امروزچشمان نگران خانواده بزرگ کارگری در سراسر جهان به زندان های جمهوری اسلامی خیره مانده است، همگی میدانند که قصد رژیم جمهوری اسلامی از دستگیری فعالین کارگری و زیر فشار قرار دادن نمایندگان شریف کارگری این است که در این شرایط از اعتراضات متشکل کارگری پیشگیری کند.
طبق اطلاعات داده شده از طرف «کمیته دفاع از رضا شهابی » رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد حدودا ۲۰ ماه تمام است که بلاتکلیف در زندان نگه داری می شود.
رضا شهابی با خواست تعیین تکلیف خویش دست به اعتصاب غذا زد که با وضعیت جسمی وخیم او، اعتصاب غذا می توانست برایش خطر مرگ را به همراه داشته باشد. شهابی به دلیل تقاضا های مکرر تشکل ها و فعالین کارگری از سراسر دنیا که نگران وضعیت سلامتی وی بودند بعد از سی روزبه اعتصاب غذای خود پایان داد.
علی نجاتی عضو هئیت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه را بابت اتهامی که قبلا شش ماه به خاطر آن محاکمه شده بود، دو باره محاکمه و محکوم به یک سال زندان می کنند. در حالی که پزشکان معالج او و حتی پزشک زندان و پزشک قانونی وضعیت جسمی و قلب او را خطرناک اعلام کرده اند، علی نجاتی در بندی نگهداری شد که ظرفیت آن تنها ۸۰ نفر است اما در عوض ۱۸۰ نفر زندانی در آنجا نگهداری می شدند و هوای آلوده آنجا برای قلب نجاتی مانند سم عمل می کرد، همسر علی نجاتی را بمدت یک روز در زندان نگه داشتند و کودکان او را زیر فشار روانی قرار دادند.
همانطور که برای همه روشن است، هیچ کدام از این وقایع از روی عکس العمل آنی رژیم یا خودسری بعضی از عوامل و یا اتفاقی انجام نمی گیرد. رژیم و تمام دم و دستگاه عریض و طویل سرکوبش از جمله زندانها، بازجوها، دادستانی و … بر اساس سیاستی رهبری و هدایت می شوند که با در نظر گرفتن شرایط مشخص حاضر و بر طبق منافع مشخص کنونی نظام جمهوری اسلامی چه در کلیت و چه بطور مشخص منافع تک تک اعضای آن را تامین کند.
با برچیده شدن یارانه ها وضعیت توده زحمت کش به جان آمده روز بروز وخیم تر می شود. همچنین وجود تحریم های گسترده اقتصادی که جامعه اروپا و امریکا بر علیه ایران در نظر گرفته و به اجرا در می آوردند، فشار اقتصادی را بر کل جامعه در ایران افزایش خواهد داد. خیلی روشن است که بار فشار اقتصادی این تحریم ها نمی بایست ذره ای از سودهای کلان سرمایه حاکمان و سرمایه داران بکاهد، حفظ نظام یعنی سود هر چه بیشتر و افزایش قدرت و دارایی های صاحبان قدرت و خانه خرابی هر چه بیشتر زحمتکشان و فقر گرسنگی و فلاکت آنها.
از آنجا که مردم زحمتکش می بایست بار فشارهای اقتصادی را بردوش بکشند و دم هم نزنند، هم اکنون سیاست سرکوب و زیر فشار قرار دادن فعالین کارگری که برای احقاق حقوق خود خواهان تشکل یابی و مبارزه متشکل هستند، تنها سیاستی است که می تواند برای سودآوری سرمایه حاکمان و حفظ نظام جمهوری اسلامی مفید باشد.
طبقه کارگر مبارز ترین طبقه جامعه است و هیچ چیز برای از دست دادن ندارد، و مبارزات متشکل کارگری پاشنه آشیل جمهوری اسلامی است. تنها سیاستی که اکنون می تواند در ایران حاکم باشد، سیاست سرکوب هر گونه تحرک کارگری است و برای اینکار و برای اینکه کارگران را در خود فرو ببرند و به مبارزات آنان ضربه بزنند، بهترین راه برای رژیم همان زیر فشار قرار دادن و خشونت وحشیانه بر علیه نمایندگان کارگران است. به همین دلیل است که رضا شهابی از روی ناچاری برای تعیین تکلیف خود دست به اعتصاب غذا میزند و اعضای شریف “کمیته دفاع از رضا شهابی” که متشکل از خانواده، دوستان و همگی اعضای همین خانواده بزرگ کارگری هستند با متانت و آگاهی بی نظیر جلو افتاده (با چنگ و دندان) و توسط هر آنچه که امکان پذیر باشد، پیشتاز شده برای آزادی او تلاش می کنند و ما با آگاهی به اینکه تنها درایت و نظم کارگری در این شرایط یاری دهنده است، خود را در کنار این کمیته قرار داده و همراه آن هستیم .
طبقه کارگر ایران، طبقه ای رزمنده است، طبقه کارگر بارها و بارها نشان داده است که به قدرت تشکل و مبارزه جمعی، آگاه است. هرچند این دستگیری ها و فشارهایی که بر رهبران کارگری همچون علی نجاتی و رضا شهابی اعمال می شود، می تواند باعث دل نگرانی کارگران و فعالین کارگری شود، اما اعتصابات عظیم کارگری در راه هستند . واکنش رژیم جمهوری اسلامی به این اعتصابات نمی تواند همانند برخورد او در جنگ و ستیزهای خیابانی با جوانان ما باشد. اعتصاب های کارگری در راه هستند و رژیم دیکتاتور سرمایه جمهوری اسلامی هم این را خوب می داند، تمام این بلابایی هم که بر سر رهبران کارگری می آورد شاید بتواند چند صباحی آن را به عقب بیندازد، اما موج اعتصابات کارگری عاقبت تکلیف این رژیم را یکسره خواهد کرد.
به نقل از به پیش! شماره ۷۰، دوشنبه ۱۲ دی ۱۳۹۰، ۲ ژانویه ۲۰۱۲