هدف را گم کرده ایم(در حاشیه جنبش برهنه گرایی)

ماجرای برهنه شدن اعضای حزب کمونیست کارگری وشیوه وتمرکز بیش از حداین حزب  روی موضوع لخت شدن زنان در سطح جهان  در یکسال گذشته به نوعی بسیاری از چالشهایی  که در واقع حزب کمونیست کارگری روی این موضوع تاسیس شده است را به حاشیه برده است.اگر مهمترین  خواست و فعالیت حزب تا قبل از این موضوع کسب قدرت سیاسی بوده است اکنون به موضوعی کم اهمیت تقلیل یافته و به جایش خبرسازی در سطح رسانه های جهان و بازخوردمثبت و منفی ژورنالیستی است که دردرجه اول اهمیت قرار گرقته است که با تعریفی که بنیانگذار این حزب از آن تعریف کرد متفاوت میباشد.منصور حکمت در اثر مشهور خود درباره حزب وجامعه از مفهومی استفاده میکند به نام “از گروه فشار تا حزب سیاسی”به نظرم این بحث را اگر به خوبی اعضای حزب بخوانند متوجه میشوند که منظور از گروه فشار چیست و حزب سیاسی چیست؟منصورحکمت به صراحت میگوید 
“آنچه که یک سازمان را یک حزب سیاسى میکند و آن را از گروههاى فشار، محافل فکرى، فرقه هاى عقیدتى، کانون هاى ادبى و انتشاراتى و شبکه هاى محفلى متمایز میکند، در درجه اول رابطه آن سازمان با “قدرت سیاسى” است”ودر جایی دیگر میگوید:
” وظیفه ما ایجاد یک حزب سیاسى است که در “مرکز” جدال قدرت در جامعه “پرچم کارگر”، پرچم مساوات طلبى و آزادى خواهى را بلند کند و بطور عینى یکسوى این جدال باشد و “شانس” پیروزى در این جدال سیاسى را داشته باشد”(خط تاکیدها از کامران مزین)
حرفهای منصورحکمت مشخص است. حزب در نظر دارد قدرت سیاسی را بگیردو باید در متن اوضاع قرار بگیرد.حالا برویم سراغ کار رفقای ما و اینکه چگونه به جای تلاش برای کسب قدرت سیاسی بسان گروه های حاشیه ای طرفدار زنان شده اند که قصد و هدفش چیزی جزء جلب توجه جهانی نیست.هدف این  دوستان اگر تابو شکنی است باید پرسید آیا ما آماده ایم دردرجه اول کارهای تابو بکنیم یا از تابو شکنان دفاع کنیم؟اگر قرار باشد که حزب خود را به جای مبارزه جهت آزادی زنان و جلوگیری از اعدامهای زنان  ویا قتلهای ناموسی برهاند و رها کند (همین طور که در مورد بیانیه شورای علمای افغانستان در مورد زنان و یا تصویب قانون ازدواج موقت و لایحه حمایت از خانواده یک بیانیه خشک خالی هم نداده است)و به جایش خودش را معرض دید دیگران قرار بدهد که من خود تابو شکنم .آیا حزب کمونیست کارگری برای این امر تاسیس شده است؟اگر حزب کمونیست کارگری  میخواهدسازمانی  باشد مانند سازمانهایی در دهه هفتاد امریکا که جوانان را به تابو شکنی و خلسه کردن واقدامات غیر متعارف آن روزگار تشویق میکردند خب حرجی براین دوستان نیست و باید گفت موفق هم شده اند  اما اگر میخواهد خود را یک حزب برای معرفی به مردم و کسب قدرت سیاسی معرفی کند باید گفت که چنین کاری نمیتواند آنها به سرمنزل مقصود برسانند.از منظر اجتماعی واقبال عمومی  اگر بخواهیم موضوع و جریان برهنه گرایی را بررسی کنیم باید گفت که در حال حاضر تقریبا میتوان گفت که جوی منفی علیه آن قرار دارد.یعنی کسانی که در ایران با این برهنه گرایی مخالفندبه عنوان کسی که در ایران هست به صراحت میتوانم بگویم  بیشتر هستند.البته اقلیت بودن به معنای  آن نیست که کار حزب در دفاع  این جنبش اشتباه است.دفاع از علیا ماجده و همین طور گل شیفته فراهانی  ودیگران و تبلیغ انان در سطح  جهان کاری درست می باشد که باید هم ادامه پیدا کرد.باید از هر زنی که تن خود را برهنه مینماید در مقابل جریانات اسلامی و فالانژیستی دفاع کرد اما انجام دادن این کار در سطح علنی و تبلیغ گسترده ان در حال حاضر آنها را از هدف اصلی که کسب قدرت سیاسی است دور میکند.چون باید توجه داشت که خود مردم هستند که خط و جهت ما را برای مبارزه آماده میکنند.به قول منصور حکمت “این ما نیستیم که تصمیم میگیریم چگونه میتوان در جهان امروز به یک نیروى قدرتمند سیاسى تبدیل شد. خود جامعه بنا بر مشخصاتش مکانیسم هاى زیر و رو شدن خود را نیز تعریف میکند باید این مکانیسم ها را شناخت. مکانیسم هایى که اجازه میدهد ما، جنبش و حزب کمونیسم کارگرى، رشد کنیم، نفوذ پیدا کنیم، نیرو جمع کنیم، به انقلاب بکشانیم، قدرت را از دستشان درآوریم، برنامه مان را پیاده کنیم”
