چندی پیش با دوستی در این مورد هم صحبت شدیم و در ادامه صحبتهایمان به این نکته اشاره کرد که در میان تعدادی از مردم که حتی بعضا از ازادی و انسانیت هم حرف می زنند، این باور وجود دارد که کارگران مهاجر افغانی در ایران در حالیکه کشورشان ازاد شده بهتر است به مملکت خود برگردند. 
و یا می گویند با رفتن آنها کلاسهای درس مدارس برای دانش اموزان ایرانی ظرفیت بهتری خواهد داشت و معلمان بیشتر به آنها می رسند. و معتقدند که که گویا عقبماندگی آموزشی دانش آموزان ایرانی همه از وجود این افغانها سر چشمه میگیرد که بایستی به هر

وسیله ای شده و تحت هرشرایطی از شرشان خلاص شد.
قبل از اینکه به ادامه این گپ دوستانه با دوستم بپردازم میخواهم به بعضی موارد نژادپرستانه که علیه شهروندان ایرانی با پیشینه افغانی در پاره ای از مناطق ایران رخ داده اشاره ای گذرا کرده باشم.
در یزد مردم به محل اسکان افغانها که در حاشیه ی شهر سکنی گزیده بودند حمله ور شده و خانه هایشان را ویران کرده و از شهر بیرونشان کرده اند، در اصفهان آنها را به پارکها راه نمیدهند و با توجه به گزارشی از شهرزادنیوز: احمد دردشتی، مسئول “انجمن خیریه ابوالفضل” استان اصفهان، در گفتگو با خبرگزاری فارس گفته است که طبق قوانین ایران، پیوند کلیه و سایر ارگان‌های ایرانیان تنها به هموطنان خود امکانپذیر است و شامل حال افاغنه نمی‌شود. وی تأکید کرده است که ایرانیان برای دریافت کلیه و یا ارگان‌های دیگر اولویت داشته و تنها در صورتی که نیاز بیماران ایرانی تامین شده باشد، می‌توان به بیماران افغان رسیدگی کرد.
برخورداری از درمان و بهداشت از پایه‌ای ترین اصول حقوق بشر است. وجود موارد مشابه در سایر کشورهای دیگر، به پی‌گرد محاکمه مسئولین و مقامات منجر می گردد.
علاوه بر برخورد تبعیض‌آمیز و راسیستی که در زمینه درمان و بهداشت در مورد پناهندگان و مهاجرین افغان در ایران اعمال می گردد، صدها هزار افغان که در ایران زندگی می‌کنند، با محدودیت ها و تبعیضات اجتماعی دیگری نیز دست به گریبانند.
موارد بسیاردیگری از این قبیل که حتی گویا دربعضی جاها سوپرمارکتها به آنها چیزی نمیفروشند. این نوع اعمال راسیستی و ضد انسانی را باید محکوم کرد و در مقابلش صف محکمی بست. باید به چنین اعمال فاشیستی پایان داد. در ادامه بحث با دوستم، ضمن اشاره به چنین مواردی که هردوی ما به این باور بودیم که این اعمال ضد انسانی و فاشیستی را بایستی محکوم و تقبیح کرد در ادامه این سوال مطرح شد که این صف مبارزه واعتراض به رفتار و سیاست نژاد پرستانه علیه کارگران مهاجر افغانی چگونه بوجود می آید و چکار باید کرد. همچنین ما میدانیم که رفتار خشونت آمیز و خصمانه مردم عقب مانده در مقابل مهاجرین افغانی بدلیل سیاست فاشیستی رژیم است که خودش در دامن زدن به چنین تحرکاتی از هیچ ترفندی فروگذار نیست.
بنا بر این تا آنجا که به دولت مربوط است و سیاست نژادپرستانه و ضدکارگری آن را باید افشا و محکوم کرد. وظیفه طبقه کارگر است که از برادران و خواهران و کارگران هم طبقه خود دفاع کنند . کارگر مرز و نژاد و زبان و ملیت نمی شناسد. کارگران مهاجر افغانی به چتر حمایت هم طبقه ای های خود نیاز دارند. و این وظیفه برعهده رهبران و فعالین کارگری در مراکز بزرگ صنعتی و در همه جا افتاده است.
علاوه بر این تحریکات و رفتار نژادپرستانه در میان مردمان عقبمانده هم زشت و ضد انسانی است. اتفاقاتی که در یزد و جاهای دیگر افتاده است تحریکات و رفتار غیر انسانی و دشمنانه کسانی است که بویی از انسانیت نبرده اند. وظیفه مردم یزد و دیگر شهرها و یا محلاتی که تعدادی به دشمنی با کارگران افغانی بر می خیزند، جلوشان را بگیرند و
به انها بفهمانند که این انسانها از جنگ ووحشیگری طالبان و دولت کرزای و سیاست ضد انسانی دولت امریکا و از جهنم افغانستان فرار کرده اند. اینها مهمان ما نیستند.اینها مثل هر ایرانی دیگر حق حیات و حفظ حرمت انسانی دارند. بچه هایشان باید درس بخوانند و خود باید با حقوقی برابر کارگران ایرانی کار کنند…
خلاصه بگویم ما توافق داشتیم که راه دفاع از کارگران افغانی به روی همه باز است و قبل از همه دست کارگران آگاه و مردم آزادیخواده و شریف را می بوسد که نگذارند هیچوقت نمونه تراژدی انسانی در یزد نسبت به کارگران مهاجر افغانی تکرار شود.