فواد شمس
صالحی و اسالو اکنون نماد مبارزات طبقه کارگر نه تنها در ایران بلکه در کل خاورمیانه و در دیدی کلی تر در کل جهان هستند. این دو به جرم سعی برای تشکل یابی طبقه کارگر در زندان هستند. تشکل کلید موفقیت طبقه کارگر در مبارزات خویش بر ضد نظم سرمایه داری است. در نتیجه به نظرم حمایت از این دو نفر می تواند گامی به جلو برای موفقیت این طبقه به مثابه ی کل به هم پیوسته در این مقطع از مبارزات باشد.
متاسفانه برخی از افراد می خواهند با ایجاد اختلاف های کاذب به مصادره شخصیت مبارزاتی آقای اسالو به نفع جریاناتی که هیچ سنخیتی با منافع طبقه کارگر ندارند بپردازند. در این جا است که فعالان جنبش کارگری و کل چپ ها و سوسیالیست هایی که منافع خود را گره خورده با مبارزات طبقه کارگر می دانند باید هوشیارانه اجازه ندهند که دست آورد های مبارزاتی اسالو و سندیکا به وسیله ی این عناصر که جنبش کارگری را در عبارت مجهول " جنبش سندیکایی" فروکاست داده اند و می خواهند آن را دنبالچه ی حرکت های مخملین و یا اصلاح طلبانه ی خود کنند مصادره شود. چون با وجود تمام نقد هایی که به اسالو و سندیکا وارد است به گمانم آنان برای پیش برد منافع کلی جنبش کارگری در ایران زحمات بی شماری کشیده اند.
برای همین به نظرم باید برای آزادی اسالو و صالحی به یک میزان و درجه مبارزه کرد و این دو را نمادی از وحدت طبقاتی کرد و با حمایت شدید از اسالو و البته حفظ نقد های منصفانه به عمل کرد و دیدگاه های ایشان جنبش کارگری را به صورت کلی جلو برد چون سوسالیست هیا کارگری و چپ های کارگری منافعی جز منافع کل جنبش کارگری را ندارند و نمایندگی نمی کنند بگذارید این سکتاریستی برخورد کردن ها در دست ناسیونالیست ای شرمنده ای که روزی دنباله چی خاتمی بوده اند و امروز دنباله چی مشارکتی _ مخملی های شده اند بماند. از آن طرف می بایست با حمایت از محمود صالحی نشان دهیم که گرایشات عقب مانده و ارتجاعی ناسیونالیستی در هر شکل و رنگی در جنبش کارگری هیچ جایگاهی ندارد نه ناسیونالیسم قومیتی کرد و نه ناسیونالیسم ایرانی در هر شکل اش! متاسفانه برخی از ناسیونالیست های شرمنده ی ایرانی که قبای مندرسی به نام چپ هم بر تن دارند می خواهند در وحدت طبقاتی کارگران خلل ایجاد کنند که ما نباید این اجازه را به آنان بدهیم.
محمود صالحی و منصور اسالو جزئی از طبقه کارگر جهان هستند. پس برای آزادی شان پیش به سوی اتحاد کل کارگران جهان!