روز جمعه ۲۶ خرداد ماه ساعت ۱۲ ظهر جمعی از فعالین کارگری در کرج و نزدیک ۶۰ نفر از فعالین کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری توسط اداره اطلاعات کرج دستگیر و به اداره اطلاعات کرج مستقر در زندان رجایی شهر منتقل شده اند.
بر اساس اخبار و گزارشاتی که در سایت کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری منتشر شده است نیروهای امنیتی، مسلحانه به خانه ای در کرج هجوم آورده و حاضران در خانه را دستگیر کردند. دستگیری این افراد همراه با ایجاد رعب و وحشت در میان همسایگان صورت گرفته است به طوری که تمام خانه را محاصره کرده بودند.
مامورین وزارت اطلاعات رژیم پس از ضرب و شتم فعالین کارگری، بدون ارائه حکم رسمی اقدام به بازداشت افراد حاضر در منزل کردند و انان را روانه سیاه چالهای مخوف زندان رجایی شهر نمودند.
از سوی دیگر با وجود پیگیری خانواده های بازداشت شدگان، تا کنون هیچ نهاد قانونی پاسخگو نبوده و از محل بازداشت فعالین کارگری خبری در دست نیست.
با توجه به نحوه بازداشت این افراد توسط ماموران وزارت اطلاعات رژیم، نسبت به وضعیت فعالین کارگری و شیوه نگهداری آنها نگرانی وجود دارد.
بر اساس خبر تکمیلی از وضعیت این فعالین در سایت کمیته هماهنگی که منتشر شده سیروس فتحی، علیرضا عسگری، جلیل محمدی، سعید مرزبان، مسعود سلیم‌پور، مازیار مهرپور، ریحانه انصاری، فرامرز فطرت نژاد و میترا همایونی همچنان در بازداشت به سر می‌برند و بقیه بازداشت شدگان آزاد شدند.
بر اساس این گزارش، قرار ۲۰ روز بازداشت و همچنین۱۰۰ میلیون تومان وثیقه را برای ریحانه انصاری تعیین کرده‌اند.
اسامی تعدادی از بازداشت شدگان که تا کنون قطعی شده عبارت است از:
میترا همایونی، وفا قادری، ریحانه انصاری، خالد حسینی، محمود صالحی، سعید مقدم، سیروس فتحی، غالب حسینی، محمد عبدی‌پور، جلال حسینی، علیرضا عسگری، مسعود سلیم‌پور، عباس اندریانی، صدیق امجدی، فتاح سلیمانی، مازیار مهرپور، محمد مولانایی، واحد سیده، جلیل شریفیان، صدیق خسروی، یوسف آب‌خراباد، فرامرز فطرت‌نژاد، جلیل محمدی، نظام صادقی، افشین ندیمی، حسین پیلوتی، رحمان ابراهیم‌زاده، عباس هاشم‌پور ، فردین میرکی، سعید مرزبان، شیرکو حسینی، جواد معصومی، جمیل راست‌خدیو، ریبوار عبداللهی، ابراهیم مصطفایی، علی آزادی و فرامرز احمدی..
رژیم جمهوری اسلامی تشخیص داده است که در متن بحران سیاسی و اقتصادی و حکومتی موجود که در ان غرق شده است، چه خطری و از جانب کدام بخش از جامعه، طبقه سرمایه دار را تهدید می کند. رژیم جمهوری اسلامی بنا به غریزه طبقاتی دریافته است که باید در مقابل هر تلاشی که از سوی کارگران صورت می گیرد، مقاومت کند و اعتراضات کارگری را سرکوب و رهبران کارگری را به زندان افکند.
فشار بر فعالین کارگری در کردستان و دیگر مناطق ایران افزایش یافته است. کارگران پیشرو مدافع حقوق توده کارگران پی در پی به مراکز امنیتی رژیم احضار می شوند و از آنجا یکسر روانه زندان می گردند. پرونده حبس های تعلیقی و تعزیری که در گذشته به آنها تحمیل شده است بار دیگر رو می آیند و به بهانه ای برای بازداشت فعالین کارگری تبدیل می شوند. فشار در زندانها بر کارگرانی که به اتهامات واهی دستگیر شده اند افزایش یافته است. بمنظور قراردادن آنها در شرایط دشوار آنان را در بند محکومین عادی قرار می دهند. نمونه روز جمعه از جمله مواردی هستند که در روزهای اخیر اتفاق افتاده اند و نشان از سازماندهی یک فشار برنامه ریزی شده معینی دارند.
