در حاشیه فراخوان وسیع جنبش ۹۹ در صدیهای امریکا برای اول ماه مه
مقدمه:
بیش از یکسالی هست که جنبش اشغال در امریکا متعاقب عروج سونامی انقلابی خاورمیانه و جنبش ویسکانسین عوج گرفته و بعد از نزول موقتش در چند ماه اخیر مجددا با اوج گیری کمپین مبارزه با تبعیض نژادی در فلوریدا روی صحنه سیاست ظاهر شد و این روزها در حال سازماندهی برای برگرداندن اول ماه مه به امریکاست!
بررسی قدم به قدم این جنبش و همراهی عملی با آن از وظایف همه مبارزین راه آزادی و برابری در همه دنیاست. جنبش اشغال امریکا با تاکتیکهای بسیار جالب دارد به نوک پیکان مبارزاتی جنبشهای اشغال در دنیا تبدیل می شود. رهبران این جنبش از همه ابزارها استفاده می کنند تا جنبشهای مطالباتی گوناگون را زیر یک چتر بزرگتر گرد هم بیاورند. دیر یا زود این جنبش باید تحزب سیاسی خودش را ایجاد کند و روند دو قطبی کردن سیاست را تسریع کند.
من از حدود ۵ سال پیش مقالاتی در موضوع مهم عروج گرایشهای جدید در جنبش طبقه کارگر در نسریه کارگر کمونیست منتشر کردم و در آن مقالات به دقت ترسیم کردم که چرا عروج جنبش جدید طبقه کارگر در امریکا با همپیوندیش با سایر جنبشهای مطالباتی گره خورده و چرا اول ماه مه سال ۲۰۰۶ از این جهت نقطه عطفی بود در تاریخ نوین مبارزات طبقه کارگر امریکا.(۱)
اجتماعی شدن جنبش اشغال نیازی است که گردانندگان آن بخوبی به آن واقف هستند و درگیر شدن با خواستهای تمامی جنبشهای مطالباتی در امریکا را راه درست یافته اند. وقتی جوانی سیاه را در فلوریدا کشتند جنبش اشغال انجا بود. حالا جنبش اشغال دارد پا به میدان بزرگتری می گذارد و هم سرنوشتیش را با مبارزات طبقه کارگر بنمایش می گذارد. این روزها در سایتها و فیسبوک فعالین جنبش اشغال از تاریخ اول ماه مه صحبت می کنند و یاد آوری می کنند که اول ماه مه از امریکا شروع شده و باید همه شعارهایش همه انرژیش را به امریکا بازگرداند!
فراخوانی که کارگران در سالهای ۱۸۸۰ در شیکاگو برای اعتصاب عمومی و برای گرفتن حق ۸ ساعت کار اعلام کردند و بعد از بیش از ۵دهه ، سرانجام به پذیرش این حق ساده انجامید امروز دوباره در سراسر امریکا تبدیل به پرچم جنبش اشغال یا ۹۹ در صدیها شده است!
فعالین جنبش ۹۹ در صدیها قرار است در ۱۲۵ شهر امریکا روز اول ماه مه را برگزار کنند. اعتصاب عمومی را فراخوان داده اند. می خواهند به جهانیان اعلام کنند که بدون ۹۹ در صدیها چرخش زندگی امکان ندارد. می خواهند حمایتشانرا از حق زندگی انسانی از حقوق مهارجرین و حقوق دانشجویان و حقوق کارگران اعلام کنند و جنبش کارگری را کنار خودشان داشته باشند. این قدمی بسیار بزرگ است. بدون سازماندهی جنبش مطالباتی طبقه کارگر ، جنبش اشغال به پیروزی سیاسی دست نخواهد یافت.
اجازه بدهید چند نکته را مرور کنیم:
(۱)مختصری از داستان اول ماه مه و به فراخوان کنونی جنبش ۹۹ در صدیها در امریکا
اول ماه مه هم از امریکا و مبارزات کارگران شروع شد. زمانی که مبارزات کارگران مهاجر توسط حکومت امریکا سرکوب شد.(۲)
زمانی که کارگران امریکا برای تقاضای ۸ ساعت کار در روز به میدان امدند و سرکوب شدند.ماجرا از سال ۱۸۶۴ شروع شدزمانی که زمزه تقاضا برای ۸ ساعت کار و حق داشتن زمانی برای استراحت و رسیدن به زندگی انسانی تبدیل به جنبشی بزرگ شد. در سال ۱۸۶۶ کارگران در ۴ جولای جشنی گرفتند و باز این خواست را تکرار کردند. شرکت کنندگان در این جنبش از هر نژاد و مذهبی و ملیتی بودند. بالاخره در ایالت ایلینویز قانون ۸ ساعت کار تصویب شد.پله بعدی این بود که کارگران برای افزایش دستمزدشان مبارزه کردند و در واقع تلاششانرا برای کنترل خودشان بر جامعه افزون کردند.
