گرانى بیداد میکند! قیمتها دیوانه وار و لحظه اى بالا میروند! در هیچ اقتصاد حتى بحران زده که هنوز تعادلى دارد٬ این افسار گسیختگى قیمتها به معنى اخص اقتصادى قابل توجیه نیست. مجلسیها دولت را و دولتیها دیگران را عامل این اوضاع میدانند. در مملکتى که حکومت آن حتى در خصوصى ترین زوایاى زندگى مردم دخالت میکند٬ نمیتواند خود را به نفهمى بزند و فریاد ”آى دزد آى دزد“ سر دهد!

کارگران و مردم مسببین این اوضاع را میشناسند. مسئول این اوضاع تماما حکومت اسلامى٬ حکومت فقر و فلاکت است. حکومتى که روى میلیاردها دلار درآمد نفتى لم زده و در آن از مرغ تا پیاز٬ از نان تا آرد و تخم مرغ و حتى سبزیجات یا کیمیا شده یا قابل خرید نیست٬ اما هزینه تسلیحات و سرکوب سر به فلک میکشد٬ آگاهانه مردم را به فقر محکوم کرده است تا سرپا باشد.

معضل تهیه نان و پیاز و مرغ و بدوى ترین نیازهاى مردم نه تحریم اقتصادى و مشکل واردات است٬ نه ”واردات بى رویه“ است و نه عدم حمایت از تولید داخلى. این حکومت باندهاى مافیائى است. این حکومتى است که آزادى و معیشت و سلامت و حرمت مردم را گرو گرفته است. این حکومت فقر و فاقه٬ حکومت سرکوب و اعدام و تحجر و ترور اسلامى است. مردم ایران باید بسرعت علیه کل این اوضاع بمیدان بیایند.

کارگران حکومت فقر نمیخواهند! حکومت بیکارى و گرانى و سرکوب نمیخواهند! کارگران میتوانند به بهترین شکل جامعه را بدون فقر و اختناق اداره کنند! مرگ بر حکومت فقر! زنده باد حکومت کارگرى! *