مقدمه: دراینجا به مسائلی درموردکردستان وچهارچوب مساله ملی آن ازگذشته وبرای آینده اشاره میکنم بارها سیاستمداران یااشخاصی آگاه درمسائل سیاسی این مسئله رانقد وموردبررسی قرارداده انداما تاکنون راه حلی برای آن پیدا نکرده اند وهمیشه ازطرف احزاب ناسیونالیست موردتناقض درابعادمختلف ونقد وبررسیهای قرار گرفته وهربار طرح ولایحه های که درآن مورد بررسی قرار گرفت که به بن بست رسید وبعضی ازآنان فقط روی سیاست وتاکتیک حزبی خود اصراوپافشاری کرده اند واگر اینطوری بگوییم هیچگاه راه بجای نبرده وهربار باشکست لایحه ها مهرتاکید به دوران دیکتاتوری وبربریت یاقوم پرستی وعقب ماندگی فرهنگی واجتماعی زده اند.کلیه احزاب ناسیونالیست کردبرای حل مساله کردهیچگونه تلاش موثری به پیش نبرده اند وکلیه این احزاب دائما بجای اتحادوتشکل درراه تغییروتحولات مدام دچارمجادله وچالش باهم سرقدرت وبقای ماندن درریاست وموقعیتهای سیاسی وشخصیتی خودبوده اند ومساله کردستان برایشان فاقداهمیت بوده وبرسراین مساله کشمکشهای درون حزبی هرروزبیشترشده است.کلیه این احزاب هیچوقت نباید کلیت وماهیت وجنایتهای رژیم جمهوری اسلامی وقبل ازآن حاکمیت استبدادی ودیکتاتوری دوره پهلوی که درچندین سال گذشته برآنان رواشده فراموش کنند که بزرگترین آثار این جنایت رابرای مردم کردستان ودرکل ایران بهمراه داشته است,واما اگرغیرازاین باشد وعقب نشینی ومصلحت خواهی بروزدهند خیانتی بزرگ بر مردم کردستان شده واین احزاب مسئول وباید پاسخگوی سیاست ناکارشان باشند.این احزاب هیچوقت دراین میدان ازمبارزه علیه رژیم ازسرنگونی کامل جمهوری اسلامی حرفی نزده ودرسکوت بوده اندوکلا یک جوری خواسته اند به رژیم جمهوری اسلامی چراغ سبز نشان دهند یاسیاستی نرم درقبال رژیم ارائه دهند وحرفهای پشت پرده هم بماند که چندین بارروی میزمذاکرات نشسته البته باوساطت احزاب ناسیونالیست کرد درعراق که اتحادیه میهنی کردستان به رهبری جلال طالبانی و رئیس حزب دمکرات کردستان عراق مسعود بارزانی به این مذاکرات دعوت شده ودلال این محاملات یاامتیازات مابین طرفین بوده ایم.حزب دمکرات کردستان ایران رادرنظربگیریم ازروزی که تاسیس شده بارها توسط این واسطان ناسیونالیست به رژیم اعلام صلح وکنارآمدن بارژیم اسلامی را درسیاستش ابرازداشته وبارها شاهد بودیم وبااسنادی که هنوزبجامانده ودردوره خمینی هم به این مذاکرات فراخوانده شده اما هیچگاه خواسته ای تحقق نیافت واین حزب دمکرات بود که درکمال قباحت مایه شرمندگی برای خود وکردستان شد بارها خیانت وواقعیات راازمردم کردستان پنهان داشته وهیچگاه پاسخگوی خیانت یا سیاستهای پشت پرده نشد وبامردمش روراست نبوده وهمچنین جزء شرمساری وشرمندگی بهمراه نداشته وهویت اولیه خودش رادرمیان مردم بعنوان حزبی کوردی ومردمی ازدست دادوبرباورهای مردم نسبت به خودش کاست وسیاستش رادرکردستان وایران زیرسوال بردواین سیاستهای دوگانه اش درتاریخ مبارزات کردستان ثبت شده است.درکلیه این احزاب ناسیونالیست به ایفا وابقای نقش اسلام سیاسی ومذاهب درامورمردم وجامعه تاکید شده ویاازآن حمایت میکنند .ناسیونالیسم یعنی طابعیت ازقوم پرستی وازخود بیگانگی انسان واسلام ارتجاعی حاکم برمردم میباشد ونه تنهامانع ازحذف این موارد نشده بلکه ازآن تابعیت کرده است.احزاب ناسیونالیست که سیاستهای خودمختاری یافدرالیسم قومی یاملیتی ویاحزبی راپیروی میکنندوهیچگاه به حقوق شهروندی وخواسته های مردم اشاره نکرده ودرنهایت نمیتوان برای مردم این حق وخواسته های اولیه رافراهم نمایندواین احزاب دائمادرحال ساخت وپاخت وبندوبست این قوم پرستی ها بوده وازآن حمایت میکندوبرمردم کردستان تحمیل کرده یاآنان رابه پیروی ازاین سیاست واپس مانده دعوت نموده اند.