قانون ۸ ساعت کار در ایالت ایلینویز در اول ماه می ۱۸۶۷ به اجرا گذاشته شد. آن روز دهها هزار کارگر در شیکاگو به خیابانها ریختند و پیروزی خود را جشن گرفتند. اما روز بعد کارفرماها این قانون را زیر پا گذاشتند و از کارگران خواستند همان ۱۰ تا ۱۱ ساعت را سر کار بمانند. کارگران در پاسخ دست به اعتصاب زدند. چند روز اعتصاب مداوم کارگران با پاسخ ارتش حکومتی مواجه شد. در ۸ ماه می کارگران مجبور شدند با ساعت کار بیشتر مجدد بکار برگردند و دو دهه مجدد خواست ۸ ساعت کار عقب افتاد.
شکست کارگران در ایالت ایلینویز برای خواست ۸ ساعت کار روزانه فراموش نشد و در سالهای ۱۸۸۰ یک جنبش جدید کارگری در شیکاگو مرکز ایالت ایلینویز عوج گرفت که توسط کارگران مهاجر المانی رهبری می شد. مجدد اینبار رئیس جمهور امریکا (پریزیدنت رادرفورد)ارتش را فراخواند و اعتصاب را سرکوب کرد.
در سال ۱۸۸۶ اتحادیه مرکزی کارگری شیکاگو مجدد خواست ۸ ساعت کار را با حفظ حقوق مطرح کرد. در طی زمستان آن سال مبارزه برای این خواست ادامه یافت. در فروشگاههای قصابی آلمانیها و نانوائیها ی شیکاگو کارفرمایان پذیرهتند که این خواست عملی شود . در اول ماه می آنسال فراخوان عمومی کارگران برای تثبیت کامل قانون ۸ ساعت صادر شد.
درست در زمانی که کارگران شیکاگو فراخوان اعتصاب عمومی دادند در جنوب امریکا هم کارگران و دهقانان تگزاس بر علیه صاحبان شبکه راه آهن شروع به مبارزه کردند. ابزار اعتصاب بر علیه نظام موجود به امری سراسری داشت تبدیل می شد.
۴ روز بعد در سوم می ، پلیس ۶ نفر کارگر اعتصابی را در شیکاگو کشت و کارخانه مک گورمیک را به کمپ نظامی تبدیل کرد. در روز ۴ می فعالین آنارشیست تظاهراتی در هی مارکت در محکوم کردن این حرکت انجام دادند. ساموئل فیلدن در حال سخنرانی بود که فردی بمبمی به سمت پلیس مستفر پرتاب کرد و هنوز هم معلوم نیست آن بمب از سوی کی پرتاب شد اما تاریخ امریکا با پرتاب اون بمب تغییر کرد!بسیاری معتقد هستند که پرتاب بمب به سمت پلیس کار آنارشیستها بوده . چرا که انارشیستها قبلا هم چنین کارهائی کرده بودند.
متعفاقب کشتار هی مارکت توسط بمب گذاری، تعداد هشت نفر از آنارشیستها دستگیر شدند و بدون ارائه مدرک کافی از سوی پلیس، محکوم شدند و چهار نفرشان بنامهای آگوست اسپایز، آلبرت پارسون،ساموئل فیشر و جرج انگل اعدام شدند.
متعاقب ماجرای بمب گذاری هی مارکت، موج اعتصابات خوابید و پلیس با حمله به روزنامه ها و اتحادیه ها سرگوب سراسری را شروع کرد. اتحادیه های رادیکال اون دوران جایشانرا دادند به اتحادیه های فرمایشی که تا سالهای ۱۹۳۰ هم فعال بودند. خواست ۸ ساعت کار روزانه بالاخره در سال ۱۹۳۸ به قانون سراسری امریکا تبدیل شد!در سال ۱۸۸۹ ریموند لاوینژ سندیکالیست فرانسوی به انترناسیونال دوم پیشنهاد کرد که روز اول ماه مه تبدیل شود به روز جهانی کارگر و چنین شد که سال بعد یعنی ۱۸۹۰ بطور رسمی اول ماه مه به خاطره کشتار هی مارکت و خواست ۸ ساعت کار روزانه در سطح جهان جشن گرفته شد.
