براستی ناموس و ناموس پرستی چیست؟این طرز تفکراز کجا و از چه فرهنگ و قومی برخاسته؟در سالهای اخیر در مورد این موضوع بسیار بحث شده, فعالان زیادی بر علیه این تفکر قرون وسطایی فعالیت کرده و فعالیت میکنند. اعتراضات و آکسیونهای بسیاری حتی در کشورهای اروپایی علیه این فرهنگ و تبعات آن صورت می گیرد. اما سئوال اینجاست ناموس پرستی در چه کشورهایی بیشتر رواج دارد؟ در جواب این سئوال می شود گفت؛ در کشورهایی که همچنان دین به مردم حکومت می کند,کشورهایی که تعصبات قومی و مذهبی گلوی آزادی مردم را فشرده. بطور مثال در کشور ایران بعد از به روی کار آمدن حکومت مذهبی, ناموس پرستی و قتلهای ناموسی سیر تساعدی به خود گرفته است.اینچنین قتلها با اطمینان بیشتر از طرف اقوام قربانیان انجام میگیرد چرا که قانون اساسی جامعه نه تنها مجازات سنگین برای آنها در نظر نمیگیرد بلکه از آنها به عنوان قهرمانان ناموس یاد خواهد شد.بر اساس خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا),محمد نوری معاون آگاهی نیروی انتظامی نقل کرده:قتلهایی که از سوی بستگان وبه دلایل ناموسی ومسائل خانوادگی صورت میگیرد از ۴% در سال ۱۳۸۱ به بیش از ۲۲% در سال ۱۳۸۹ رسیده. بعد از به قدرت رسیدن مرتجعین مذهبی و تشکیل حکومت اسلامی, مذهب به ایدئولوژی رسمی تبدیل شد و تا حد زیادی به قتل های ناموسی مشروعیت داده شده و حتی پا از مسائل ناموسی و ناموس پرستی هم فراتر گذاشته و عرصه را بر روی زنان و دختران تنگ و تنگتر کرده تا حدی که احمد جنتی در خطبه های نماز جمعه در تاریخ ۲۸/۳/۱۳۸۹ بیان کرده:خواهان اعدام زنان بد حجاب است. این نوع طرز تفکر خود یکی از بدترین نوع خشونت علیه زنان به حساب می آید.
متاسفانه ریشه این اعتقادات و تعصبات آنقدر محکم است که مدافعان ناموس و ناموس پرستی حتی بعد از مهاجرت به کشورهای پیشرفته و مدرن و زندگی در جامعه آزاد نمی توانند این تفکر ارتجاعی را از خود دور کنند و هر ساله ما شاهد چندین قتل ناموسی در اروپا هستیم.
پیچیدگی مسئله هم در همینجا است. تا جایی که نهادهای مربوطه که مسئول بررسی و پیشگیری اینگونه فجایع هستند هم هنوز نتوانسته اند یک جواب قانع کننده برای این معضل جدی پیدا کنند.
پس چاره چیست؟چطور میشود جلوی مرگ دختری را که ممکن است در آینده, خبر کشتن یا تکه تکه شدنش توسط نزدیکانش دلمان را بدرد آورد را گرفت؟باید به دنیا فهماند دختری که تنها گناهش داشتن دوست پسر و یا رابطه با معشوقعه اش بوده حکمش مرگ نیست. از همین رو باید به عاملان قتلهای ناموسی به چشم یک مجرم نگاه شود تا دگر شاهد قتلهای ناموسی حداقل در کشورهای آزاد غربی نباشیم.اگر دستگاههای قضایی برخورد جدی با قاتلان قتلهای ناموسی داشته باشند مطمئنان آمار قتلهای ناموسی حداقل در کشورهای غربی بسیار پایین خواهد آمد. باید تلاش کرد که نهادهای مربوطه را متوجه ریشه یابی این طرز تفکر کرد. باید بجای تقلیل دادن جرم با پدیده ارتجاعی نسبیت فرهنگی آزادی و برابری را در جامعه تقویت کرد. باید بجای ساختن استخرهای جدا، کلاسهای آموزشی جدا و جداساختن دختران از فرهنگ عمومی جامعه و طرفداری از افکار کپک زده و ارتجاعی مردسالار مذهبی از دختران و خواستهای برحقشان دفاع کرد.
در همین رابطه پیشنها می کنم به گزارش کنفرانس سازمان آزادی زن و نهاد میخک سفید که در روز ۲۱ ژانویه ۲۰۱۲ به یاد فادیمه شاهیندال در سالگرد دهمین سال قتل او در گوتنبرگ سوئد برگزار شد مراجعه کنید.
http://www.azadizan.net/farsi/archive/2012/01/20120122_fadimeh_gozaresh.htm
الهام ترابی
مرگ بر حکومت اسلامی ایران
زنده باد کمونیست کارگری