پرنده

از یاد مبر پرواز را
ای پرنده خسته در کنج قفس
خورشید از میان دریای شرق
طلوع خواهد کرد
ومیله های قفس ها را
ذوب خواهد نمود
صیادان را
در جنگلی که تو می زیستی
به کار خواهد کشید
جنگل های سوخته را
دوباره با عشق سبز خواهیم کرد
پرندگان مهاجر
به خانه باز می گردند
درختان سرو
در تمام دشت وبیابان خواهند روئید
قمری های عاشق
بر آنها لانه خواهند ساخت
رودها با صدای آواز آنها
هم نوائی خواهند کرد
ماه هر شب
به یاد آن پرندگان ی که
در کنج قفس جان دادند
نام آنها را
برآب دریاها
انعکاس خواهد داد
قله کوه ها
از میان ابرهای پوشید
در این سرزمین شاد
بیرون می آیند
وبه خورشید سلام می گویند
پرواز را از یاد مبر
ای پرنده خسته در کنج قفس. اکبر یگانه ۲۰۱۲٫۰۵٫۰۷