در امریکا سنت جشن گرفتن اول ماه مه تعطیل بود چون اتحادیه های زرد بجایش روز “کار” در سپتامبر هر سال را از سال ۱۹۲۱ به رسمیت شناختند. اینها به همراه سیاستمداران سرمایه داری مدعی شدند که روز “کار” شکل امریکائی شده حمایت از کارگر است که کارگران حمایت خودشانرا از سیستم سرمایه داری نشان بدهند!
اول ماه مه دوباره به امریکا باز می گردد! در سال ۲۰۰۶، کارگرهای مهاجر فراخوان سراسری اعتصاب و تظاهرات در اول ماه مه صادر کردند و این روز را “یک روز بدون مهاجر” نامیدند. تظاهرات اول ماه مه این سال فقط در شیکاگو نزدیک به ۵۰۰ هزار نفر را گرد آورد. در سایر شهرها از نیویورک تا لوس آنجلس هم این تظاهرات با شکوه انجام شد.کارگران مهاجر امریکالی لاتین نقش بارزی در برگرداندن اول ماه مه ایفا کردند.
(۲) فراخوان ۹۹ در صدیها برای برگزاری اعتصابات عمومی در اول ماه مه امسال (چند نمونه)(۳)
نه مدرسه نه کار نه خرید کردن در دفاع از مهاجرین و نیروی کار!
اول ماه مه را به امریکا باز می گردانیم!
جامعه را تعطیل می کنیم تا بدانند بدون ۹۹ در صدیها چه خواهد شد!
زمانی که انحصارات امریکا مشغول طراحی سناریوی انتخابات قلابی ریاست جمهوری امریکا هستند که توسط وال استریت کارگردانی می شود، فعالین جنبش اشغال در حال سازماندهی اولین اعتصاب سراسری تاریخ امریکا هستند. از سئاتل تا اوکلند، از نیویورک تا شیکاگو، از لوس آنجلس تا اتلانتا، امسال با شعار حمایت از کارگران، مهاجرین به خیابانها خواهیم آمد. امسال کارگر، دانشجو، مهاجرین در بیش از ۱۲۵ شهر آمریکا اول ماه مه را برای عدالت اقتصادی به خیابان خواهند آمد
فراخوان اول ماه مه فعالین جنبش اشغال در نیویورک: روز اول ماه مه ما قصد داریم اعتصاب عمومی برگزار کنیم و پل و تونل مانهاتان را ببندیم. بنام کارگران و آنها که فقر و بیکاری را تجربه می کنند و در اعتراض به دروغ سیاستمداران که مدعی هستند اوضاع از سال ۲۰۰۸ دارد بهبود می یابد! ما کارگران در همه جا می توانیم گره این زندگی مشقت بار را باز کنیم! پائیز سال پیش ما توانستیم پل بروکلین را برای چند ساعت مسدود کنیم. سنت مبارزاتی ما در سال ۱۹۷۵ توانست زنجیزه اعتصابات را در بیمارستانهای نیویورک سازمان دهد که هزاران پزشک و پرستار را بسیج کرد که به پل بروکلین آمدند و این پل را مسدود کردند. حتی پلیسهای بیکار شده هم بما پیوستند! امسال در اول ماه مه ، ما برای بزرگترین اعتصاب در نیویورک سازمان می دهیم. نیویورک را باید از حرکت انداخت! بگذارید ببینند بدون ۹۹ در صدیها زندگی متوقف می شود!
فراخوان فعالین جنبش اشغال در لس انجلس:
اول ماه مه ما قصد داریم کاروانهائی از ۴ نقطه شهر سازمان دهیم که همه نهایتا به سمت منطقع مرکزی اداری شهر متمرکز خواهند شد. ما از همه مردم لس انجلس دعوت می کنیم که اول ماه مه را در دفاع از کارگران، دفاع از مهاجرین و دانشجویان و برای پایان دادن به فقر و بی خانمانی جشن بگیرند و بما بپیوندند. بما کمک کنید تا شهر لس انجلس را در اول ماه مه تعطیل کنیم. بگذارید بفهمند که بدون ۹۹ در صدیها زندگی در کار نیست!
