همبستگی ـ فدراسیون پناهندگان ایرانی ـ واحد  آلمان               نامه شمارۀ ۲
Hambastegi- Internationale Föderation Iranischer Flüchtlinge Verband Deutschland e.V (IFIR)      Flüchtlinge

«دستها را به هم گره  بزنیم ، نه برای یک بار،  بلکه  برای همیشه»
پناهجویان و پناهندگان عزیز وگرامی، در این لحظه که مشغول نوشتن این نامه به شما عریزان هستم،  دلم همچو هیزم خشک در میان  تنوری با شعله بلند  در خود می سوزد،  چرا که ما همه با هم  می توانیم   انسانیت را به واژه  زیبا تبدل کنیم و از حالت بیگانگیش در آوریم.  اتحاد قدرت ما  است   ما می توانیم  با اعتراضات پی گیر  وضع موجود را تغییر دهیم  به همین دلیل    این نامه را لازم دانستم برای تک تک شما  پناهنده ها سرگشاد  بنویسم، زندگی  و وضعیتی که امروزه ما پناهندگان درآن گرفتار آمدیم،  باعث و بانی آن کیست؟ راه نجات پیست؟

  تنها  نیرو و قدرت خود ما پناهجویان و پناهندگان است که  می تواند   راه نجاد همه ما باشد. بدون شک همه می دانیم که امروز در همین جهان غرب به  اصطلاح ممتدن  تحت عنوان دولت رفاه، معیار، ارزشهای انسانی نیست، این واقعیت را نه تنها در زندگی  واقعی خودمان  در هیایمها یا در کمپها پناهندگی، با نگاهی گذرا به میدیا  امروزی همین جهان غرب، قابل رویت است.  در خیلی از هایمها   با چندرقاض پول ـ   جیره خشک ، رفت و آمد  کنترل شده  با  قوانین سخت،  هیایم رابرای پناهنده تبدیل زندانی ساختنه اند   وغم انگیرتر آنکه این موهبت  جهان شامل  کودکان پناهنده  نیز گردد است.  فراموش کرد هر روز به بهانه های  واهی  زندگی ما  پناهندگان را  با درد و رنج بیسیار روبرو  می کند.  کار اجباری که موردش زیاد  و جریمه   به خاطر  دور شدن  از  هایم  که خود  توهین و تحقیر انسان است   و به خاطر همین جریمه ها  شخص پناهجو را مجبور به کار اجباری/  با کار  ساعت یک اورو/  دادگاههای  پناهندگی که فقط  شکل کمدی  به خود گرفته  و برای  چند دقیقه  آن هم با تحقیر / ردکردن  پناهنده  در واقع رفتار غیر مسئولانه نبست به پناهجو نیست     بلکه نقض آشکار حقوق بشر  در  دادگاه های    پناهندگی است ، من بعنوان دبیر فدراسیون   این روش دادگاههای پناهندگی را محکوم  و غیر انسانی می دانم .
نتجیه  این رفتارها ی  غیر مسئولانه  مسئولین  اداره  خارجیان  و دولت آلمان ، خیلی از پناهجویان را که مدت طولانی  در هیایم   دچار  مریضیهای روحی  و روانی شدند،   محرومیت  اجتماعی   و رفتار غیر انسانی با  پناهجویان،  پناهحو را  تا سر حد مرگ سوق داد است  این تصویر واقعی  از پناهنده و پناهجو در آلمان است.
خطاب به  پناهجویان، پناهند گان!  
طبیعی است که هر کدام از ما، با دلایل متفاوتی آمدیم  و به جامعه ای که در آن بودیم  معترض بوده و سیستم موجود جامعه را قبول نداشتیم به همین دلیل همیشه تحت تعقیب بودیم  و اذیت شدیم، مجبور به ترک آن جامعه شدیم  و از اندوخته های زندگی خود دست شستیم، بعضی از  انسانها مثل ما  شانس فرار را نداشتند یا در زندانها به سر می برند  یا توسط جمهوری اسلامی اعدام شدند .
