اخیرا آریس زارعی از اعضا کومه له فعلی در ارتباط با فراخوان ما «شرکت در دهمین سالگرد بزرگداشت منصور حکمت» مطلبی نوشته است. در اینجا تلاش میکنم به جنبه هایی از مطلب آریس زارعی بپردازم.
١ـ فراخوان مبارزان کمونیست دو سال پیش در مقطع برگزاری کنگره منصور حکمت منتشر شده است. این فراخوان که مربوط به سال ٢٠١٠ است، مدتی نسبتا طولانی در روی سایت ما (مبارزاه کمونیست) وجود داشت. آریس هم حتما آنموقع این فراخوان را خوانده است. اما، در سال ٢٠١٢ درست بعد از دو سال بعد از انتشار این فراخوان متوجه شده باید و حتما به فراخوان ما “جوابی” بدهد. خوب سوال این است! چرا بعد از دو سال او بفکر جواب افتاده است؟ چه چیزی تغییر کرده است؟ گرم تر شدن دوستی کومه له و رابطه اش با دو جناح حزب دمکرات؟ یا اینکه بحران و بن بست های سیاسی پی در پی اینها در ارتباط با اردوگاه نشین و ماندن در مرزها؟ همگان میدانند که بد و بیراه گفتن گاه و بیگاه کومه له فعلی به منصورحکمت رمز کرنش و ابراز ندامت آنها از فعالیت کمونیستی کومه له قدیم دوران منصورحکمت در پیشگاه احزاب ناسیونالیست منطقه است. آریس عزیز از آمدن ما به فرنگ، اسم عشیره ای ـ سنتی خارج نشین شدن ناراحت است و به ما نیش زبان می زند. اما آیا میشود به ما بگوئید چند نفر از اعضا کمیته مرکزی کومه له “فرنگ” نشین اند و چند نفر دیگرش در آن اردوگاه مانده اند؟ ما متوجه ایم که در فرهنگ ناسیونالیستها “فرنگ” نشینی و هر کار دیگری برای کمونیستها ممنوع است و برای خودشان نشانه عاقلی است و “زروف” ایجاب میکند. این نوع برخورد به کمونیستها و این پرونده سازیها وجه مشترک تمام شاخه های مختلف بورژوازی است.
٢ـ این جمله از فراخوان ما فرنگ نشین ها آریس را از ما عصبانی کرده و جمله این است: ” از تمام آنهائیکه بر اثر سیاست های مسئولانه منصورحکمت در جنگ با جمهوری اسلامی در کردستان و در جنگ تحمیلی حزب دمکرات علیه کومه له قدیم جان سالم بدر بردند، میرود. از تمام زخمیان و سالخوردگان و خانواده ها و بچه های دوره کومه له و حزب کمونیست ایران قدیم که امروز زنان و مردان جوان و میانسالی شده اند و بر اثر پا فشاری منصورحکمت به کشورهای اروپائی و محل امنی برای زندگی و مداوا منتقل شدند انتظار شرکت در این کنگرە”
در این مورد بیان این حقایق انکار ناپذیر یاد آوری چند نکته ضرورت دارد.
ـ به نظر ما در اثر سیاستهای مسئولانه منصور حکمت جان صدها و هزاران نفر از مرگ و نابودی نجات پیدا کرد. به همین دلیل فراخوان ما به این انسانها بود. فراخوان به کسانی است و بود که از مقدرات سیاسی و تصمیم گیری و سنتهای رایج درون کومه له بی خبر نبودند. ما به رهبران کنونی کومه له جدیدی و زحمتکشانیها فراخوان نداده ایم و اینها از گرفتن مراسم جشن و سرور با احزاب ناسیونالیست بزرگ و کوچک و گرفتن مجلس شبانه روزی با “مام” جلال کم نیاورده اند. ما توقعی از آنها نداریم و اینها را خوب می شناسیم. اما از صدها انسان که زنده بودنشان در سخت ترین شرایط مبارزه سیاسی و مسلحانه در کردستان، موفقیت هایشان و سربلندی هایمان در نتیجه سیاست و مشی بود که منصور حکمت شبانه روز برایش می جنگید، سخنرانی میکرد، قطعنامه و قرار میاورد و جامعه و اکثریت عظیم صفوف کومه له را قانع میکرد.
ما سنت ناسیونالیستی و سنت دیرینه مبارزه مسلحانه را میشناسیم. قرار نبود کسی بازنشسته شود. کسی از محیط اردوگاه و مناسبات پیشمرگایه تی پا را فراتر بگذارد. من شنیده ام که همین رهبران کنونی کومه له در کنگره ۵ کومه له در حالیکه کومه له و فعالیتهایش فاقد افق و استراتژی درازمدت و نقشه مندی بود، در مورد اونیفورم و لباس رسمی پیشمرگ طرح و نقشه آورده بود.
