مصاحبه تلویزیون پرتو با جمال کمانگر در مورد طرح موسوم به “امنیت اخلاقی”

پرتو:طرح موسوم به “امنیت اخلاقی” وسیعا در ایران در حال اجرا است و روزانه بر مردم فشار می آورند و از آنها ذهره چشم میگیرند.اساسا این طرح چی هست و چرا برای جمهوری اسلامی مهم است؟

جمال کمانگر: اگر بر گردیم به تاریخ جمهوری اسلامی مسئله فرهنگی یکی از تناقضات پایه ای اش بوده است تاریخا همراهش بوده است! این تناقض از بدو سر کار آمدن جمهوری اسلامی بوده است که چگونه با مردمی که یک دوره قبلتر یک زندگی مدرن از لحاظ پوشش و معاشرت را تجربه کرده اند، بر خورد کند.مردمی که الگوی غربی بر زندگیشان حاکم بود. ضد انقلاب جمهوری اسلامی بعد از اینکه سر کار آمدند در وهله اول سعی کردند که حجاب را اجباری کنند. به درجه زیادی با سرکوب و اسید پاشی موفق میشود آنرا تحمیل کنند.در همان حال مقاومت در مقابلش هست.طرح موسوم به “امنیت اخلاقی” و مبارزه با “بد حجابی” به قدمت نظام جمهوری اسلامی است. به قدمت نظامی است که نتوانسته است به تناقضات پایه ایش در زمینه اقتصادی، روبنای سیاسی و فرهنگی جواب بدهد.اجرای این گونه طرحها را باید در دل همین تناقضات دید و تا زمانی که جمهوری اسلامی سر کار است این برخوردها وجود دارد. تعرض به نحوه پوشش ، تفریحگاهها ، سینماها و در این دوره به پارکها و رستورانها کشیده شده است. بحث جدا سازیها در دانشگاهها و حتی پارکها در حال اجراست. این بحث قدیمی است و تازه گی ندارد.چرا در این دوره اینقدر برجسته شده است.به فاکتورهای متعددی ربط دارد.

پرتو: جمهوری اسلامی خیلی زیاد به مسئله” بد حجابی”، تفکیک پارکها بر حسب جنسیت ، و برخورد به زنان میپردازد. این مسائل از کجا نشات میگیرد؟

جمال کمانگر: جمهوری اسلامی با بحران مزمن اقتصادی روبرو است. بحران هویتی دارد. بحران مشروعیت دارد!.تا آنجا که به این طرح برمیگردد که اسمش را گذاشته اند “امنیت اخلاقی” این وارنه است. این نا امن کردن زندگی مردم است. این چه امنیتی اخلاقی است که با اسلحه به پارکها، به سینماها به کنسرت ها و رستوارنها و چند وقت پیش به برج میلاد رفته اند و به بهانه “بد حجابی” تعداد زیادی را دستگیر کرده اند. تشدید این برخوردها به بحران اقتصادی و به فضای جنگی و تحریمها بر میگردد. جمهوری اسلامی از این فضایی که زیر سایه تحریمها وجود دارد سود میبرد. سرکوب را بیشتر میکند. میخواهد به جامعه این را القا کند که کماکان قدر قدرت است. در هر دوره ای که فشارهای سیاسی . اقتصادی و بن بست در اجرای طرحهایش بوجود می آید دست به ارعاب و سرکوب جامعه میزند. جمهوری اسلامی سیاست ارعابش را سی ساله دارد و هر دوره ای به بهانه ای آنرا تشدید میکند. تشدید سرکوب و ارعاب جامعه را باید در متن اوضاع سیاسی کنونی و بحران اقصادی حاد آن گذاشت. تلاش برای بقا و ادامه حکومتش بخشی از این طرح سرکوب است.
پرتو: بحث از “امنیت اخلاقی” در فضای مجازی میشود معنی عملی آن چیست؟چرا اصلا فضای مجازی؟

