نادر بکتاش در نوشته آخرش در رابطه با بحث آزادی بیان، ادعا می کند که بحث او با من، با سخنش در اینباره که: “آزادی زنان” و کمونیستها معیار آزادی جامعه است شروع شد!..
من بخوبی می دانم، و خوانندگانی که گفت و گوهای ما را تا کنون پیگیری کرده ا‌ند هم بسادگی می توانند ملاحظه کنند; که این ادعای ایشان درست نیست، و ایشان تنها جهت دفاع ازخویش متاسفانه تلاش در تحریف بحث و پرداختن به تنها “گوشه هایی” از آن برای کدر کردن تصویر کلی آن دارند.
من با صداقت و بصراحت اینجا اعلام می کنم که بحث ما از ادعای ایشان که: “آزادی کمونیست ها در هر جامعه ای، معیار آزادی بیان در آن جامعه می باشد” شروع شد، و در ابتدا بهیچوجه اشاره ای به اینکه: “آزادی زنان هم معیار آزادی جامعه است” نبود.
اما نادر، در صحبتها بعدی خود، و در پاسخش به من که گفته بودم: “آزادی کمونیستها ملاک آزادی بیان در جامعه نیست، بلکه آزادی را تنها با حضورش در جای جای جامعه می توان تضمین کرد و دید.”، بجای پرداختن به جوهر بحث، به این سئوال بسنده کرده بودند که: “آیا آزادی زنان را معیار آزادی جامعه دانستن هم نشانگر تبعیض بین جنسیتهاست؟”..
در ادامه آن گفت و گو، من نیز پاسخم را اینچنین دادم که: “آزادی جامعه را مربوط و مشروط به آزادی همه زنان دانستن، تنها یک بیان “سمبولیک” از آزادی می باشد، و نه بیانگر واقعیتها و یا ابراز خواسته واقعی انسانها به همان شکل ظاهری آن..”
این گفته من بهیچوجه ربطی به اهمیت ندادن من به مسئله زنان و به ستم مضاعفی که امروزه در بسیاری از نقاط دنیا به جنس زن روا می شود، نداشت،. اما نمی دانم چرا ایشان به نتیجه گیری اینچنین رسیده بودند، که بعد سئوال کردند که: “پس بنا بر منطق زهره، حتی “کودکان مقدمند” هم نادرست است!..”
پس خوانندگان عزیز ملاحظه می کنند که نادر متاسفانه در نوشته های آخرش، بجای پرداختن به جوهر مطلب، و “مشاهده جمله ها در مضمون کلی آنها”، بنابر منفعت خودش تنها به قسمتهایی از نوشته من اکتفا کرده است و با اینچنین حاشیه رفتنهای خودش، تنها تلاش در توجیه نمودن خویش دارد.
اما من بر این باور هستم که هر یک از ما اگر درباره اهداف خودش برای آزادی و برابری انسانها صادق و جدی باشد، هیچوقت، بخصوص بدلایل خصوصی، سعی در تبرئه کردن خودش از یک بحث نمی کند. ارزش نهادن به دیالوگ کردنها درباره امور مهم جامعه، همواره یکی از وجوه بارز کمونیستها و مبارزین راه آزادی بوده است. من معتقدم که “احساس مسئولیت کردن” به بازتاب و تاثیری که گفته های ما در سطح اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می گذارند، خصلتی پیوسته لازم از جانب همه کمونیستهای کارگری، در جهت توسعه و رشد حزب ماست.
اینکه من صحبت از پابند بودن به اصولمان کرده بودم، و فرمولبندیهای “متضاد” با این اصول را کاری اشتباه برشمردم نیز بمعنی مخالفتم با فرمولبندی کردنهای لازم در عرصه زندگی و در متن واقعیتها نبود. منظور من همانطور که در جمله قبل هم پیداست، فرمولبندی کردنهای سیاسی درباره مسائل مهمی بودند، که با آن هسته و مرکز – با اصول پذیرفته شده از طرف ما – همخوانی ندارند..
نادر بکتاش همچنین درباره اشاره من” به مذهبی بودن این گفته که: “هر چیزی زمانی و مکانی دارد.” که البته در رابطه با “نوشتن و سخن گفتن!” بود، می افزاید که: “این گفته هم از آن گفته هاست که بوی بنی اسرائیلی می دهد.” و بعد باز هم بحث را با پرداختن به اهمیت “هر چیزی زمانی و مکانی دارد” در رابطه اش با “مسائل و موارد اجتماعی – مثل بلند کردن صدای کاست در نیمه شب!..” به بیراهه می کشاند..
پس من از این صحبتهایم با نادر بکتاش – که البته بهیچوجی هم غرض از آنها شخصی و دو بدو نگهداشتن آنها نبوده، بلکه تلاشی بوده است رو به جامعه و در جهت علاقمند کردن و حضور افرادی بیشتری در آنها – به این نتیجه می رسم که:
گفت و گو با شما نادر عزیز با روالی که در پیش گرفته اید متاسفانه زمینه ارتقا افکار و اندیشه های ما را از ما سلب می کند..
تا همینجا از ادامه دادن به بحث از شما سپاسگزارم.
بدرود نمی گویم، و امیدوار هم نیستم که در آینده با هم “زد و خورد” کنیم. بلکه امید من برای همه ما در حال و در آینده، برخوردهای انسانی و مفیدیست، که از طریق “تلاشمان برای سالم کردن و سالم نگهداشتن دیالوگها” در بین ما میسر شود!..
زنده باشی..
منابع دیگر:
“خاتمه بحث” – نادر بکتاش: http://www.rowzane.com/index.php/vije/177-1391-04-27-18-09-19/10533-1391-04-30-07-26-24
“پاسخ دوم به نادر بکتاش در رابطه با آزادی بیان” – زهره مهرجو: http://www.rowzane.com/index.php/vije/177-1391-04-27-18-09-19/10530-1391-04-29-19-43-30
“انتزاع و تمرکز” – نادر بکتاش:
http://www.rowzane.com/index.php/vije/177-1391-04-27-18-09-19/10529-1391-04-29-10-26-31
“پاسخی کوتاه به نادر بکتاش در رابطه با آزادی بیان” – زهره مهرجو: http://www.rowzane.com/index.php/vije/177-1391-04-27-18-09-19/10525-1391-04-28-16-29-04
“در پاسخ به سؤالات مربوط به آزادی بیان” – نادر بکتاش:
http://www.rowzane.com/index.php/vije/177-1391-04-27-18-09-19/10505–q-q-
“پاسخ من به سئوال رابطه معیار، آزادی، آزادی بیان و آزادی کمونیستها” – سعید صالحی نیا: http://www.rowzane.com/index.php/articles-archiev/80-saeed-salehi/10490-b
“جواب به سیمین عبادی” – نادر بکتاش:
http://rowzane.com/index.php/articles-archiev/172-1391-02-25-20-08-06/10460-1391-04-19-12-47-46
“آیا آزادی کمونیستها معیار آزادی بیان جامعه است؟ سوالی از سوی یک نو آموز” – سیمین عبادی:
http://rowzane.com/index.php/articles-archiev/111-misc/10419-b
“آزادی کمونیستها معیار آزادی بیان و آزادی جامعه و سیاست است” – نادر بکتاش:
http://rowzane.com/index.php/articles-archiev/172-1391-02-25-20-08-06/10350-1391-04-09-22-02-17