نسیم آرام آرام
از جنگل گذشت
و به دشت ی
که شقایق ها همراه بلبلان
سنفونی عشق را
دردشت مهتاب
زمزمه می کردند
ونسیم همراه آنان
تک نوازی می کرد
………
بنفشه ها
در کنار جویباران
با صدای شرشره آب
به رقص در آمدند
………
و پروانه عاشق
با پروازی نا منظم
عشق و باروری را
به تمام گلهای وحشی
هدیه می کردند
…………
بهار
از خوابی عمق
بیدار می شود
وخستگی چند ماهه را
با صدای رعدوبرق
در تمام کوهستان
طنین می افکند
………..
وقطرات باران
با مهربانی
برگونه گلهای
این دشت همیشه عاشق
می نشیند
وعشق را
در چشمان شهلای
گل سرخ
به جا می گذارد
……….
دریاآغوش ش را
برای رودهای عاصی
باز می کند
تا آرامش ی که
در قطره های
باران بود را
به آن باز گرداند
………..
وبهار
با شکوفه های بادام
به تمام انسان ها آزاده
سلام می گوید.
اکبر یگانه ۲۰۱۲٫۰۳٫۲۰