من نیز به   عنوان فعال سیاسی گریخته از ایران، شاهد عینی  رفتار جمهوری اسلامی ،  این حکومت مذهبی  که قوانیش بر اساس جنست و مذهب  تنظیم شده است  بوده  و  لیست اعدامها یش  که به  بیشتراز ده ها هزار   از بهترین  انسانهای این جامعه   و  در میان اعدامیانش  افرادی بسیار زیادی دیده می شوند که هنوز به سن بلوغ نرسیده اند  و  میانگین سنشان   ساله ۱۶ است، هر چند  خیلی از این اعدامیها  فقط جرمشان خواندن  یک نشریه یا پخش  یک اعلامیه بوده  ولی با  این وجود  دولتهای به اصطلاح ممتدن  و مدعی اروپا  ایران را کشور امن  می دانند،  تفتیش عقاید  و تعبض جنسی  و ممنوعت احزاب سیاسی  و هزار یک نوع  رفتار غیر انسانی دیگر  که  از حوصله این نامه  خارج است و  به عینه قابل اثبات است، نمی بیند، این واقعیت جامعه ای است که ما پناهندگان گریخته در آن زندگی کردیم  و توانستیم جان سالم به در بریم ،  هر چند امروز نیز بنا به همین اعتبار که چون اینجا متولد نشدیم  چون قیافه و رنگ مو سر ما فرق می کنند،   چون مهمان ناخوانده هستیم،  چون از دست دیکتاتور مذهبی  گریخته ایم، ما را از جامعه جدا می کنند  و فرهنگ خودی  برایمان درست می کنند تا به عنوان انسان درجه  سه مورد تحقیر  قرار گیریم  و از امکانات اجتماعی، از حداقل حق انسانی  محروممان می کند، ما را در هایمها رها می سازنند  و در دادگاههای  پناهندگی،  غیرسیاسی و داری کشوری امن ، در خطر بودن جان  می دانند و به می گویدند  ما مواظف به اطاعت از قوانین  قرووسطی  کشور خودمان   می باشیم   و به اعتبار  این  ادعا  دادگاهها جواب  ردی می گیریم تا ایزوله شده  در رنج و درد به  خود بپیچیم  و از سر استصال تن به ذلت دهیم این معیار حقوق بشر جهان ممتدن غرب  یا به عبارتی جهان سرمایه است  که  در معادلاتش  برای بستن قرارداد های  کلان با  حکومت ها افسار گسیخته و دیکتاتور  از هر بی پرنسیبی  روی گردان نیستند. تعین مرز و چهار چوبی به نام کشور  و دادن هویت قومی و نژادی و مذهبی به ما ،  که نیستیم ولی با همین تعاریف ما را از حرمت انسانی و برسمیت نشاختن به عنوان  انسان   از حقوق برابر محروم می سازند.  زیرا معیار و ارزشهای  آنان  براساس تو لید سود و استثمار است  و رنج پناهجوی که چندین سال در کمپ پناهندگی ایزوله شده و محروم از حداقل امکانات انسانی است،  برایشان  غریب و بی معنی است  بنا بهمین دلیل است  که در مرحله اول  دست کمک و همبستگی به سوی پناهجویان  ایرانی   دراز می کنم زیرا  برای رسیدن به  سعادت  و اینکه ما را بعنوان انسان برسمیت بشناند  تنها  اتحاد و تلاش  همه ما پناهندگان  و انسانهای خوب این جامعه با اعتراضات پیگیر است.
اگر بخواهم نتیجه بگیریم  این سیستم و این معیارهای نظام سرمایه داری  است که جز توحش و بربریت  ارمغانی  دیگری برای ما ندارد  چون معیارشان انسانی نیست،  برای اینها  انسان و انسانیت  ارزش نیست.
