* روندِ همهء حوادث در سوریه حکایت از دخالت مستقیم جمهوری اسلامی در برهم ریختن اوضاع سیاسی این کشور میکند. کشوری که در سالها پیش برای دست یافتن به صلحی پایدار با اسرائیل بر سربلندیهای جولان، گامهای مؤثری را برداشته بود.

* بحران کنونی در سوریه و تلاشی این کشور در آتش این جنگ جان گداز خانگی پیش از هر چیز نتیجه سرسپردگی بشار اسد به سیاستهای جاه طلبانه و ویرانگرایانه جمهوری اسلامی در منطقه است. سوریه، بویژه پس از مرگ حافظ اسد، بیشتر بازیچه مطامع و اهداف سیاسی جمهوری اسلامی در منطقه شد، که یکی از مهمترین این اهداف نابودی کشور اسرائیل است.

* همانطور که درگذشته بارها اشاره شد؛ جمهوری اسلامی، نظامی اسلامی و ایدئولوژیک میباشد که اهداف سیاسی خود را بر مبنای قوانین اسلامی، شریعت، بنا کرده است. برای رهبران چنین نظام سیاسی ایدئولوژیک، هرگز استقلال و تمامیت ارضی ایران اهمیتی نداشته است. برای جمهوری اسلامی هرگز مهّم نبوده است که ایران هم در همان آتش جنگی بسوزد که امروز سوریه در آن دست و پا میزند. مهّم برای سران جمهوری اسلامی، اقتدار حاکمیت اسلام و استقرار حکومت جهانی اسلام به هر قیمت میباشد. بی تردید جمهوری اسلامی بمثابهء حکومتی ایدئولوژیک درصدد برآمده است تا با گسترش دامنهء جنگی ویرانگر در سرتاسر خاورمیانه، آروزی دیرینه خود در منطقه را تحقق سازد؛ برقراری حکومتِ جهانی اسلام. ماندگار شدن بیشتر جمهوری اسلامی بر پهنهء سیاسی ایرانِ، خطر وقوع جنگی گسترده در منطقه و فروپاشی ایران را بیشتر ممکن خواهد کرد. همان هدف سیاسی و ژئوپلیتک جدید برای خاورمیانه که نئوکانتهای آمریکایی تحت عنوانِ «خاورمیانه بزرگ» از سالها پیش آنرا مدّون کرده اند.

کوروش اعتمادی
۲۴ اوت ۲۰۱۲
koroush_etemadi@hotmail.com

****
وضعیت سیاسی در سوریه طی ماههای اخیر بگونه ای غیر عادی، ملتهب و درهم ریخته میباشد. بر پایهء همهء مشاهدات و گزارشهای خبری، دیگرسوریه فاقدِ دولتِ مقتدر مرکزی است که قادر باشد بطور یکپارچه اداره امور این کشور را بعهده گیرد.

اهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل، که در حال حاضر در دولت این کشور مسئولیت امور ایران و سوریه را بعهده دارد، روز پنج‌شنبه (۱۶ اوت) در یک گفت‌ وگوی رادیویی، از سقوط سریع رژیم اسد در دمشق و استقرار اسد به همراه (فرماندهان) ارتش در مناطق ساحلی مدیترانه سخن گفت. منظور اهود باراک از مناطق ساحلی مدیترانه نواحی علوی‌نشین سوریه، شهرانطاکیه و بندر طرطوس میباشد. همزمان با اظهارات وزیر دفاع اسرائیل، ملک عبدالله پادشاه اردن نیز پس از پناه گرفتن ریاض حجاب نخست وزیر سابق سوریه در آن کشور، طی مصاحبه‌ای با شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس آمریکا، نسبت به احتمال جدایی انطاکیه و طرطوس از سوریه، در صورت سقوط رژیم اسد، سخنانی را مطرح کرد.

گفته میشود بیش از دو میلیون علویان سوری، در مناطق کوهستانی شمال غرب این کشور در خطوط ساحلی دریای مدیترانه بطور پراکنده‌ زندگی میکنند. لازم است در رابطه با تحولات سیاسی احتمالی در سوریه خاطر نشان سازم؛ شهر انطاکیه و بندر طرطوس از جمله مناطقِ استراتژیکِ نظامی دولت بشار اسد بشمار میرود که پیش از آن جمهوری اسلامی و روسیه در آن تأسیسات بندری و پایگاههای نظامی متعددی را ایجاد کرده‌اند. بعبارتی دیگر شهرهای انطاکیه و طرطوس دو دژِ مهّم نظامی جمهوری اسلامی و دولت روسیه برشمرده میشوند که در صورت تشدید بحران در این کشور و سقوط اسد، بعنوان مراکز نظامی مهّم توسط دو دولت مزبوراستفاده خواهند شد.