جمال کمانگر: بحث فضای مجازی منظورشان اینترنت است، شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک، تویتر و غیره است. در این شبکه های انترنتی کاربران آنها عکسهای شخصی خود رابه نمایش میگذارند. به نظر من این جور برخوردها از سر استیصال است! از سر درماندگی جمهوری اسلامی است که تاب دیدن عکس یک جوان دختر یا پسر را ندارد. که بی حجاب باشد. میخواهند بگویند ما آن شبکه ها را کنترل میکنند. من فکر نمیکنم چنین توانی داشته باشند.۱۵ -۲۰ میلیون کاربر انترنت در ایران قابل کنترل نیست! این بیشتر برای ارعاب جامعه است. میخواهند بگویند که بر همه جا اشراف داریم اگر کسی عکسش را در انترنت منتشر کند فردا میرویم در خانه اش که چرا عکست را گذاشته اید. به نظر من از سر درماندگی و بی پاسخی بودن به معضل فرهنگی که با آن متولد شده اند. تمام شبکه ها و سایتها را فیلتر کرده اند. اما میبیند همیشه راه دور زدن سانسور وجود دارد. با فیلتر شکن کاربران به سایتهای دلخواه دسترسی دارند. و گفته اند که حجاب ایرانیان خارج کشور را کنترل میکنند. خیلی ساده رجزخوانی میکنند. خودشان اقرار کرده اند که شکست خورده اند و سیاست سرکوب جواب نداده است. تا زمانی که جمهوری اسلامی سر کار است این جنگ و گریز سر حجاب و مسائل فرهنگی وجود خواهد داشت. مردم با مبارزت روزانه و درگیریهای که سر این مسئله با “اوا مرین نهی از منکر” دارند که در اصل باید گفت:” آنها مزاحمین زندگی عادی و نرمال مردم هستند” این امنیت اخلاقی نیست بلکه نا امن کردن زندگی مردم است!
پرتو:دولتها باید مسئول امنیت مردم باشد. جمهوری اسلامی مسئول ناامنی. حجاب به دولت چه ربطی دارد؟ نحوه پوشش آدمها چه ربطی به دولت دارد؟ مقوله فرهنگی برای جمهوری اسلامی به بخش لایتجزای از حیاتش تبدیل شده است.اگر مردم فاقد این پوشش اسلامی باشند چه فضایی پیش خواهد آمد؟

جمال کمانگر: حجاب یکی از پایه های هویتی جمهوری اسلامی است. شما تصور کنید که جمهوری اسلامی بدون حجاب ! دیگر جمهوری اسلامی نیست! مردم با توجه به همه این سرکوبها به موزیک ، به آخرین فیلمهای تولید شده صنعت سینما دسترسی دارند. به انواع کانالهای مختلف ماهواره ای و از جمله ما دسترسی دارند! مسئله حجاب زنان برای جمهوری اسلامی یک بحث ساده فقط رعایت کردن یک” حد اسلامی” برای زنان نیست ، بلکه هویتی است. به نظرم این وضع برای جمهوری اسلامی قابل دوام نیست و نحوه پوشش امروز با دیروز رژیم قابل بازشناسی نیست که اسید می پاشیدن روی صورت زنان. البته اسید پاشها هستند ونیروی سرکوبی که در اختیار دارند. هر سال با شروع فصل گرما یک بخش پایه هویتی جمهوری اسلامی که حجاب و قوانین اسلامی است زیر ضرب میرود. به معنی این نیست که کسی آنرا نقد میکند! کافی است زنی روسریش را عقب ببرد یا لباس راحتری بپوشد یا جایی برای شنا برود. یا دخترو پسری که دست همدیگر را بگیرند. یا در یک پارک راحت باشند مثل هر جای دیگر دنیا! یکی از ابتدایترین حقی که هر انسان دارد حق پوشش است. الان برخورد را به بیمارستانها کشانده اند که کسی حق ندارد کروات بزند. این نشان میدهد این نظام درد مزمنی دارد. این نظام یکی از پاشنه آشیلهایش مسئله زن و پوشش است. در دورهایی که بحران اقتصادی است این برخوردهای به این شدت برای ارعاب جامعه است. این را در کنار برخورد به مهاجرین مقیم ایران و مشخصا شهروندان افغانستانی بگذارید. نتیجه بحران اقتصادی است.

