روزهای پایانی سال ۲۰۰۹، روزهای کابوس سران حکومت اسلامی بود. روزهای ۲۶ و ۲۷ دسامبر، مردم از روزهای «عاشورا و تاسوعا» به عنوان ابزاری در جهت بسیج مردم و اعتراض محکم به حکومت اسلامی استفاده کردند. در این روزها، شعارها رادیکال تر شد، به ویژه شعارها بر علیه خامنه ای، رهبر حکومت اسلامی متمرکز گردید به طوری که سران و سخن گویان حکومت شیون و زاری راه انداختند که به «امام حسین و رهبر» اهانت شده است.
مردم معترض و در پیشاپیش همه جوانان دختر و پسر، در حالی که با یورش وحشیانه نیروهای مسلح حکومت اسلامی مواجه شده بودند، نه تنها نگریختند، بلکه مقاومت و همبستگی بی نظیری را به نمایش گذاشتند و حتا به آن ها تعرض نمودند؛ باتوم هایشان را گرفتند و علیه خودشان استفاده کردند. موتورها، ماشین ها، یکی از مراکز پلیس را به آتش کشیدند. روز ۲۷ دسامبر، نه تنها تهران، بلکه شهرهای بزرگ و کوچک نیز شاهد جنگ و گریز مردم با نیروهای سرکوبگر بودند. هم زمان با تهران، بسیاری از دیگر شهرهای ایران، شاهد صحنه های درگیری میان مردم معترض با نیروهای ضدشورش، امنیتی، نظامی و نیروهای موسوم به لباس شخصی ها که نیروهای کار کشته و حرفه ای سپاه هستند، بود: قم، اصفهان، تبریز، کاشان، اراک، رشت، شیراز، ساری، نجف آباد، اردبیل، بابل، سلماس، مشهد، اصفهان، شیراز، خمینی شهر و… شهرهایی بودند که نیروهای گارد ویژه و لباس شخصی ها به شدت مردم را مورد ضرب و شتم قرار دادند و بسیاری را بازداشت کردند، اما مردم هم چنان به مبارزه بر حق خود ادامه دادند.
براساس گزارش خبرنگاران، روز ۲۷ دسامبر ۲۰۰۹، حدود ۳۷ نفر در تهران و تبریز و غیره با تیراندازی مستقیم نیروهای سرکوبگر جان باختند و یا با ماشین تظاهرکنندگان زیر گرفته شدند. بیمارستان ها مملو از زخمی ها شد. نیروهای امنیتی صدها نفر را دستگیر کردند و حتا زخمی ها را نیز در بیمارستان ها تهدید و بازجویی کردند.
در فیلم های منتشر شده در سایت های اینترنتی و یوتوپ و غیره به آتش کشیدن مقر پلیس میدان ولیعصر و چندین فیلم دیگر از صحنه های درگیری مردم با نیروهای سرکوبگر حکومت را نشان می دهند که در حال فرار به سوی مردم تیراندازی می کنند. مردم معترض دوربین های اطراف دانشکده افسری را می شکنند. مردم در میدان انقلاب (۲۴ اسفند)، نیروهای سرکوبگر را به عقب نشینی وادار می کنند و در کنترل خود می گیرند. ماشین های پلیس در حال سوختن در آتش است. در برخی فیلم ها، مردم نیروهای ضدشورش را به محاصره درآورده اند، اما هیچ قصد انتقام گیری از آن ها را ندارند، حتا به زخمی های آن ها کمک می کنند تا راهی بیمارستان شوند.
