ازچشمانت عشق می بارد و مظلومیت
چه کسی گفت گناه عشق ورزیدن مرگ است؟
نگاهت در کوچه پس کوچه‌ها ی عاشقی
واژه زنده بودن را بر سطح صداقت آب جاری کرد.
هیهات!
عشق را تجربه نکرده،
مر گ را در انتظاری!
چه کسی قانون عشق را با اعدام برای تو تفسیر کرد؟
تو مظلوم‌تر و پاک‌تر از آنی
که شعله های زمان
زندگی نو شکفته‌ات را
به کام مرگ بکشاند!
آی انسان‌ها
به دنیا بگویید
جوانی ۱۷ساله زیر چوبه دار
تمرین مشق عشق می کند!
سکوت من و تو
شراره های این عشق را
به نفس سرد زمین می سپارد.
مباد که چشم شب
شاهد تن جوانش بر چوبه دار شده
و بر دامن سپیده‌دم بگرید.
ی. صفایی
۱۸/۰۷/۲۰۰۷