طبق خبری که چند روز پیش دریافت کردم در محله کمر بندی شهر سنندج زنی ٣٠ ساله به اسم شرمین ناوخاصی دارای دو فرزند به دلیل اختلاف با همسرش خود را حلق آویز می کند ومتا سفانه جانش را از دست می دهد.
چنین رویدادی در زیر سایه سیاه حکومت منحوس اسلامی اولین و آخرین واقعه دردناکی از این نوع نبوده و نیست. اختلاف با همسرمی تواتد به قیمت از دست دادن جان یک انسان آنهم زن تمام شود. چه بسیارند زنان بی پناهی که کوچکترین روزنه امید و حمایتی در زندگی ندارند و حتی حقشان بعنوان یک انسان برسمیت شناخته نمی شود. وقتی جمهوری اسلامی روزانه از رسانه ها و هزاران تریبون دیگر و بوسیله آخوندهای فاصد، دزد، جنایتکار و زن ستیز، زن کشی را تبلیغ و ترویج می کند واقعا زنانی مثل شرمین چقدر خود را تنها و بی پناه می یابند که دست به خودکشی میزنند؟ ضدیت با زنان و پایمال شدن حقوق انسانی آنان جزئی جدایی ناپذیرازهویت و از مشخصه های جمهوری اسلامی است.
ولی همین زنان که جمهوری اسلامی از ابتدای تحمیل سایه سیاهش که به روی آنان شمشیر کشیده است، حضور و موجودیت آنان به کابوسی برای حکومتش تبدیل شده است. جنبش آزادیخواهانه و برابری طلبانه زنان و مردان بارها و بارها پیکر نظام ترک خورده و در حال سقوط مرتجعین و دارو دسته اوباش اسلامی و دم و دستگاه شکنجه و سرکوبش را لرزانده است.
از بین بردن فیزیکی خود و پایان دادن به زندگی خویش راه چاره نیست. بانی و مصبب این خودکشی ها فقط و فقط جمهوری سیاه اسلامی است. اگر شرمین از حداقل حقوق انسانی و اجتماعی برخوردار بود، اگر همسرش شغل مناسبی داشت و در حسرت تامین نیاز زندگی در فقر و فلاکت بسر نمی برد، بی گمان راه خودکشی را انتخاب نمی کرد. نظام، قوانین و فرهنگ حاکم بر جامعه انسانها و بویژه زنان را از فرط یاس و نا امیدی بسوی خلاصی از وضع نکبت بار موجود سوق می دهد.
ما زنان و مردان عاصی از نکبت اسلامی در میدان نبرد با این بختک سیاه هستیم و بارها آنان را به زانو در آورده ایم . قدرت و توانایی خود را برای ساقط کردن رژیم بارها نشان دادیم و دور نیست روزی را که همانند ۶ دی ماه ۸۸ حماسه ای دیگر بیافرینیم که این بار به نابودی حکومت اسلامی با همه جناحها، باندها و دسته جات آن بیانجامد. باید متحد و یکپارچه در میدان بمانیم و نگذاریم یک لحظه کابوس سرنگونی از ذهنشان پاک شود تا دیگر زنانی مثل شرمین به خاطر اختلاف با همسر مجبور به خودکشی نشوند و بتوانیم جامعه ای برقرار کنیم که زنان و مردان آزاد و برابر در کنار هم انسانی زندگی کنند.
۱۷ یانویه ۲۰۱۲