میراث تظاهرات! ( مطلبى در مورد تظاهرات ١٨ تیر در تورنتو )

نسان نودینیان
اخیرا نوشته هایی یکی بعد از دیگری در سایتها در مورد تظاهرات ۱۸تیر در تورنتو از طرف رفقای کمونیسم کارگری  منتشر شده است• محتوای مطالب این است که روزنامه شهروند اسامی و شرکت کنندگان در تظاهرات تورنتو را سانسور کرده است• گله و انتقاد از این شده که چرا جانب "عدالت" رعایت نشده و نقش "سترگ" فعالین کمونیسم کارگری بیان نشده است• پیام چند خطی کسی در تظاهرات نیامده•

 و سانسور شده•  وقتی اولین بار چند روز پیش مطالب رفقا بابک یزدی و سعید صالحی نیا در سایت روزنه را دیدم جذابیتی برای خواندن نداشت• تیتر را نگاه کردم و طبق معمول از کنار آن رد شدم• اما امروز مطلب رفیق محمود احمدی که در اینرابطه بود نطرم را جلب کرد و مطلب ایشان را خواندم• ضمن خواندن مطلب رفیق احمدی تیتر مطلب میراث تظاهرات به نظرم رسید• در واقع جنگ نام و اسامی در مطالب نظرم را جلب کرد•

در شرایطی که متاسفانه خارج از کشور گرفتار انفعال جدی سیاسی و مبارزاتی عمیقی شده است• جمهوری اسلامی در منگنه فشار، اعتراض و انزوا قرار ندارد• قله اعتراض به جمهوری اسلامی در دست کمونیستها نیست و از تظاهرات و آکسیونهای شکست کنفرانس برلین و لوکوم و تجمع های توده ای چند صد نفر در آلمان و کانادا و بسیاری از کشورهای اروپایی خبری نیست• طبیعی است که مشغولیات ما جنگ میراث یک تطاهرات باشد• کی میراث دار بیشتری است و کدام سازمان در رسانه ها مطرح و احیانا پیشدستی میکند و شعار و بنر و پلاکاردهایش را برجسته تر در سایت منعکس میکند•
 
سازماندهی وسیع ایرانیان علیه جمهوری اسلامی، به انزوا کشاندن و محکومیت توده ای سیاستهای ضد انسانی و سبعیت خارج از حد این رژیم جنایتکار برای اعمال جو و فضای سرکوب در شکل اعدام های شنیع در ملاعام، زندانی و بگیر و ببندهای روازنه، جای خود را میزهای کتاب دو و چند نفره و جنگ میراث و شعار داده است• دیر زمانی در همین خارج از کشور، مبارزه جنگ و نبرد با جمهوری اسلامی فضای سیاسی داخل و خارج از کشور را شکل میداد• جمهوری اسلامی ناتوان و مفلوک در گنج سفارتخانه و کنسولگریها قایم شده بود• صدای آزادی و برابری مرگ بر جمهوری اسلامی  بر فضای اختناق و سرکوب، غالب بود• قله اعتراض به جمهوری اسلامی در دست کمونیستها و پرچم بزرگ و متحد کننده، امید دهنده و آرمانخواهی جنبش برای سرنگونی جمهوری اسلامی بود• قلب  هزاران هزار مبارز انقلابی و سرنگونی طلب با اعتراض و مبارزات مردم ایران ۱۸تیر و اعتصابات کارگری و جنبش اعتراضی کارگران و زحمتکشان می زد• با فراخوانهای ما از اقصی نقاط شهرها ایرانیان معترض و سرنگونی طلب با اشتیاق و شور انقلابی در مقابل سفارت و کنسولگریهای جمهوری اسلامی تجمع میکردند• فضای انقلابی و رادیکال غالب بود• کارهای بزرگ انجام میشد• جمهوری اسلامی در منگنه فشار، انزوا و در محلهای مخوف سفارتها و کنسولگریها قائم شده بود• فضای جنبش سرنگونی غالب بود!

جنگ و افشاگری در مورد میراث تقسیم شده ناعادلانه تظاهرات در فقدان یک شرایط متحول اعتراضی، در غیاب حضور قدرتمند کمونیسم کارگری و کمونیتسهای انقلابی، دردی از هزاران درد مردم ایران و مهاجرین ایرانی در خارج از کشور را درمان نمیکند• مشکل تقسیم میراث نیست• مشکل ما هستیم که ظرف و محمل اتحاد مهاجرین ایرانی در خارج از کشور را تامین نکرده ایم• پرچم بزرگی وجود ندارد• انشقاق و ناباوری و عدم شور و شوق غالب است• جنگ و اعتراض انقلابی، تجمعات توده ای و دامن زدن به آرمانهای انسانی و متحد کننده و پرشور انقلابی جای خود را به مدح و تحلیلهای کسالت آور شکست جنبش سرنگونی، سرزنشهای اشراف منشانه خطاب به کارگران و مردم زحمتکش و در افزوده های "سترگ" داده است• هر کس بفکر منافع فرقه ای و سازمانی خود است•  از تظاهراتهای چند ده نفری و میزهای کتاب دو نفره  چه توقعی با حضور چند سازمان و حزب سایسی مدعی قدرت سیاسی در کنار دوخردادیها و پیشنماز مسجد و ژورنالیسم نوع شهروندی باید داشت! چرا خود مشغولی و مسائل حاشیه ای جای تعمق در سازماندهی مردم و مهاجرین ایرانی را گرفته است• مدال ها دردی را دوا نمیکند• جنگ میراث تظاهراتها تمام شدنی نیست• بفکر دامن زدن به آرمانگرایی انقلابی، اعتراضی و قدرتمند در اتحاد مهاجرین ایران باید بود• درد را علاج کنید• میراثها را ول کنید• درد مردم را عمیقا متوجه شوید• گره را باید جای دیگر باز کرد• در نقد یک گزارش ژورنالیست نوع شهروندی گره و مشکل باز شدنی نیست وکسی هم متحد و متشکل نمیشود•

آگوست ۲۰۰۷