طبقات استثمارگر جامعه در صددند تا با تهدید و ارعاب و دستگیری و زندان و اقداماتی از این دست به کارگران و مردم به جان آمده تفهیم کنند که: بر سر جای خویش بنشینند و به تضییع حقوق خویش رضایت دهند؛ تمامی بی حرمتی ها و فشارها را به جان بخرند؛ در قبال تعرض، حتی به سفره خالی خویش دم برنیاورند؛ به حداقل دستمزد ها رضایت دهند؛ کار کنند و برای ماهها مزد دریافت نکنند؛ به قرار دادهای اسارت آور کار تمکین کنند، تا سود سرشار و نجومی جماعتی به نام سرمایه دار دچار وقفه و اخلال نگردد …
سرمایه دارن و حامیان این طبقه می توانند هر طور که می خواهند رفتار نمایند. اما تا آنجا که به این طبقه و فعالان صدیق و مخلص آن برمی گردد این مبارزات و فعالیت ها علیرغم تمامی این بگیر و ببند ها و تهدید ها و علیرغم همه این فشارها و تضییقات بی وقفه ادامه خواهد یافت. کارگران و فعالان کارگری با این قبیل اعمال ایذایی و ضدانسانی حتی گامی به پس نخواهند گذاشت.
دستگاه سرکوبگر اسلامی و جنایتکاران اطلاعات و سپاه پاسداران این رژیم که در طول حاکمیت سیاه و ننگین خود از برخورد و مبارزات توده های مردم هراسان و خشمگین بوده اند و از کینه ای که از فعالین کارگری و فعالین چپ و سوسیالیست در هراس بوده اند میخواهند با اتخاذ چنین تاکتیک کهنه ای که در طول سابقه حاکمیت این رژیم هار و درنده چیز تازه ای نبوده و نیست استفاده کنند تا بلکه بتوانند از این طریق جلوی اعتراضات رادیکال و کارگری این فعالین را بگیرند، پاسداران رژیم اسلامی با چنین کارهایی و صدور حکم های این چنینی میخواهند ضعف و ناتوانی خود را در برابر شور و شوق مبارزاتی کارگران و اتحاد و همبستگی طبقاتی شان جبران کنند ،آنها میخواهند با صدور حکم زندان برای این فعالین، کارگران سوسیالیست کارخانه های ایران و فعالین چپ و سوسیالیست را از مبارزات رادیکال و بر حق خود دور نگه داشته و آنها را با همچنین حکم هایی ترسانده و زهره چشم از آنها بگیرند که شاید اهرمی باشد برای عقب نگه داشتن مبارزات کارگران ایران و تصور می کنند با همچنین تاکتیک هایی قادر به تغییر فضای موجود به نفع خود و حاکم کردن فضای ترس و وحشت در سطح جنبش های اجتماعی خواهند بود، اما علیرغم میل آنها نه زندان نه شلاق و نه اعدام و نه هیچ دستگاه و ماشین سرکوبی دیگر نمیتواند کارگران آگاه را از مبارزه برای برقراری جامعه ای آزاد و برابر دور نگه دارد طبقه کارگر ایران از آن چیزی که رژیم فکر میکند آگاه تر و رادیکال تر است که با چنین حکم هایی از مبارزه بر حق خود عقب بکشند و دست از مبارزات کارگری خود بر علیه نظم سرمایه بر دارند.
ما ضمن محکوم کردن بازداشت ۶۰ تن از فعالین کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری و فعالین کارگری در کرج از سوی وزارت اطلاعات رژیم ،خواهان آزادی بی قید و شرط این فعالین هستیم.این فعالین کارگری هیچ جرمی مرتکب نشده اند که به طور وحشیانه و غافلگیرانه به انها حمله ور شده اند و آنان را مورد ضرب و شتم قرار داده و روانه زندان کرده اند.
رژیم اسلامی و حامیان سرمایه باید به خوبی بدانند که این نوع سیاست ها خیلی وقت پیش به شکست کشانده شده و زندانی کردن فعالین کارگری در کردستا ن و ایران مبارزات بر حق کارگران را مرعوب نخواهد کرد.