شهروندان افغانی هر روز با فاشیسم اسلامی مورد حمله قرار میگیرند. سی سال است بورژوازی ایران و رژیم اسلامی در قبل کار ارزان و خاموش چند میلیون مهاجر افغانی به ثروت فرعونی شان میفزایند.

سی سال است که رژیم اسلامی با تحمیل شرایط سخت معیشتی و با پرداخت نازلترین دستمزد و سیاستهای فاشیستی از عقاید و موقعیت این چند میلیون مهاجر، بخشی از آنها را اسیر و با انواع نقشه و طرحهای کثیف استفاده های جنایتکارانه میکند. از نیروی مهاجرین افغانی برای کارهای خدماتی و درجه سه و بقول متکبرین بورژواها کارهای “پست” از موقعیت خاموش آنها بهره میبرند. اظهارات کثیف« به منظور رفاه شهروندان، نیروهای انتظامی با همکاری پلیس امنیت و ادراه اماکن در روز ۱۳ بدر از ورود افاغنه به پارک کوهستانی صفه جلوگیری شود» حمید رضا شفیعی(مسئول کمیته انتظامی ستاد تسهیلات سفرهای نوروزی) این اولین بار نیست که علیه شهروندان افغانی بیان میشود. این صحبتهای فاشیستی و محدودیتها در قالب های مختلفی در اشکال دستگیری و زندان، دیپورت و حملات و شبیخون وحشیانه به محلهای زندگی آنها تا اعزام کودکان و جوانان به جبهه های جنگ و میدانهای مین به بخشی از زندگی این شهروندان تبدیل شده است. هر ساله با تلاش برای ایجاد تفرقه میان کارگران رسما از تلویزیونهایشان عامل بیکاری را حضور شهروندان افغانی می دانند و با ندادن اقامت و دستگیری و گرفتن باج با آنها بدترین رفتار را می کنند. سیاست راسیستی دولت به جانیان سرمایه دار نیز اجازه داده است که اگر بخشی از کارگران افغانی امکان کاری را پیدا کنند با نا انسانی ترین شیوه شرایط سخت کاری با کمترین سطح دستمزد را به آنها تحمیل نمایند.
در نقطه تقابل این راسیسم اسلامی ، تصاویری جوانان و مردم معترض اصفهان در روز ۱۳ فروردین امسال در پارک صفه است. تصاویری که عمق احساس انسانی و برابری طلبانه ما مردم جامعه را و همسرنوشتی مان را به نمایش گذاشت. این ابتکار بموقع و موثر، توانست افکار عمومی را متوجه این اظهارات فاشیستی کند. این تصاویر بیان واقعی احساس میلیونها انسان است که مرز و داشتن برگه ” شناسنامه” را نمی شناسد. انسانها را در هرجا که هستند عضو مساوی حقوق و شهروند برابر می شناسد. باید این صدای را رساتر نمود و این جنایت و سیاستهای فاشیستی را رسوا و افشا نمود.
برای صدهها هزار ایرانی که از دست جانیان اسلامی بیش از سه دهه است در خارج از ایران زندگی می کنند اظهارات فاشیستی این جانی اسلامی یادآور نوشته ها و گفته های راسیستی ترین جریان حاشیه جوامع اروپائی است، می گویم حاشیه ای ترین چرا که بشریت متمدن آنچنان این جریانات را حاشیه ای کرده اند که جرئت چنین بیانی را در سطح علنی و به از زبان یکی از مقامات رسمیشان ندارند.
صحنه های دلخراش و آزاردهند بی حرمتی به این شهرواندن را مردم ایران هر روزه در میادین کار و مکانهای عمومی مشاهده می کنند. باید به این رفتار فاشیستی و راسیستی پایان داد .نباید اجازه داد “مرزهای” را که سرمایه داران و جانیان حامیشان در دولتها برای ما کشیده اند بخشی از ما را که به دلیل جنگشان آواره کرده اند، از زندگی کردن محروم و چون انسان درجه دوم تعریفمان کنند.
کارگران در ایران بخوبی همسرنوشتی خود با کارگران افغانی را می دانند اول مه امسال باید تلاش نمود که در قطعنامه و بیانیه های کارگران این هم سرنوشتی و اعتراض به این سیاست فاشیستی بطرز روشنی منعکس و محکوم گردد.
در خارج کشور باید تلاش نمود رژیم اسلامی را بخاطر این سیاستهای فاشیستی از طرف مجامع عمومی و نهادههای مدافع حقوق پناهندگی محکوم و تحت فشار گذاشت.
فاشیسم و راسیسم چه ایرانی و چه هیتلری و نازیستی آن فرقی ندارد مردم آزاده ایران شهروندان افغانی را شهروندان همسرنوشت خود می دانند. و از ابراز چنین رفتار و سیاستهای بیزارند.
اسد نودینیان فروردین ۱۳۹۱