هیاهویی هیچ و پوچ بر سر پاره کردن عکس خمینی!

bamdadpress@ownit.nu

تلویزیون حکومت اسلامی، روز ۱۶ آذر، هنگامی تصاویر پاره کردن عکس خمینى را پخش کرد و خواهان محاکمه «اهانت کنندگان» به عکس آیت الله خمینى شد که تظاهرات گسترده و پرشکوه روز دانشجو در دانشگاه ها و مردم معترض در حمایت از دانشجویان در خیابان ها، پایه های حکومت اسلامی را به لرزه درآورده بود.

نیروهای سرکوبگر حکومت اسلامی، هفته ها قبل از ۱۶ آذر و روزهای پس از آن تاکنون، شبانه روز در حال آماده باش به سر می برند و با تهدید و دستگیری و زندانی کردن فعالین دانشجویی و آفریدن رعب و وحشت بیش تر تلاش می کنند خیزش اخیر مردم ایران و به ویژه جنبش دانشجویی را سرکوب و مرعوب کنند. اما هم سران حکومت اسلامی و هم مردم آزاده و آگاه ایران به خوبی می دانند که هیچ نیرویی نمی تواند وضع موجود در جامعه را به دوره قبل از ۲۲ خرداد ۸۸ برگرداند. نه خامنه ای و احمدی نژاد با همه نیروهای سرکوبگرشان و نه جناح رقیب شان از خاتمی تا موسوی و کروبی نمی توانند جلو پیشروی خیزش مردم و رادیکال شدن شعارها و خواست های آنان را بگیرند. یک جناح حکومت با سرکوب و وحشی گری و جناح دیگر با دعوت از مردم برای رعایت قوانین حکومتی و حفظ آرامش سعی دارند حکومت اسلامی را نجات دهند. در واقع هر دو جناح حکومت، هر کدام با روش و منش خودش خواهان بقای حکومت اسلامی است و به این معنی هر دو در مقابل مبارزه آزادی خواهانه و برابری طلبانه کارگران، زنان، دانش جویان و مردم محروم و تحت ستم دارند.
سران و ارگان های سرکوب حکومت اسلامی، در راه انداختن جنگ روانی در جامعه و طرح و اجرای سناریوهای سیاه و ضدانسانی در جهت انحراف افکار عمومی از واقعیت های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی با مسائل هیچ و پوچی هم چون پاره کردن عکس خمینی، خبره و کار کشته هستند. اما مردم نیز به این طرح ها و سناریوهای حکومت آشنایی دارند و راه خنثی کردن آن را نیز می دانند. از این رو، این بار نیز این سناریو را با شکست مواجه خواهند کرد.
باین ترتیب، سناریوسازان حکومت اسلامی، نمایش پاره کردن و آتش زدن تصویر خمینی را به صحنه آورده اند تا به زعم خود، مبارزات مردم را با این جار و جنجال ها به حاشیه برانند و هر چه بیش تر فضای تهدید و ترور و خفقان و ساسنور را تشدید کنند.
سناریو از آن جا آغاز می شود که در تصاویر پخش شده از سوی تلویزیون حکومتی، پوستری پاره شده از آیت الله خمینی که بر روی زمین افتاده، نشان داده شده است. در گزارش تصویری دیگری که هم زمان بر روی سایت یوتیوب قرار گرفته نیز، چند نفر که تنها دست های آنان دیده می شود، در حال آتش زدن پوستری از خمینی هستند.
در هیچ کدام از این تصاویر، نشانه ای از آن دیده نمی شود که پوستر خمینی در متن تجمعات دانشجویان معترض پاره یا به آتش کشیده شود.
پس از این صحنه سازی ها، از رهبر تا رییس جمهور و امام حمعه ها، از فرماندهان نیروی انتظامی، سپاه، بسیج، نمانیدگان اصولگرای مجلس و غیره وارد معرکه شده اند و شیون راه انداخته اند که به تمام «مقدسات شان» توهین شده است. در یکی از خبرها آمده است که یکی از آیت الله های سرشناس حکومتی، با دیدن صحنه های به آتش کشیدن و پاره کردن تصاویر خمینی و خامنه ای سکته کرده و به بیمارستان منتقل شده است. امام جمعه ها، خطبه های نماز جمعه هفته گذشته خود را به این ماحرا اختصاص داده اند. دیدن و شنیدن این وقایع برای هر ناظر بیرونی آگاه، حیرت آور نیست.. زیرا سران و ارگان های حکومت اسلامی، همواره برای پیاده کردن طرح ها و سیاست های غیرانسانی خود به این صحنه سازی های کاذب متوسل می شوند.
اساسا صدا و سیمای حکومت اسلامی، فیلم پاره کردن تصویر خمینی را با آب و تاب و با هدف تحریک انصار حزب الله و به اجرای درآوردن طرح های وحشیانه حکومت در جامعه، به نمایش درآورده است. در حالی که همین صدا و سیما، هرگز مهم ترین مسایل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جاری در جامعه را که به نفع مردم باشد، پخش نکرده است. اما آتش زدن تصویر خمینی، کسی که اعمال ضدانشانی اش تداعی کننده اعمال ضدانسانی آدم کشان تاریخ هم چون هیتلر و موسولینی و غیره است را با تبلیغات عوام فریبانه پخش می کند. سی سال است که این تلویزیون در خدمت سانسور و اختناق و سیاست های وحشیانه حکومت اسلامی قرار دارد.
کسانی که آرزو دارند وضعیت جامعه ایران، به دوره خمینی برگردد هر چند که چنین آرزویی تخیلی بیش نیست اما تداعی کننده وحشی گری های حکومت اسلامی در سال های اوایل انقلاب ۵۷ و سرکوب دستاوردهای این انقلاب با حمله به تجمعات زنان و اسید پاشیدن بر صورت آن ها، حمله به جلسات و تظاهرات های سازمان های سیاسی، حمله به دانشگاه ها، حمله به تشکل های دمکراتیک و سازمان ها و احزاب سیاسی، حمله به کتابفروشی ها و رسانه ها، حمله به ترکمن صحرا، حمله به کردستان، راه انداختن اعدام های دسته جمعی در هر کوی و برزن، ترور مخالفین در داخل و خارج کشور، پافشاری بر ادامه هشت سال جنگ خانمانسوز ایران و عراق، تبلیغ و ترویج تروریسم دولتی، قتل عام زندانیان سیاسی در ماه های اوایل انقلاب ۵۷، سال های ۶۰ تا ۶۲ و به ویژه قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ و غیره است. بنابراین، حکومت اسلامی در کلیت خود، حکومتی جانی، آدم کش، غارتگر و تروریست است. بنابراین، مردمی که در خیابان ها با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، «توپ تانک بسیجی دیگر اثر ندارد» و غیره، عکس خامنه ای و احمدی نژاد را پایین می آورند و آتش می زنند نیازی به این دارند که تصاویر خمینی را نیز به آتش بکشند.
دست کم در حدود دو دهه نخست حکومت اسلامی، هر دو جناح اصلی حکومت در همه جنایات آن سهیم بودند و این تاریخ بربریت و تبه کاری خود را نمی توانند کتمان کنند. برای مثال، دانشجویان دانشگاه بابل و کرمان در دوره تبلیغات ریاست جمهوری از میرحسن موسوی در مورد قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ سئوال کرد