایط زندگی را تغیر بنیادی دهیم»، این را یکی  از اعضای هئیت منطقه ی ۲۷ مارک هی وود می گوید. آنها بخشی  از اعضای هئیت شهروندان می باشند که برای ملاقات، دادن یاری، کمک به و اعلام همبستگی با زنان و کارگران به ماریکانا آمده اند. سازمانهائی  که در کمپین همبستگی  هستند عبارتند از:  سازمان حقوق اقتصادی و اجتماعی، سازمان جنسیت و عدالت، سازمان مطالعه در فقر و نابرابری، دانشجویان  قانون و عدالت و کمپین فعال حقوق بشر

زمانی که ما با اعضای گروه مارک هی وود   ملاقانت می کنیم، آنها  یک کپی از قانون اساسی آفریقا جنوبی  را به ما می دهند و می گویند: « قانون اساسی آفریقای جنوبی بهترتن سلاح  در دست ما است. قانون اساسی خیلی نیرومندتر از جاکوب زوما است، اما قانون اساسی زمانی می تواند این سلاح باشد که شما خود را گرد آن سازمان دهید و اینکه خود را پیرامون حقوق اساسی خود سازمان دهید. ماریکانا نمی تواند آن مکانی اشد که در آن قانون اجرا نشود.”  ( حکومت وحشت برقزار گردد و گردیده است – مترجم).

گروه هی وود به ما گفت که آنها می دانند که مردم ماریکانا اکنون  از پلیس وحشت دارند و بیزارند، اما  آنها همچنین گفتند که منطقه ۲۷ می تواند به  کارگران  در جهت احقاق حقوق شان مانند حق آزادی بیان، سازمان دادن و حق تشکیل اتحادیه به طور قانونی کمک و یاری رساند که خود را در مرض خطر نبینند.

زنانی که در این نشست شرکت نموده بودند برای ما  از تهدیدات و سرکوب های وحشیانه پلیسی می گویند . یکی از زنانی که از ترس پلیس و اینکه بازداشت گردد خود را معرفی نمی کند، می گوید » پلیس خیلی خیلی سریع است»، « هنگامی که  در روز شنبه آنها به ما تیر اندازی کردند حتا ما مجال ثبت شماره ماشین ها را نیز نداشتیم. ».

یکی دیگر از زنان می گوید « ما زنان در ماریکانا در امان نیستیم . ما از پلیس وحشت داریم.  این ها، همان پلیس هائی هستند که به طرف کارگران اعتصاب کننده شلیک کردند. آنها به داخل ماریکانا می آیند.»

احساسات زنان واقعن قابل بیان نیستند و در قالب کلمات نمی گنجند. « این دولت ما را رها کرده است، به ما اهمیتی نمی دهد.” یکی دیگر از آنها این را می گوید و ادامه می دهد « این دولت به ما  اصلن توجه نمی کند، دولت ما را تنها گذاشته است. حتا دولت به اینجا برای یک معذرت خواهی از ما نیامد. تنها کسی که  آمد جولیوس مالیما بود ( رهبر برکنار شده ی سازمان جوانان کنگره ملی آفریقا- مترجم)که آنها او را برگرداندند. ما اکنون بی والدین هستیم و ول شده، کسی به ما کاری ندارد. کسی خود را به  ما مشغول نمی کند.»

اما زمانی گه نشست کار خود را آغاز می کند، واقعن می توان فهمید که سازمانهای شرکت کننده در کمپین همبستگی مایل هستند به مردم در ماریکانا یاری رسانند و کمک کنند. با کمپین همبستگی با ماریکانا ، کارگران و زنان می تواند  ووندرکوپ سازمان یابد، زیرا که این احساس و درک موجود هست که اتفاقی که در این جا و برای  معدن کاران شمال غربی شهر رخداده است از خود ماریکانا  بزرگتر است.

 دو باره و دوباره هر چه کارگران و زنان  و فعالین اجتماعی بیشتر حرف می زنند، بیشتر دخالت می کنند، احساس اینکه این شروعی برای یک مبارزۀ گسترده و عمیقی است که در آینده بعنوان کاتالیزور عمل کرده و زندگی کل کارگران معدن را تغییر می دهد. این یک پراکسیس کارگری است که آغاز شده است و می رود  که تغییربنیادی ایجاد نماید، اکر هر چند  که افراد مسئول در این دولت و کنگره ملی آفریقا  که خود این را آفریده اند به آن اهمیتی ندهند و بی تفاوت بخواهند از کنار آن بگذرند.

در این رابطه بیشتر بخوانید:

Striking South Africa platinum miners agree deal with Lonmin

Miners to return to work after pay rise ends five weeks of bitter industrial action during which 45 people were killed

http://www.guardian.co.uk/business/2012/sep/18/strike-south-africa-miners-deal-lonmin

The strike is over: Lonmin strikers accept 22% pay increase

Rock drillers at Lonmin’s Marikana mine have accepted a 22% overall pay increase to end more than five weeks of crippling and bloody strikes

The strike is over: Lonmin strikers accept 22% pay increase

Marikana: Social scientists seek understanding and demand justice

http://dailymaverick.co.za/article/2012-09-18-marikana-social-scientists-seek-understanding-and-demand-justice