در آستانه ٣٠ خرداد . چرا کارگران را دستگیر میکنند؟

جمهوری اسلامی محصول سی خرداد شصست است. اینها محصول یک جنایت بزرگ ضد بشری هستند. هنوز قتل و انسان کشی، را سازماندهی میکنند. سنگسار میکنند. در زندانها دسته دسته زندانیان را شبانه میآورند و میکشند. 
در سی خرداد با سازماندهی قتل عام و یک هرلوکاست فضای رعب و جنایتکاری را به مردم و جامعه تحمیل کردند.
اما، امروز این جانیان ضد انسانی با تنفر و انزجار میلیونی به حاکمیت ننگینشان ادامه میدهند.
شبیخون و حمله سازماندهی شده نیروهای انتظامی به تجمع فعالین کارگری در کرج در آستانه سی خرداد، دستگیری و پرونده سازی برای ده ها فعال کارگری تلاشی مستاصل برای به اصطلاح حاشیه ای کردن فضای اعتراضات کارگری و همچنین کمپین روز جهانی دفاع از زندانیان سیاسی بمناسبت سی خرداد شصت،است.
این اقدام رژیم همزمان با خبرهای که حاکی انتقال ۵ تن از زندانیان سیاسی به نامهای عبدالرحمن حیدری،طه حیدریف جمشید حیدری ، منصور حیدری و امیر معاوی را روز شنبه ۲۰ خرداد از بندی که در ان بودند به مکانی نامعلوم انتقال داده اند . سازمان عفو بین الملل خطر اعدام این ۵تن که ۴ نفرشان برادر هستند  اعلام کرده است.
این آمار را به سرنوشت نامشخص هزاران زندانی دربند اضافه کنید که هر روزه به انواع شیوه از طرف جانیان این رژیم مورد اذیت  وآزار و در معرض اعدام هستند، اضافه کنید. در یک سال گذشته رژیم اسلامی ۶۵۹ نفر را اعدام نموده است . به یک معنی هر روز بیش از دونفر اعدام شده اند.
جانیان اسلامی خوب  می دانند که بر کوهی از باروت تنفر و انزجار مردم حاکمیت ننگینش را حفظ کرده، است.  از ۳۰ خرداد ۶۰ تا کنون صدهها هزار از مردم ایران را  به بهانه های گوناگون در زندانها اعدام کرده اند.
دستگیری ۶۰ فعال کارگری در شرایطی که هروز حمله رژیم اسلامی به معیشت و سفره خالی کارگر می شود، نشانه ای از این است که رژیم اسلامی بخوبی می داند که بر موجی انفجاری از تنفر عمومی مردم در ایران روبروست.
مساله واضح و روشن این است که کشمکش و رودر روئی  جمهوری اسلامی با جنبش کارگری و اعتراضات سازمانیافته آنها در مراکز صنعتی در مخالفت و اعتراضات رادیکال در ارتباط   با قطع یارانه ها شروع شده است. بسیج نیرو و آماده کردن کارگران برای اعتصابات بزرگ علیه فقر و گرانی در کل جامعه در جریان است.  هراس  جمهوری اسلامی از رو درروئی و موج گسترده اعتراضات کنونی علیه قطع یارانه ها و علیه اصلاح قانون ضد کارگری است.
باید در آستانه ۳۰ خرداد ضمن نشان دادن صدای اعتراضمان به دستگیری فعالین کارگری، تلاش  برای آزادی همه زندانیان سیاسی را با هر شکل ممکن  در سطح جهان گسترده کنیم.   در این روز از جانب احزاب سیاسی چپ و کمونیست کمپینهای اعلام شده است باید این تلاشها را تقویت نمود و با شرکت در آنها و با ابتکارات گوناگون به این جنبش عظیم نه به اعدام و زندانی سیاسی پیوست.
تلاشهای که خانواده زندانیان سیاسی و مردم در ایران به اشکال گوناگون تا کنون بر آزدی زندانیان سیاسی و علیه اعدام پیش برده اند را وسیعتر  کنیم.
اسد نودینیان