“مردی مرده،
که بجز بازوان گشوده اش بسوی زندگی؛
هیچ سپری نداشت!..
مردی مرده،
که هرگز بجز از جاده ای که در آن،
تفنگها مورد نفرتند؛
راه دیگری نسپرد!..
مردی مرده،
که هنوز با مرگ و فراموشی،
مبارزه می کند!..
* * *
زیرا هر آنچه را که او می خواست؛
ما نیز می خواستیم..
و ما هنوز هم می خواهیم:
که شادی نوری باشد،
در قلبها و چشمان همه..
و عدالت بر سراسر زمین بگسترد!..
* * *
کلماتی هستند که ما را زنده نگاه می دارند:
کلمات ساده
مثل “گرمی” و “اعتماد”..
و کلماتی مثل:
“عشق”، “عدالت” و “آزادی”!..
یا “کودک” و “مهربانی”،
و یا نام گلهایی و
میوه هایی خاص..
* * *
یا کلماتی مثل:
“شجاعت” و “کشف کردن”..
و “برادر” یا “رفیق”!..
نام سرزمینها و
دهکده هایی خاص؛
و نام زنانی و
دوستانی..
* * *
و مثل نام “پِری”..
پِری برای تمام چیزهایی که به ما زندگی می بخشند مرد!..
او دوست ما بود..
سینه او را گلوله ها شکافتند..
اما مرگ او ما را با همدیگر آشناتر کرد!..
* * *
پس بیائید “دوست” همدیگر باشیم؛
زیرا تنها بدینطریق،
امید او زنده خواهد ماند!..”
(بوسیله: پُل اِلوار – شاعر فرانسوی)
درباره گابریل پری:
گابریل پِری یک سیاستمدار و روزنامه نگار کمونیست فرانسوی در قرن بیستم بود (۱۹۴۱ – ۱۹۰۲). وی در شهر تولن بدنیا آمد و در سنین نوجوانی ناچار به ترک تحصیل گشت، اما بزودی به فعالیتهای سیاسی، ونیز نویسندگی برای روزنامه های گوناگون پرداخت.
هنگامیکه تنها بیست و دو سال داشت، نمایندگی و مدیریت بخش سیاستهای خارجی یکی از روزنامه های حزب کمونیست فرانسه بنام “انسانیت” یا L’Humanité بعهده او واگذار شد، که او اینکار را برای مدت طولانی ادامه داد.
در مجمع ملی پارلمان فرانسه گابریل موقعیت حرفه ای خویش را در روابط دیپلماسی و بین المللی ضد فاشیستی تثبیت کرده بود. او تهاجم موسولینی به کشور اتیوپی و همچنین سیاست عدم مداخله فرانسه در جنگ داخلی اسپانیا را محکوم کرد.گابریل در مخالفت خود با رژیم نازیها در آلمان شهرت داشت.
یک سال پس از تسخیر فرانسه توسط نازیها در هجدهم ماه مه سال ۱۹۴۱ گابریل پری دستگیر، و در ۱۵ دسامبر همانسال تیرباران شد. آلبرکامو – نویسنده و روزنامه نگار فرانسوی ۱۹۶۰ – ۱۹۱۳، که شاهد اعدام گابریل بود، بعدها اعتراف کرد که این حادثه طغیان وی برعلیه نازیها را شکل داد.
درباره پُل اِلوار:
Paul Éluard (۱۹۵۲ – ۱۸۹۵) شاعر فرانسوی، و یکی از بنیانگذاران جنبش سوررئالیسم بود. وی از سال ۱۹۲۷ با کمونیستها فعالیت می کرد، و و همچنین از سال ۱۹۴۲ به بعد رسما عضو حزب کمونیست فرانسه بود.
پل الوار در سال ۱۸۹۵ در شهر سن دنی بدنیا آمد. در ۱۵ سالگی به علت ابتلا به بیماری سل مجبور شد تحصیل را رها کند، و برای بهبودش بمدت یکسال و نیم به کوهستانهای سوئیس سفرکند. پس از بهبودی و بازگشت به پاریس برای اولین بار چند قطعه از اشعار خود را در مجلات مختلف ادبی فرانسه به چاپ رساند.
او در سال ۱۹۱۴ به خدمت نظام احضار شد و در بخش پرستاری انجام وظیفه کرد، در سالهای ۱۹۱۷ و ۱۹۱۸ او بترتیب اولین و دومین کتابهای شعر خود را به نامهای: “وظیفه و نگرانی” و “اشعار برای صلح”، بچاپ رسانید.
الوار پس از پایان جنگ، با آندره برتون، لویی آراگون و فیلیپ سوپو آشنا شد، و با شرکت آنان جنبش ادبی سوررئالیسم را پایه گذاری کرد.
در سال ۱۹۲۴ پس از جدایی از همسرش، سفری را بدور دنیا آغاز کرد. در بازگشت آثاری را از جمله “مرگ از نمردن”، “چشمان پر ثمر”، و مجموعه “پایتخت اندوه” – که یکی از بهترین کارهای اوست – را انتشار داد که همگی لحنی هیجان‌انگیز و پرشور داشتند.
پُل از سال ۱۹۲۷ با کمونیستها رابطه داشت و در همین سال بود که در بحبوحه اشغال فرانسه توسط آلمان قطعه “آزادی” را سرود. وی درسال ۱۹۳۰ در کنگره انترناسیونال دوم “نویسندگان انقلابی جهان” در شوروی شرکت داشت.
اِلوار در سال ۱۹۴۲ در حین اشغال فرانسه و در رابطه با جنبش ملی مقاومت، رسماً به حزب کمونیست فرانسه پیوست.
پس از جنگ جهانی دوم پُل اِلوآر بدلیل اشعار اجتماعی و فعالیتهای سوسیالیستی خود مشهور گشت. در همین سالها بود که در جنگهای داخلی اسپانیا شرکت کرد و به عنوان شاعری که شعر را از بعد شخصی به بعد اجتماعی و مردمی کشاند؛ شناخته شد.
اشعار پل الوار فرانسه را در بین دو جنگ جهانی، بیشتر از شاعران دیگر تحت تأثیر خود قرار دادند. عمق نفوذ اشعار وی شاید از اینجهت بود که در آنها در عین اینکه دستمایه اجتماعی و سیاسی موجودند، اغلب رنگی از عشق و عاطفه نیز همراه دارند. این اشعار بعلت محتوای انساندوستانه و توصیف احساسات عمیق و پرشور خود، تأثیری عمیق روی تمام اقشار مردم گذاشتند و بدین ترتیب او بهترین شاعر نسل خود گشت. شعرهای الوار معمولا کوتاه، فشرده، و مخاطبه‌ای هستند.
تجربه‌های شرکت او درجنگ داخلی اسپانیا، نبرد مخفیانه اش با اشغالگران نازی و نیز سایر حوادث زمان، او را به شاعری همیشگی برای محرومان و آزادیخواهان تبدیل ساخت.
منابع دیگر:
گابریل پری – ویکیپدیا:
http://en.wikipedia.org/wiki/Gabriel_P%C3%A9ri
پُل اِلوار – ویکیپدیا:
http://en.wikipedia.org/wiki/Paul_%C3%89luard
آلبرکامو – ویکیپدیا:
http://en.wikipedia.org/wiki/Albert_Camus