درحاشیه اعدام نوجوانان در جمهوری اسلامی در یک سال اخیر!
اعدام غیر انسانی ترین و شنیع ترین عملی است که در جامعه امروز اجرا میشود. جالب اینجاست که دم و دستگاه عریض و طویلی را بنام دادگاه راه انداخته اند تا به این حرکت غیر انسانی نام اجرای قانون و عدالت بدهند.
شنیعتر از آن، و به حکم همین دادگاهها کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال را به پای چوبه دار میبرند و توضیح شان این است که میخواهند درس عبرت به جامعه بدهند. میخواهند نسل آینده را تربیت کنند که به قوانین احترام بگذارند. میخواهند حق را به حقدار بدهند و از امنیت انسانها حمایت میکنند. عجب دنیای وارونه ای است!؟
باید بشریت مدرن و انسانهای آزاده به این حرکت و عمل غیر انسانی یعنی اعدام کودکان نه بگویند و باید تلاش کنیم که حکم اعدام در همه جای دنیا لغو شود. طبق آمار و ارقام موجود در دنیا سالانه دهها هزار نفر اعدام میشوند و بنام اجرای قانون زندگیشان را نابود میکنند. از این تعداد هزاران نفرشان را افراد زیر ۱۸ سال تشکیل میدهند.
طبق کنوانسیون حقوق کودکان و نیز طبق نرم سازمان حمایت از کودکان در دنیا. اگر کودکی هم به عمل خلاف قانون جامعه دست زد باید در مراکز تربیتی نگهداری شود و برای اصلاح آن از روش و متد ی استفاده کرد که بتواند از عمل خود دست بردارد
در ایران جمهوری اسلامی بکرات کودکان را اعدام کرده اند و میکنند. تازه ترین اینها در همین ماه آبان ۱۳۹۰ دادگاه حکم سه جوان (که هنگام مرتکب جرم زیر ۱۸ سال بودند) را صادر کرد که یکی از آنها بنام وحید اعدام شد و دوتای دیگر(بنامهای سینا پایمند و علی علیجان) هنوز حکم در موردشان اجرا نشده. تاکنون جمهوری اسلامی طبق آمارهای رسمی سازمان ملل در چند سال اخیر بیش از ده نفر جوان و نوجوان را اعدام کرده است. یعنی این تعدادی است که بهر حال ارگانهای بین المللی از آن با خبر هستند و جمهوری اسلامی به آن اعتراف میکند. در ایران و جاهای دیگر مثل سودان، مصر، افغانستان ، پاکستان ،عراق، اردن، یمن و عربستان سعودی گذشته از اعدام کودکان مسئله قصاص هم در موردشان اجرا میشود. مثلا اگر کودک گرسنه ای نانی برای سیر کردن شکمش بدزدد دستش قطع میگردد. اینها و صد ها عمل دیگر غیر انسانی امروز در دنیا و بخصوص در دنیای کودکان اتفاق میافتد.
ولی اتفاقاتی که امروز شاهدش هستیم فقط به این ربط ندارد که قانون در جامعه زیر پا گذاشته میشود. زیرا با وجود حکومتها و سیستمهای غیر انسانی اداره جامعه کودکان و دیگر انسانها مجبور میشوند به عملی دست بزنند که خلاف نرم دولت و حکومتشان است. در نظر بگیرید کودکی که گرسنه است و از پشت ویترین یک رستوران به غذای گرم و خوش مزه که دیگران دارند میخورند نگاه میکند. به این نگاه کنید که میلیونها کودک در دنیا گرسنه هستد و یا در سرمای زمستان کفش و لباس مناسب به تن ندارند. پس مسئله خلافکاری و یا زیر پا گذاشتن قانون نیست. خلافکاری در سرشت انسانها رخنه نکرده بلکه وجود نا برابری ها و بیحقوقی ها در جامعه و نیز و جود دنیایی با این همه نعمات که فقط عده قلیلی از آن استفاده میکنند عامل اصلی این همه نا بسامانی هاست.