اما همیشه بابن بست واعتراض دربین خود این احزاب روبروبوده اند دیگرمردم درقرنی زندگی میکنند که این سیاست ارتجاعی وعقب ماندگی فرهنگی راه بجای نمیبردواین راه حل برای مساله کردستان اشتباه میباشد ودرنتیجه روزازنوروزی ازنو وفقط به شکست می انجامد.درسیاست وتاکتیک کلیه احزاب ناسیونالیستی هیچگاه به حقوق یکسان وبرابر مردم وشهروندان بطورقطعی اشاره وتاکید نشده وشعارهایی که سرمیدهند هیچگاه چاره سازنبوده وهیچگونه تامیناتی ازجمله درجنسیت”ملیت”قومیت”رنگ-پوست-نژاد-زبان”جدایی مذهب ازآموزش وپرورش ودخالت مذهب درامرشخصی وخصوصی افرادنداشته ونخواهد داشت.حزب دمکرات کردستان حزبی است که سیاست آن حول قوم پرستی یانژادپرستی وتبعیض وبیشتر کشیده شدن بسوی آیین مذهبی واسلامی طی میشود واگرکمی جلوترازاین حزب برویم احزاب ناسیونالیست چپی هم دراین گیروداردست کمی ازدمکرات ندارند وخواه وناخواسته درسیاستهایشان با حزب دمکرات برابر بوده اندواگر اینطور باشد پس مردم کردستان باید به یک نتیجه برسند که این احزاب هیچونه فرقی با رژیم فاشیستی ایران ندارند و مردم باید انتخاب کنند که ارتجاع اسلامی میخواهند یافاشیست اسلامی اماسیاست ما درمرحله اول بعنوان حزب کمونیست کارگری ایران واضع وروشن است درقبال ایران,درثانی حزب کمونیست کارگری ایران برای کردستان ونه کردستان سایر نقاط ایران سیاست این احزاب ناسیونالیست راقبول ندارد که شامل تاکتیکهایی چون خودمختاری یافدرالیسم وغیره می باشدواینها را نه تنهاگره گشاوچاره سازنمیبیند بلکه به جدایی وتبعیضات وکینه ودشمنی بین هموطنان می انجامد وباعث جدائیهای بیشماری وتکه تکه شدن تمامی مناطق ایران خواهد شد,اما برای کردستان اگر برسر دو انتخاب قراربگیرند مردم درکردستان جدائی ویا ماندن درصفوف شهروندانی عادی بخواهند برای هرکدام ازاین دوانتخاب احترام وحق قانونی مردم میداند که بیشترین آثارتبعیضات ونابرابریها وستمهارادردو دوره پهلوی ورژیم جنایتکارمتقبل شده اند وپروسه جدائی واگرپیش بیاد ومردم این خطه بخواهند حق مسلم انان میداند که ازطریق یک رفراندوم وهمه پرسی ونظرپرسی آن هم فقط درکردستان زیرنظرسازمان ملل یایک مرجع جهانی شکل بگیرد ومساله ملی کرد ازاین طریق حل شود واگربخواهند بمانند مثل بقیه شهروندان ایرانی ازکلیه حق وحقوق انسانی ویکسان وبرابر برخوردارخواهند شد.سیاست حزب کمونیست کارگری ایران با تفرقه وجدائی ها مخالف می باشد که جدائی ویاخودمختاری وفدرالیسم هیچگاه نمیتواند خواسته وآرزوی مردم باشد ودربین انسانهای آزادیخواه وروشن فکر طرفدارخاصی ندارد ومردم ایران وکردستان کلا خواستار سیستمی هستند که درآن هیچگونه تبعیض جنسیتی ونژادی وغیره نباشد ونباید انسانها به این دلایل به ازخود بیگانگی کشانده شوند وفقط یک سیستم میتواند تمامی این نابرابریها وبی عدالتیها را ازدم برچیند وآن ایجاد وتشکیل جمهوری سوسیالیستی برای ایران می باشد که کارگران ومردم مبارز وانقلابی ایران درچندین سال حکومت فاشیستی واخیرا دراکثرنقاط ایران به رژیم نشان داده اند که فقط باسرنگونی رژیم می توانند مردم خواسته هایشان رابه دست گیرند.وباید برای کردستان هم مساله خودمختاری یا فدرالیسمی که احزاب چپ سنتی یا ناسیونالیستی مدام مورد تاکتیک وسیاست خود قرارداده اند باید موردنقد قرارگرفته شود وتمامی نقصین این سیاست درکلیه رسانه های مردمی وعلیه این سیاستها به چالش کشیده شوند که این مسائل راه گشای معضلات اقتصادی”اجتماعی وفرهنگی کردستان وایران نمی باشند.ودرآخراضافه کنم باایجاد حکومتی شورایی این مساله قابل دسترسی وکنترل خواهد بودوبه انجام رساندن تمام خواسته های مرد وجامعه میتواند توسط شوراهااداره شود که درراس آن مردم میتوانند کنترل کننده اوضاع باشندوزندگی وامورمعیشت رابدست بگیریم

زنده باد حزب کمونیست کارگری ایران
هه ژار علی پور