این جمله هم مشخص است و سوال اینجاست ایا انجام دادن کاری که در حال حاضر نظر منفی به ان وجود دارد  این اجازه را به ما میدهد ما رشد کنیم و نفوذ پیدا کنیم.درحالی که جامعه خودش مکانیزمهای پیروزی خودش را تعیین میکند و نه انکه ما بخواهیم به انها بگوییم ما یک کاری کردیم شما دفاع کنید.به نظرم توضیح دادن به جامعه در موردعمل برهنه گرایی  بسیاری از وقت مارا خواهد گرفت و مارا در موضع تدافعی قرار میدهد.حداقل برای طرفداران حزب کمونیست کارگری کار آسانی نیست که این ویدئو را به دوستان نشان بدهند و بگویند اینها میخواهند قدرت سیاسی بگیرند.مطمئن باشید بسیاری این کار را نمیکنندو کسانی هم که این ویدئو را نگاه بکنند سبب تعجبشان خواهد شد. یک فرددر جامعه  مایل نیست عکس خود ویا عزیز خود را در این حالت به این وآن نشان دهدو این موضوع ایران و اروپا ندارد.این موضوعی است جهانی که همه از آن ابا دارند.همه میتوانند حدس بزنند یک جمع مردانه ویا یک جمع زنانه با دیدن این عکسها چه میگویدوچه فکر میکند. شکی نیست که ما مسئول زندگی مادر و خواهر و همسر هم نیستیم و اگر روزی برهنه شدند هیچ کس نباید ازآنها ناراجت شود و برایش مزاحمت ایجاد کند .اما باید توجه داشت که هرکنشی واکنشی را به وجود بیاورد.حزب با این کار در واقع توصیه میکند که همه برهنه شود(در واقع کارشان تبلیغ آن است)وآن چیزی نیست که خیلی زنان به آن بیندیشندو خیلی از جامعه به آن علاقه داشته باشند.باید گفت موضوع بی جحابی رابا برهنه شدن کامل در سطح جامعه نباید مقایسه کرد.حجاب یک قانون کاملا مسخره و بی سروته و عقب افتاده است.برهنه شدن زنان اما اقدامی نیست که همه به آن تمایل داشته باشد.اگر کسی با حجاب باشد باید صریحا مکانیزمهایی فراهم اورد که حجاب خود را بردارد.اما کسی مجاز نیست کسی را  وادارد که خود را لخت کند..چون مشخص است که بسیاری از مردم با نگاه کردن به آلات زنانه و مردانه فرهنگ مناسبی ندارند وگرنه میگفتند در ساعات کاری هم میتوان لخت شد و کار کرد.هر تابویی با تابوی دیگر فرقهای زیادی مینمایدکه باید در جای خودش بررسی شود.در مورد حجاب بسیاری امروز روشن شده اندوحزب کمونیست کارگری در این مورد خیلی تلاش کرد .من خوشحالم که بحثها از این موضوع بدیهی که بی حجابی حق ماست یا نیم متر چادر کسی را نکشته به موضوع مهمی چون  تن من نیز متعلق به خود من است رسیده است.این هم از برکت کمونیزم کارگری است.اما حزبی که میخواهد قدرت سیاسی کسب کند باید کمی سیاست هم داشته باشدو هدف را گم نکند .انجام مراسمات جنسی ،سوزاندن قرآن ویا حتی  گوش دادن به موسیقی شیطان پرستی همه اینها تابوهایی هست که میتواند در نوع خود مثبت و منفی باشد.وظیه حزب این نیست که بنا بر سلیقه و منسک خودش به اینها روی خوش نشان بدهد ویک جامعه و یک حزب  را فدای افراد مشخصی کند که شاید تنها بخشی از آنچه حزب در نظر دارد را نمایندگی کنند.مهم این است که مردم بدانند این یک حزب یک  جامعه است.نه حزب یک سری افراد محدود و معین که ممکن است کارهایشان جنجالی باشد وباید از آن دفاع کرد.

پی نوشت:مقاله مصطفی صابر بیشتر بر این موضوع صحه میگذارد که ماجرای برهنه شدن  پیش امده تبلیغاتی و برای مصرف ژورنالیستی روزو تبلیغ و دیده شدن در مدیای جهانی و یوتیوب  است.و نه چیزی بیشتر
http://rowzane.com/fa/articles-archiev/42-mostafa-s/9241-1390-12-19-19-19-18.html