به ایران جمهوری اسلامی نگاه کنید. بیش از هشت هزار کودک در زندانها بسر میبرند. در تهران بیش از چهارده هزار کودک در خیابانها میخوابند، زندگی میکنند و روزگارشان را به بطالت میگذرانند. طبق آمار خود دولت چهارده هزار کودک از خیابانهای تهران جمع شده اند و لی دولت هیچگونه سر پناهی برایشان بوجود نیاورده است. یا اگر هست کافی و مناسب نیست. طبق آمارهای خود سازمانهای رسمی و دولتی حدس زده میشود که بیش از یک میلیون کودک خیابانی در ایران وجود دارد. در شهر مشهد تنها بیش از پانزده هزار کودک بیشناسنامه وجود دارد که از حق رفتن به مدرسه محرومند زیرا یکی یا هر دو تا والدینشان ایرانی نیستند. طبق آمار رسمی وزارت بهداشت و تندرستی هفتاد و یک در صد نوجوانان در ایران به مرض افسردگی دچار هستند. فروش اعضا بدن کودکان امروز در ایران جزو تجارتهای مهم و پول ساز است. بیش از بیست ملیون کودک در ایران زیر خط فقر زندگی میکنند. همین منابع دولتی در تهران اعلام کرده اند که بیش از ۷۰۰ هزار کودک کار در مغازه ها، کارگاهها و خیابانها مشغول به کار و دستفروشی، پادوی و واکسی هستند. این کودکان کار از هیچگونه بیمه و امنیتی برخوردار نیستندد. یعنی طبق آمار رسمی وزارت کار و امور اجتماعی چهارده در صد کودکان در ایران در بازار کار هستند که بین سنین ۶ تا ۱۷ سال میباشند.
ایران با آنکه دو معاهده بین‌المللی مثل کنوانسیون حقوق کودک و کنوانسیون بین‌المللی حقوق مدنى و سیاسى را امضا کرده است باز جوانان و نوجوانان را اعدام مى‌کند. سازمانهاى بین‌المللى همیشه به این موضوع اعتراض کرده‌اند. در ایران نیز گروهایی از فعالان حقوق بشر و حقوق کودک تلاش مى‌کنند تا با تغییرات قانونى جلوى مجازات اعدام براى نوجوانان را بگیرند.
اعدام انسانها و از همه غیر انسانی تر اعدام کودکان، ما به ازائ وجود قوانین و مقرراتی است که حرمت انسانهارا زیر پا میگذارد. شرایط زندگی را برای انسانها غیر قابل تحمل میکند. قوانین و مقررات غیر انسانی دارد زندگی انسانهارا له میکند و حرمت انسانی آنهارا زیر پا میگذارد باید از بین برود. یک زندگی انسانی لایق انسان است نه بردگی که امروز شاهدش هستیم.
در دنیا بیش از ششصد میلیون کودک زیر ۱۶ سال در بازار کار استثمار میشوند و از هیچ حقوق و مزایای قوانین کار بهرمند نیستند. به این آمارهای تکان دهنده باید سوئ استفاده های دیگر از کودکان در دنیا را اضافه کرد . مثلا تجارت سکس قاچاق و باند های فروش کودکان، باندهای فروش اجزائ بدن انسان.
آیا مقصر کیست؟ سوالی است که پیشروی ماست و باید به آن جواب داد. مقصر اصلی از نظر من حاکمیت فاسد سر مایه در جهان و حکومتهای جنایتکاری مثل جمهوری اسلامی که مجری ضد بشری ترین قوانین در جامعه ایران هستند. با اعدام انسانها نمیتوان به جواب رسید. کودکان باید از امنیت و داشتن یک زندگی انسانی برخوردار باشند. اعدام باید لغو گردد . بخصوص اعدام کودکان و افراد زیر ۱۸ سال اکیدا باید لغو شود.