نوید اخگر
کاووسی را اعدام کردند جوانی که صریحا و در قبل از اعدام به دژخیمان رژیم پلید اسلامی علی خامنه ای گفته بود که من از کرده خودم و کشتن قاضی بیدادگاه های تو نه تنها پشیمان نیستم که به آن افتحار میکنم، و مسلما اگر کاووسی را زنده میگذاشتند باید تعداد بیشتری از قضات اسلامی به سزای اعمال ننگین و کشتار های بیشمارشان میرسیدند.
هر چند که نسل کاووسی بیشمارانی هستند که اگر چه با تکان دادن دستهایشان و گفتارهایشان در رد و نفی تاریخی نظام جمهوری اسلامی و دیکتاتوری فاشیستی مذهبی گویای واقعیت های تاریخی هستند، ولی لبخند هایشان نیز حاکی از هزار سخن است به دیگرانی که تا همین دیروز شعار ” رفرندام رفرندام این است شعار مردم” در ذهنشان چنان جا خوش کرده بود که آنرا شعار همه مردم ایران میدانستند و امروز خجولانه میبایستی به میدان بیایند و برای عقب نماندن از غافله حرکت تکاملی برای کاووسی ها که شعار “رفرندام رفرندام این است شعار مردم را” با لبخندی برلب به شعار دهندگانش عودت میداد دست تکان بدهند و مدیحه سرائی کنند.
آری کاووسی ها از نسل شما رفرندامیان نیستند اگر این را از لبخند های کاووسی ها دریافت نکردید به پرچم های سفیدی رجوع کنید که پس از ۳۰ سال کشته شدن مردم ایران و کاووسی ها در زیر نعلین آخوند در سرفصل چرخش های تاریخیتان بالا آوردید و روی بسیاری از توابین سیاسی را سفید کردید. امروز حداقل بگذارید جان کاووسی ها در قبر آرام گیرد و دهان های یاوه سرای رفرندامیتان را بر روی عملکرد کاووسی ها نگشائید و آنان را در قبر راحت بگذارید.
نسل کاووسی و سخنان تاریخی کاووسی و لبخند های کاووسی محکم ترین ضربه تاریخی است به وادادگانی نظیر رفرندامیانی که هنوز از کرده خود در پیشگاه خلق عذر تقصیر نخواسته اند و نیز پیامی است به صیغه های ایدئولوژیک علی خامنه ای نظیر خواننده الهه یا فریبا هشتروردی و یا در هم شکستگانی نظیر رحیم خدابنده و جمیل قصام و مسعود بنی صدر و آت و آشغال هائی از این دست که امروز در زیر قباب آخوند در ایران و در خارج در کنار افتخارات کاووسی ها افتخار میکنند و همچون خانم الهه برای فرهنگیان ایران نیز جهت پیوستن به دژخیمان فاشیزم اسلامی پیام فدایت شوم نیز ارسال میفرمایند.
لیکن کاووسی با تکان دادن دستان بسته اش از پشت سر و لبخندی بر لب خاطره مبارزین بیشماری را زنده کرد که در روح مقاومت مردمی تاریخ ایران در دهه های گذشته جلوه گر اقتدار تاریخی بوده و هستند که هیچگاه و تحت هیچ شرایطی در جلو دیکتاتور ها سر تسلیم فرود نیاوردند و نه به رفرندام پیوستند نه پرچم سفید تسلیم و شرکت در انتخابات توابیت سازگارا از خود نشان دادند و نه با پاسیوسیم مفرط خویش زمین و زمینه برای فریبا هشتروردی ها و خواننده الهه ها فراهم آوردند بلکه با تنها سرمایه خویش یعنی جانشان هست و نیست خویش را در تاراج یغما گران باختند ولی پیروزی خلق و سرنگونی دیکتاتوری را با هر شکل و شمایلی بر تارک تاریخ مبارزات قهری مردمی ثبت نمودند
خطاب به خانواده کاووسی و کاووسی ها!
دستان بسته کاووسی را در هنگامه اعدام در دستان خود احساس کردیم و کلمات ادا شده از دهانش را کلمات خود میدانیم و آنرا خمیر مایه شعر ها و نوشته هایمان خواهیم نمود.
راه کاووسی ها پر رهرو باد.
تاریخ شنبه ۴ ماه آگوست سال ۲۰۰۷ میلادی سوئد استکهلم
آدرس سامانه اینترنتی نوید اخگر
http://www.nawidakhgar.com/