این منصور حکمت بود که پایه های پیشروی سازمان کومه له را در کردستان در ارتباط با شهر، کارگر، زنان، جوانان به روشنی در اختیار کومه له و کنگره اش قرار داده بود.
٣ـ تکرار مکرر به اصطلاح تز «کوچ عظیم کوردستان بە فرنگ ….» نکته اصلی تر نوشته آریس زارعی است. اینجا ما بار دیگر و البته برای صدمین بار از طرف “رهبران” امروزی و انشعابی کومه له با این تز کوچ عظیم کوردستان به فرنگ روبرو هستیم. البته در کشف این “تز” و استفاده از مواهب آن هر جا کم آورده اند و با بحران روبرو شده اند استفاده کرده اند. این بار قرار است ما را محاکمه کنند، البته نه به خاطر جدائی ما از کومه له در ۲۱ سال پیش، ظاهرا بخاطر آمدنمان به “فرنگ” و اما در اساس به خاطر نه محکم و قاطعانه ما به ناسیونالیسم کرد به قدرت رسیده در کومه له فعلی.ما به این ظرفیت اتهام زنی و پرونده سازی شما واقفیم. لطفا کاسه و کوزه ها را بر سر منصور حکمت و «کوچ عظیم کوردستان به فرنگ…..» نشکنید با خود و مردم رو راست باشید و ما نمی گذاریم جناحبندی های درونی کومه له با فحش دادن به کمونیستها موقعیتی برای خود دست و پا کنند و چندی پیش آقای هلمت احمدیان هم به این متوسل شد.
آریس زارعی البته یک اشتباه هم میکند که من برایش اصلاح میکنم. کوردستان به فرنگ کوچ نکرد. این “کوچ” کرده ها به خارج از کشور صدها عضو و کادر کمونیست هستند که اینجا در صفوف شما کو مه له ای ها، حزب کمونیست ایران و احزاب کمونیسم کارگری و بشکل جمعی و منفرد فعالیت میکنند. و یا زندگی شخصی خود را ادامه میدهند.
۴ـ آریس زارعی نوشته اید که« او را (منظورش منصور حکمت است) هم بە خاطر همە کارهای مفید نظری و عملی و راەگشا و صادقانەای کە در زندگی سیاسی خود انجام دادەااست ستایش می کند و جاهای هم کە اشتباە رفتە و ایراد در عملکرد ونظراتش بودە است نقد شدە و در آیندە هم خواهد شد». ما که ستایش از کارهای مفید منصور حکمت از شما و رهبرانش ندیده ایم. در کدام مراسم گرامیداشت منصور حکمت ابراهیم علیزاده شرکت کرد و نیم ساعت وقت نازنینش را به خواندن رساله ای در باره نقش منصور حکمت در ایجاد حزب کمونیست ایران خواند. در کدام سالگرد تاسیس حزب کمونیست ایران رهبران موجود این حزب درباره جایگاه منصور حکمت، دولت در دوره های انقلابی، قطعنامه های کنگره های ۵ و ۶ صحبت کرده اند. در کدام سالروز حزب کمونیست ایران در مورد بولتن های شوروی، عضویت کارگری و ده ها نوشته پایه ای منصور حکمت که در دوره تاسیس و فعالیتهای حزب نوشته است، صحبت کرده اند. به من بگویید خارج از این افتراهای عقب مانده و ناسیونالیستی و مستاصلانه که انواع و اقسام رهبران و کادرهای سه و چهار شاخه شده کومه له هر روزه تکرارش میکنید، کدام نقد را در ارتباط با “اشتباهات” منصور حکمت نوشته اید؟
نوشته های شما بجز آبروزیزی برای شما و رهبرانتان چیزی دیگری ندارد. لطفا بس کنید. به جای تملق گفتن به هر حزب و دارو دسته چهار نفره ناسیونالیست، به جای خواندن حزب دمکرات بنام حزب “انقلابی” و پشت کردن به رفقای کمونیستی چون دکتر جعفر شفیعی و صدیق کمانگر و تمام کمونیستهائی که در جنگ با جمهوری اسلامی با زنده باد سوسیالیسم جان باختند، فکری به حال خود بکنید. ما کمونیستها نمی گذاریم نسل جدید جوانان چپ و کمونیست در کردستان را از کانال کومه له فعلی و با سوءاستفاده از دستاوردهای فعالیت کمونیستی ما به سموم ناسیونالیسم کرد آغشته کنید.
هیبت نودینیان
۱۳ یونی ۲۱۲