همچنین گزارش میشود ارتش آزاد سوریه در حلب و در حوالی دمشق طی هفته‌های اخیر به لحاظ نظامی پیشرفتهای قابل توجهی را داشته است، که این رویدادها بیشتر از تقسیم سوریه به مناطق تحت نفوذ قوم‌های ساکن در آن کشور خبر میدهد. چرا که گزارش میشود کرد‌های سوریه هم مناطقی در شمال و نزدیک مرزهای ترکیه را در کنترل خود درآورده اند و پرچم‌های خود را در این مناطق «آزاد شده» برافراشته‌ اند.
از سویی دیگر بحران جنگی و تشدید نا امنی سیاسی در سوریه موجب گردید تا سازمان ملل متحد هم اعلام دارد که نیروهای پاسدار صلح این سازمان بزودی خاک این کشور را ترک خواهند گفت. یکی از دلایل اصلی خروج نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل متحد، وقوع انفجاری در مرکز شهر دمشق در روز چهارشنبه (۱۵ اوت) در نزدیکی هتل محل اقامت ناظران سازمان ملل بود. ارتش آزاد سوریه مسئولیت این انفجار را بر عهده گرفت و تأکید کرد که نظامیان سوری هدف این انفجار بودند. همزمان سفارت عربستان سعودی در بیروت و دولت امارت متحده عربی از تمامی شهروندان خود خواسته اند که فوراً خاک لبنان را ترک گویند. هشدار این دوکشور به شهروندان خود جهت ترک خاک لبنان، حکایت از وخیم تر شدن اوضاع سیاسی در این کشور و منطقه میباشد. بنظر میرسد با تشدید بحران در سوریه، آتش جنگ به لبنان نیز کشیده شود، زمانیکه شبه نظامیان حزب الله برای دفاع از منافع دولت بشار اسد و جمهوری اسلامی، وارد این کارزار سیاسی گردد. روشن است ورود مستقیم حزب الله بدین بحران پیش از هرچیز متوجه شهروندان کشورهایی است که برای فروپاشی دولت اسد فعالیت میکنند؛ از جمله این کشورها میتوان ازعربستان سعودی، امارت و قطر نام برد.

از آن سو هم لئون پانه‌تا، وزیر دفاع آمریکا، جمهوری اسلامی ایران را به  تشکیل و آموزش گروه های شبه نظامی در سوریه برای نبرد با مخالفان نظام حاکم بر این کشور در کنار نیروهای دولتی متهم کرد. آقای لئون پانه تا تأکید کرده است که افزایش حضور نظامی جمهوری اسلامی در سوریه می‌تواند به پیچیده‌تر شدن اوضاع سیاسی دراین کشور بینجامد. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، لئون پانه‌تا روز سه شنبه (۱۴  اوت) در کنفرانس خبری مشترک با مارتین دمبسی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا در واشنگتن گفت: «واضح است که ایران در بسیاری از مسائل نقشی پر اهمیت‌تر در سوریه ایفاء می‌کند». او افزود: «نشانه‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه ایران در حال تشکیل و آموزش گروه‌های شبه نظامی در سوریه برای نبرد در کنار نیروهای دولتی این کشور علیه مخالفان است». وزیر دفاع آمریکا ادامه داد: «معتقدیم که ایران در چنین موقعیتی نباید چنین نقشی را ایفاء کند، چرا که این اقدامات بسیار خطرناک هستند».

