دادگاهی در شهر کلن آلمان بلاخره ختنه کودکان را ممنوع اعلام کرد. این یکی از مجموعه نکاتی است که ما مدافعین حقوق کودک و مردم آزدایخواه و کودک دوست سالها است برایش می جنگیم . ” مصدوم کردن بدن کودک به دلایل مذهبی ممنوع است” وهمچنین بنا به رای دادگاه ” حفاظت از حق بدنی کودکان دارای وزن قانونی سنگینتری از حق آزادی مذهبت والدین است” ، “فرد تنها در سن بلوغ می تواند برای این کار تصمیم بگیرد”.
بعد از حکم دادگاه ، تمام نهادهای مذهبی متعلق به یهودی، مسلمان، کشیشان و آیت الله ها و اعوان و انصارشان علیه این حکم صف کشیده، آشفته شدند و اخطار دادند: دیتر گراومان، رئیس شورای مرکز یهودیان آلمان: «اگر بخواهیم به پایان این حکم فکر کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که زندگی یهودی در آلمان عملا غیرممکن میشود.» و یا اینکهشورای هماهنگی مسلمانان آلمان با انتقاد از این حکم، آن را “دخالت در آزادی ادیان و حق والدین” خواند،، و همچنین ،،اسقف‌های کاتولیک آلمان” می گویند این حکم آزادی دینی یهودیان و مسلمانان را به مخاطره می اندازد،، . اینجا می بینیم کشیشان، اسقفها و آیت الله ها و اعوان و انصارشان دست در دست هم بسیج شده اند و اخطار می دهند و از”حق آزادی مذهب و حق والدین” چنین دفاع می کنند. کسی هم در میان این جماعت پیدا نمی شود و بگوید بلا خره حقوق کودک چی؟ آزادی مذهب چه ربطی به کودکی که مذهب ندارد، پیدا می کند؟ و یا می گویند در مذاهب دیگران دخالت شده است اگر این حکم یک ذره حقانیت داشته باشد. باید به این جماعت گفت، خوب چه مشکلی دارید، بگذار هر فرد خودش آزادانه طبق همان حکم، زمانیکه به سن قانونی و بلوغ رسید خود تصمیم بگیرد و این عمل را بر بدن خود انجام دهد. و یا می گویند پس حق والدین چه می شود؟. این حرف هایشان است که در طول این چند سال به روی ما پرت می کنند. ولی فراموش کرده اند که دنیا تغییر کرده است و خوشبختانه جامعه بشری دارد از دورانی که زن و فرزند جزو اموال پدر و شوهر بودند و اینها رسما حق کشتن شان را داشتند خارج میشود. و با پیشرفت جامعه چنین حقی بشدت محدود شده است. حقوق اولیاء نسبت به فرزند محدود و مشروط به رعایت حقوق انسانی، جهانشمول و قانونی کودک است. این وظیفه قانون در هر کشوری است که این را تضمین کند. همانطور که هیچکس حق کتک زدن یا ارعاب کودک را ندارد، همانگونه حق ختنه کردن کودک را هم ندارد. این کودک آزاری جزو حق هیچ کسی نیست. ممنوع کردن ختنه و محدود کردن سنتهای عشیرتی پدران و شوهران، شرط حیاتی برخورداری کودکان از حقوق انسانی و ابتدایی آنان است.
بنا براین چرا در میان این جماعت و مدافعین نسبیت فرهنگی ابتدائی ترین حقوق انسانی نادیده گرفته می شود؟. آیا به غیر از این است که منافع سکتشان و مدافعینشان و بازار و دکانشان به خطر می افتد؟ و اگر نه چرا این جماعت تحمل اینرا ندارند که هر فرد که به سن قانونی رسید خود تصمیم گیرنده بر جسم و پیکر خود باشد.
از زبان یک کودک یازده ساله بشنویم: مادر ممنون از اینکه من را ختنه نکردید. ولی دوست دارم بدانم که شما چرا این کار را نکردید. مادر می گوید: فرزندم این مسئله داستانی مفصل است. فقط می خواهم بگویم که دنیای من تغییر کرده است هر چند من هم در خانواده ای به دنیا آمده ام که از چنین سنتی تبعیت می کردند ولی من این تابو را شکستم و هیچ منفعتی هم در آن نداشتم و به همین دلیل نخواستم در مورد بدن تو تصمیم گیرنده امری باشم که غیر قابل برگشت است. این طور فکر کردم که زمانی خودت به سن قانونی رسیدی خودت باید تصمیم گیرنده باشی که آیا می خواهی چنین عملی را انجام بدهید یا نه. پسر: دو باره ممنون و متشکرم مادر از تصمیم درستی که گرفتید.
حرف واقعی ما هم همین بوده و هست که بگزار فرد در مورد بدن خودش خود تصمیم بگیرد وقتی که به سن قانونی رسیده هر گونه اختیار و تصمیمی با خود فرد است. تعرض به حریم کودک ممنوع! حقوق کودک جهانشمول است و این مرزها خیلی وقت است در نوردیده شده است. همانطور که در دنیای امروز تنبیه کودکان ممنوع است، ختنه کودک هم باید ممنوع باشد. امیدواریم تصمیم دادگاه کلن و مبارزه قاطع ما به این نتیجه بینجامد که ختنه کودکان نه فقط در آلمان بلکه در تمام دنیا ممنوع شود!