در یکی از فیلم های منتشر شده تظاهرات یک شنبه ۲۷ دسامبر، تظاهرکنندگان بر روی پلی در خیابان آزادی با نشان دادن علامت پیروزی، سرودهایی از دوره انقلاب ۱۳۵۷ را می خوانند. دختران و پسران جوان که برخی از آن ها صورت خود را پوشانده بودند، سطل های زباله شعله ور را به سوی نیروهای امنیتی پرتاب می کنند و آن ها نیز بلافاصله می گریزند. کمی بعد، ده ها عضو سپاه پاسداران که با لباس رسمی شان شناخته می شوند، در حالی که به طور شتاب زده با گلوله های رنگی و گاز اشک آور به مردم حمله می کردند، هدف سنگ های معترضان قرار می گیرند. بعد نیروهای کمکی در حالی که از ماشین هایشان تیر هوائی شلیک می کردند، از راه می رسند تا این که نیروهای سپاه تازه می توانند جمعیتی را که تعدادشان به صدها نفر می رسید، عقب برانند. صحنه های مشابهی در تقاطع های مختلف نقاط مرکزی شهر از جمله خیابان های آزادی و انقلاب، دیده می شود. انبوهی از ابر سیاه در هوا پراکنده بود. خودروها نیز با به صدا درآوردن بوق، همبستگی خود را با تظاهرکنندگان اعلام می کنند. این واقعه نه تنها سران حکومت اسلامی، دولت های غرب، بلکه حتا کسانی هم چون عباس عبدی را نیز نگران می کند که گفته است: «باید سریعا راه حلی پیدا شود تا جلوی ناآرامی های فزاینده گرفته شود.» عبدی، هشدار می دهد: «هر دو طرف در حال از دست دادن کنترل شان هستند و این به ضرر هر دوی آن هاست. شرایط بی ثبات است و نمی تواند این گونه ادامه پیدا کند.»
براساس گزارش ها تاکنونی فقط در اصفهان ۶۰۰ نفر، نجف آباد ۲۰۰ نفر و تهران ۱۵۰۰ نفر بازداشت شده اند. در پی درگیری های روز ۲۷ و ۲۸ دسامبر در شهرک کوچک (کهنه شهر)، در حومه شهر سلماس، دست کم ٣۰ تن در یورش نیروهای انتظامی به منازل شان بازداشت شدند و به مکان نامعلومی منتقل گردیدند. روز ۲۷ دسامبر، عده کثیری از مردم کهنه شهر با ماموران نیروی انتظامی درگیر شده و شعارهای ضدحکومتی سر داده بودند. در این درگیری ها، تعداد زیادی از مردم و ماموران نیروی انتظامی مجروح و به بیمارستان منتقل شدند. در میان بازداشت شدگان شهرهای مختلف کشور جوانان، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی بسیاری هستند که برخی از آن ها نیز وابستگان جناح اصلاح طلب حکومتی هستند. از محل نگهداری و وضعیت بازداشت شدگان، اطلاعی در دست نیست.
سران و مقامات حکومت اسلامی، در این دو سه روز گذشته اقدامات عجولانه ای را در چهار محور عمده بر علیه معترضین پیش بردند.
نخست احمدی نژاد، عصر سه شنبه ۸ دی ماه، نسبت به تظاهرات ضدحکومتی روز یک شنبه ۶ دی ماه، واکنش نشان داد و آن را نمایشنامه صهیونیستى آمریکایى خواند. وی گفت، این اغتشاشات نمایشنامه ای است که صهیونیست ها و آمریکایی ها سفارش داده اند و بلیط آن را هم از پیش خریده اند و خودشان هم تماشاچى بودند.
هیات دولت نیز سه شنبه شب با صدور بیانیه شدیداللحنی تظاهرکنندگان روز یک شنبه را «گروهی از اراذل و بازماندگان گروهک های ضدانقلابی» خواند که به نوشته این بیانیه «در توهم براندازی نظام» بوده اند.
در بخشی از بیانیه هیات دولت محمود احمدی نژاد، آمده است: «آن چه در عاشورای ١۴٣١ (ششم دی ١٣٨٨) در تهران … روی داد، باز ترسیم روز دهم محرم سال ۶١ هجری (قمری) است