جنبش اشغال لس آنجلس در کالیفرنیا ، امسال اول ماه مه را دوباره فرا می خواند بنام دفاع از کارگران مهاجر، بنام پایان دادن به فقر و از دست دادن مسکن ها و بنام صلج و آرامش برای مردم. به رغم اینکه این فراخوان چقدر موفق شود، فعالین جنبش اشغال در امریکا اراده کرده اند که اول ماه مه را به امریکا برگردانند.
(۳)افق جنبش ۹۹ در صدیها در امریکا و بازاهمیت بازگرداندن اول ماه مه:
اول ماه مه ، سمبل مبارزه طبقه کارگر برای زندگی انسانی است. این سمبل را از امریکا ربوده بودند تا طبقه کارگر و جامعه امریکا یادش برود که می شود و باید برای احقاق خواستهایش بجنگد، اعتصاب کند و خواستهایش را فریاد بزند! نزدیک به ۱۵۰ سال هم موفق بودند که بجای اول ماه مه، “روز کار” را که سمبل تبعیت نیروی کار از نظام سرمایه هست ، به جامعه امریکا حقنه کنند. “روز کار” سمبل درکی کاملا راست. سمبل “همکاری طبقاتی” بین طبقه کارگر و سرمایه دارها!
جنبش اشغال یا ۹۹ در صدیها با هوشیاری کامل روی این نکته برگشت. این زیرکی سیاسی را داشت که با انگشت گذاشتن روی اول ماه مه، به فعالین کارگری خصوصا موج جدید فعالین مهاجر امریکا که اول ماه مه را به خیابانهای شیکاگو و لوس انجلس در سال ۲۰۰۶ برگرداندند پیامی شفاف بدهد که پشت جنبش رادیکال اتحادیه ای امریکاست. جنبشی که اعتصابات چند سال گذشته را در بنادر غرب امریکا سازمان داد و جنبشی که کلیونها انسان را در شیکاگو و نیویورک و شهرهای کالیفرنیا به خیابانها آورد امروزه بعنوان بخشی از جتبش ۹۹ در صدیها وارد صحنه خواهد شد.
موج در موج، جنبش اشغال امریکا دارد قد می کشد و صحنه های فراموش ناشدنی در راهند. دنیا در انتظار است تا عروج دیگری از جنبش ۹۹ در صدیها، در قلب جامعه سرمایه داری، در بزرگترین پایگاهش، کنار وال استریت، زمین را و تاریخ را بلرزاند!
زنده باد جنبش بازبرگرداندن اول ماه مه!
منابع دیگر:
(۱) نگاهی به وضعیت اتحادیه های کارگری و سازماندهی طبقه کارگر درآمریکا-گرایشات نو در جنبش کارگری –سعید صالحی نیا- -۴ مقاله-۲۰۰۷
http://www.wpiran.org/00-k-komonist/kk51/html/kk51-ss.htm
http://www.wpiran.org/00-k-komonist/kk53/html/kk53-ss.htm
http://www.wpiran.org/00-k-komonist/kk54/html/kk54-ss.htm
http://www.wpiran.org/00-k-komonist/kk55/html/kk55-ss.htm
(۲)تاریخچه اول ماه مه در امریکا
(۳) فراخوان برای اعتصاب عمومی اول ماه مه از سوی جنبش ۹۹ در صدیها در امریکا و سراسر جهان
http://richardbrenneman.wordpress.com/2012/04/28/occupy-may-1-the-call-for-a-general-strike/
(۴)سعید صالحی نیا: جنبش ۹۹ در صدیها و جنبش “هودیها” در حاشیه عروج جنبش وسیع ضد نژادپرستی در امریکا
http://rowzane.com/index.php/articles-archiev/80-saeed-salehi/9461–qq
(۵)سعید صالحی نیا: رادیکالیزه شدن جنبش ۹۹ در صدیها
http://rowzane.com/fa/articles-archiev/80-saeed-salehi/8220-1390-08-11-13-33-29.html
(۶)سعید صالحی نیا: از نزدیکتر با جنبش اشغال آمریکا، افقها و معضلاتش
http://rowzane.com/fa/articles-archiev/80-saeed-salehi/8015-1390-07-16-20-32-29.html