فقر و بیکاری در همه جای ایران بیداد می کند، اکثریت مردم زیر خط فقر زندگی می کنند،کودکان کار در کردستان هم جزو قربانیان این سیستم بورژوازی اسلامیست!
جمهوری اسلامی ایران که بانی و مسبب تمام این محرومیت هاست،جامعه ایران را در شرایطی قرار داده که زندگی مردم را به تباهی کشانده است.اکثریت مردم ایران،از زن و مرد گرفته تا کودکان، همه را در بدترین شرایط قرار داده و هر روز شرایط زندگی مردم وضعیت دهشناک تری بخود می گیرد.
کودکان کار در ایران جزو استثمار شده ترین این جامعه هستند که از همان دوران کودکی اجبارا باید به کارهای طاقت فرسا روی بیاورند و از دنیای شاد کودکی شان محروم بمانند.
در اکثر کشورهای دنیا، کودکان زیر ١٨ سال نباید مجبور باشند به کارهای مشقت بار روی بیاورند،به این دلیل که زندگی همه شهروندان ارزش دارد و دولت موظف است شرایطی را برای کودکان فراهم کند که از حد اقل رفاه زندگی بهرمند باشند.
گرچه در بسیاری از این کشورها حقوق انسانها به شیوه ای دیگر پایمال می شود،اما بنا به مبارزات مردم در طول دهه ها،تا حدودی دولت ها را وادار نموده اند که رفاهیاتی را برای مردم بوجود بیاورند که حداقل انسان جایگاه واقعی خودش را پیدا کند و از تمام امکانات و رفاهیات برخوردار باشند و هنوز هم حداقل رفاهیاتی برای مردم و کودکان برسمیت شناخته شده است.
جا دارد اینجا به زندگی فلاکت بار کودکان کار در کردستان اشاره ای کوچکی داشته باشم.کردستان ایران نیز بنا به خصلت طبقاتی که داشته،همیشه مورد ظلم و ستم قرار داشته،از دوران شاه گرفته تا حالا،مدام مورد تعرض دولت های دیکتاتور قرار گرفته و آنجا را از همه چیز محروم کرده اند و به پادگانی نظامی تبدیل کرده اند.
کودکان کار در کردستان نه تنها زیر خط فقر قرار گرفته اند،بلکه برای پیدا کردن لقمه نانی باید عازم دیگر شهرها شوند،آنجا هم اگر به کاری مشغول شوند،به شیوه ای کاملا غیر انسانی مورد بهره برداری قرار می گیرند و با بیشترین ساعات کار،کمترین حقوق را دریافت می کنند.
گرچه بعضی از خانواده ها آنها را وادار به چنین کارهای سخت و طاقت فرسا می کنند،اما عوامل اصلی همه این تحقیر و نابرابری ها خود جمهوری اسلامیست!بیکاری وسیع در کردستان،نبود مراکز کار که مردم بتوانند شاغل باشند،نبود رفاهیات،مراکز آموزشی و تفریحی……و، طبیعیست که کودکان از همان دوران بچگی شان از دنیای واقعی و مدرن خودشان فاصله داشته باشند و در دنیای زندگی کنند که حاری از هر گونه انسانیت باشد،وگرنه کدام سرپرست خانواده حاضر است جگر گوشه اش را از زندگی شاد و مرفه محروم کند!خانواده ای که شب و روز مشغول کار کردن هستند ولی نمی توانند شکم خود و فرزندانشان را سیر نگه دارند،ناگذیرند بچه های شان را سر کار بفرستند تا بلکه بتوانند شب شان را به روز برسانند!
ایران کشور یست که اگر یک حکومت آزاد،برابر و سکولار آن جامعه را بچرخاند،همه مردم ایران می توانند در بالاترین نرم و سطح زندگی شان زندگی کنند،در این جامعه پول،امکانات و ثروت هست،اما همه این امکانات در دست یک اقلیت جنایتکار اسلامیست که با هزینه های مردم،تروریست پرورش می دهند،آخوند و مسجد علم می کنند و در یک کلام همه امکانات جامعه در دست پلیس،پاسدار و حافظان جهل و سرمایه اسلامیست! با همین هزینه های کلان،میشه اکثر مردم را در رفاه قرار داد،میشه در کردستان و دیگر جاهای ایران مقوله درد و رنج کودکان کار را کاهش داد،میشه بجای هزینه های که صرف مساجد می شود،زندگی مردم را بهتر کرد، بجای میلیونها دلاری که صرف کلاس های ارتجاعی آموزش قران و مذهب کودکان می شود،میشه بهترین امکانات و رفاهیات را در اختیار آنها قرار داد،اما حکومت سرمایه داران اسلامی ایران،ماهیت واقعی اش همینست،وگرنه میشد کودکان کار در کردستان هم مثل کشورهای اروپای از تمام حق و حقوق خودشان برخوردار باشند.
بنا بر این لازمست که مدام علیه حکومت آیت الله های دزد و میلیاردر افشا گری کرد،باید آنها را محکوم کرد و آنها را سرنگون کرد تا مردم معیشت بهتری داشته باشند و کودکانشان مجبور نباشند به کارهای تن دهند که در شان هیچ کودک و انسانی نیست،تا زندگی شادی داشته باشند و برای همیشه به پدیده کودک آزاری و کودکان کار پایان دهیم و ریشه اصلی آن جمهوری اسلامی ایران را محاکمه و بزیر بکشیم.
زنده باد حزب کمونیست کارگری ایران،مرگ بر جمهوری اسلامی ایران
هه ژار علی پور