سوَال این است ما امروز در این دنیا  وارونه چکار باید بکنیم ؟
آیا باید ساکت و خاموش  و ایزوله شد، و از هر آنچه حق مسلم  انسانی ما است محروم ماند؟ یا اینکه باید  این وضعیت موجود را با اتکا به خود ، با تلاش خویش با اعتراضات پیگیر تغییر داد؟
ابتداد باید این واقعیت را بپذیریم که
ما پناهندگان خود باید متشکل و متحد شده و برای حق شهروندی و حقوقی  برابر تلاش و مبارزه کنیم . باید بپذیریم که برای دست یافتن به چنین هدف انسانی باید به تشکیلات  و سازماندهی در مرحله اول چنگ زد .
خوشبختانه  ما پناهجویان ایرانی  این ظرف را در اختیار داریم. ظرفی که اعتراضات  فرو خورده ما را به یک اعتراض وسیع سیاسی و اجتماعی  تبدیل میکند.  در آلمان  تو صیه" من"  به تمامی پناهندگان ایرانی  صرفنظر از تعلقهای حزبی و سیاسی،  و آن پناهندگان تنها که در هیایمها  با  رنج و درد زندگی می کنند  همه و همه را فرا می خوانم  برای خواسته بر حق  همه  بپا خیزنده. و اما خواسته های ما
۱ـ  نا امن اعلام کردن ایران به عنوان یک حکومت سرکوبگر، مسئول اعدام، ترور زندان وسنگسار
۲ـ رسیدگی مجدد به  تقاضاهای پناهجویان ردی گرفته و رسمیت دادن به حق اقامت ها لغو احکام دیپورت و اخراج
۳ـ لغو قوانین و مقررات پلیسی، کنترل و دخالت در زندگی پناهجویان
۴ـ به رسمیت شناختن حق تحصیل و برخورداری از یک زندگی انسانی برای کودکان
۵ـ تضمین حق برخورداری از امکانات اجتماعی و مزایای قانونی و برخورداری از یک زندگی انسانی .
دولت آلمان مسئول این بی حقوقی ها  است و اعتراضات ما دولت و سیاستهای ضد پناهندگی و قوانین ضد انسانی آن را هدف می گیرد.ما باید با گسترش این اعتراضات ، تعروضات دولت آلمان به پناهندگان را به عقب ببرانیم  تا به  خواسته های  انسانی خود برسیم
پناهجویان  گرامی  !  یاس و ناامیدی،  یا تک روی ، تنهای  و ایزوله شدن،  مرا به جای نمی برد.  سعادت  ما در مبارز به دست می آید،   ما  همچو  زنجیری  دستهایمان را به هم گره بزنیم ، اینکه  در چه حزبی هستیم  و چه اعتقادی داریم   حق خودماست  اما نباید مانع  یک اتحاد  برای تغییر یک زندگی  باشد  اگر بعضی از پناهند ه ها از ناامید و یاس  فکر  می کنند  که هر چه هست همین است   من در اینجا  یادآور می کنم  که برای  یک بار هم شد  مبارزه جمعی را  امتحان  کنید به و صف  ما  ملخق شوید و در اعتراضات شرکت کنی  تشکیلات فدراسیون  متعلق به همه  شما پناهجو یان و پناهندگان است.
پناهجویان عزیز ! 
در هر کجائی  آلمان هستید  با من تماس بگیرید  از مکان  و امکاناتی  که در اختیار شما  است گزارش تهیه کنید و برایم ارسال نمائید ،  گزارشی  از کیستان  و  دلیل  ردی  همراه با " شماره  پرونده" البته با ذکرنام  و نام خانواده گی   و محلی که درآن  زندگی می کنید . در پایان   به امید  موفقیتهای چشمگیر  و بهترشدن  زندگی همه پناهجویان.  مسئول همبستگی ـ فدراسیون پناهندگان ایرانی ـ واحد  آلمان   شمس الدین  صلواتی   (  شمه)
Vorsitzender der Internationale Föderation der Iranischen Flüchtlinge in Deutschland
————————————————————————————————————–
  Adresse: IFK-                    Mombach Str. 10-12 I.F.IR                           ۳۴۱۲۳ Kassel
 Tel: 004917620758624                                                                   email: shsalwati @ yahoo.de