***
نتایج
روندِ همهء حوادث در سوریه حکایت از دخالت مستقیم جمهوری اسلامی در برهم ریختن اوضاع سیاسی این کشور میکند. کشوری که در سالها پیش برای دست یافتن به صلحی پایدار با اسرائیل بر سربلندیهای جولان، گامهای مؤثری را برداشته بود. اگر خوب بخاطر داشته باشید، رابطه سیاسی سوریه و اسرائیل در پایانِ دورهء حکومت حافظ اسد رو به بهبود گذاشته بود و تا حدودی مسئله بلندیهای جولان و موضوع تقسیم منابع آبی در این منطقه از طریق دیپلماسی در راستای حل و فصل قطعی بود. این نزدیکی تا به آن حد پیش رفته بود که مشاهده کردیم در مراسم تشیع جنازه حافظ اسد، اکثریت قریب باتفاق سران دولتهای غربی شرکت جسته تا با اعلام حس همدردی خود نسبت به مرگ رئیس جمهوری سوریه، شالوده های مذاکرات آتی بین سوریه و اسرائیل، پیرامونِ بلندیهای جولان، را بیشترتقویت کنند. بی تردید روندِ مذاکرات صلحی که نفوذ سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی در منطقه را بشدت محدود میکرد. بحران کنونی در سوریه و تلاشی این کشور در آتش این جنگ جان گداز خانگی پیش از هر چیز نتیجه سرسپردگی بشار اسد به سیاستهای جاه طلبانه و ویرانگرایانه جمهوری اسلامی در منطقه است. سوریه، بویژه پس از مرگ حافظ اسد، بیشتر بازیچه مطامع و اهداف سیاسی جمهوری اسلامی در منطقه شد، که یکی از مهمترین این اهداف نابودی کشور اسرائیل است. با توّجه به حاتم بخشی جمهوری اسلامی به حافظ اسد و حزب الله، امروز دیگر سوریه به تیول سیاسی جمهوری اسلامی و بخشاً روسیه تبدیل شده است. و حال پس از هفده ماه بحران سیاسی در سوریه و تخریب روند مذاکرات صلح مابین سوریه و اسرائیل، مشاهده میکنیم بحران داخلی در سوریه این کشور را در آستانه اضمحلال مرگباری قرار داده است. شکی نیست نه برای دولت جمهوری اسلامی و نه برای دولت روسیه، اصل موجودیت کشوری بنام سوریه اهمیتِ چندانی ندارد. آنچه که برای دو کشور مزبور در شرایط کنونی مهّم است، حفظ پایگاههای نظامی در مناطقی از خاک سوریه است تا بدین شکل منافع دراز مدت خود در منطقه را حفظ کنند. امّا آنچه که در رابطه با بحران نظامی و سیاسی در سوریه از اهمیت بیشتری برخوردار است، نقش تخریبگرایانه جمهوری اسلامی در تلاشی این کشور است. جاه طلبهای جمهوری اسلامی امروز موجب شده است که طی ماهها بحران در سوریه، موجودیت این کشور بمثابه کشوری مستقل و خودمختار از کف رود. یقیناً تداوم این وضعیت ناپایدارسیاسی در سوریه، دامنه اش به دیگر کشورهای همسایه سرایت خواهد کرد. همانطور که درگذشته بارها اشاره شد؛ جمهوری اسلامی نظامی اسلامی و ایدئولوژیک میباشد که اهداف سیاسی خود را بر مبنای قوانین اسلامی، شریعت، بنا کرده است. برای رهبران چنین نظام سیاسی ایدئولوژیک، هرگز استقلال و تمامیت ارضی ایران اهمیتی نداشته است. برای جمهوری اسلامی هرگز مهّم نبوده است که ایران هم در همان آتش جنگی بسوزد که امروز سوریه در آن دست و پا میزند. مهّم برای سران جمهوری اسلامی، اقتدار حاکمیت اسلام و استقرار حکومت جهانی اسلام به هر قیمت میباشد. بی تردید جمهوری اسلامی بمثابهء حکومتی ایدئولوژیک درصدد برآمده است تا با گسترش دامنهء جنگی ویرانگر در سرتاسر خاورمیانه، آروزی دیرینه خود در منطقه را تحقق سازد؛ برقراری حکومتِ جهانی اسلام. ماندگار شدن بیشتر جمهوری اسلامی بر پهنهء سیاسی ایرانِ، خطر وقوع جنگی گسترده در منطقه و فروپاشی ایران را بیشتر ممکن خواهد کرد. همان هدف سیاسی و ژئوپلیتک جدید برای خاورمیانه که نئوکانتهای آمریکایی تحت عنوانِ «خاورمیانه بزرگ» از سالها پیش آنرا مدّون کرده اند.