پرتو: وقتی در جامعه به زن فشار میآورند در واقع میخواهند نیمی از جامعه را بزنند.وظیفه مردها در مقابل این توحش افسار گسیخته چیست؟ چگونه باید این تعرض را پس زد؟در دوره انتخابات ها به زنان اجازه میدهند که حجاباشان را شلتر کنند.چه مکانیسمهایی است که زنان و جوانان به آن دست ببرند؟

جمال کمانگر: قبل از هر چیز نباید به این تقسیم بندی جنسیتی تمکین کرد. چون زن است پس به خودشان ربط دارد. بحث سر نصف جمعیت ایران است! خطاب من به تمام زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب ، آنهایی که به برابری زن و مرد عقیده دارند. به آنهایی که به زن مانند ملک خود نگاه نمیکنند. مانند یک انسان که از تمام حق و حقوقی که یک مرد دارد نگاه میکنند. یک مرد برابری طلب یا آن کسی که میبیند که در خیابان نیروهای انتظامی یا گله حزب اللهی آنها را به بهانه “امنیت اخلاقی” که نا امن کردن جامعه است به زنان تعرض میکنند. فارغ از اینکه آن خانم خواهر من است یا نه؟ مادر من است یا نه ؟ باید به کمکشان بشتابند و همان جا و در همان محل نیروی انتظامی را گوش مالی داد. و آنها را به عقب نشینی وادار کرد. خودشان گفته اند که از سال ۸۵ که” طرح امنیت اخلاقی” و مبارزه با “بد حجابی” بوده است با مقاومت شدیدی در میان مردم روبرو بوده اند و در موارد مختلفی به درگیری بین مردم و نیروی انتظامی کشیده است. و خیلی از جوانان پسر هم به خاطر پوششان زیر فشار هستند این فقط مختص زنان نیست!

در ضرب اول نیروی انتظامی را در محلی که زنان را مورد تعرض قرار میگیرند باید جواب بگیرد. مردم نباید فکر کنند چون چهار تا دختر خانم یا آقا پسر لباسشان مناسب نبوده است پس به ما ربطی ندارد. این یک امر عمومی است. واکنشی که در محل به آن تعرض داده شود باید جنبه عمومی پیدا کند. باید برای جوانان و زنان آشکار شده باشد که هیچ کدام از جناحهای جمهوری اسلامی منفعتشان در این نیست که مسئله زن را برای همیشه حل کنند. در دوره انتخابات اجازه میدهند که حجابشان کمی عقب برود تا رایشان را بدست بیاورند. برای بر خورد داری از زندگی آسوده باید حول پرچم “آزادی و برابری” متشکل شوند. باید در محل متشکل شوند. باید جوانان محله چه دختر چه پسر یک فضایی را بوجود بیاورند نیروی انتظامی یا هر کسی دیگری که مزاحمشان میشود را همان جا جوابش را بدهند! جوانان گروههای کوه نوردی دارند. گروه ورزشی دارند، در مدرسه یا در دانشگاه باید این اتحاد را بوجود بیاورند. باید سر یک موضوع معین جوانان محله فلان در تهران یا شیراز یا مشهد یا تبریز متحد شوند. مثلا اعلام کنند ما جوانان در محله خودمان اجازه نمیدهیم که نیروی انتظامی به هیچ دختر یا پسری به بهانه پوشش تعرض کنند. همان جا گوشمالی شان میدهیم!۷۵ میلیون جمعیت در ایران است اگر سر همین موضع متشکل شوند میتوانند عقب نشینی بیشتری به جمهوری اسلامی تحمیل کنند. باید متشکل شد و تلاش کرد که جمهوری اسلامی را سرنگون کرد! سرنگونی انقلابی نه به کمک آمریکا یا با تحریمها که جامعه را به فلاکت کشیده است. باید این امید را که میشود جمهوری اسلامی را با نیروی خود مردم سرنگون کرد تقویت نمود.

این مصاحبه توسط سعید آرمان اجرا شد و در تاریخ ۶جولای از تلویزیون پرتو پخش شد.