بار دیگر ما شاهد حمله به امنیت، شادی و مراکز رفع نیازهای جسمی و روحی مردم در بخشی از شهرهای کردستان عراق از جمله زاخو، دهوک و سلیمانیه بوسیله اوباشان و لمپنهای اسلامی بودیم. همزمان همپالگی هایشان در ایران ؛جماعت دعوت و اصلاح ایران؛ از این حرکت به شدت ارتجاعی و ما قبل تاریخی طی بیانیه رسمی از باندهای اسلامی حمایت کردند.
روز جمعه ۱۹ آذر با فتوای یکی از ملاهای مرتجع زاخو و بعد از نماز جمعه شمار کثیری از مغازهای مشروب فروشی، کازینو، هتل، مراکز تفریح، آرایشگاههای زنانه و مراکز ماساژدر این شهرها مورد حمله باندهای لمپن و چاقوکش اسلامی قرار گرفت وبه آتش کشیده شدند. در جریان این حمله بیش از ۲۰ نفر زخمی شدند. در ادامه آشوب مراکز و مقرات سازمان اتحادیه اسلامی(یکگرتوی ئیسلامی) به آتش کشیده میشوند. اتفاقات روزهای اخیر در کردستان عراق پدیده ی جدیدی نیست. کسی فراموش نکرده است که جریانات فاشیستی اسلامی در فاصله سالهای ۹۴ تا ۹۸ در شهرهای کردستان عراق بطور روزانه به صورت زنان اسید می پاشیدند، مغازه های ویدیو و مشروب فروشی و سالنهای آرایش زنان را منفجر می کردند. برای کمونیستها فتوای قتل را صادر کردندو فعالین کارگری و کمونیست را ترور میکردند. واقعیت این است که اگر افسار اینها بوسیله جنبشهای آزادیخواهانه کشیده نشود ظرفیت جنایتکارانه آنها خارج از تصور انسان است. حزب دمکرات کردستان عراق و حزب اتحادیه اسلامی همدیگر را متهم کردند که عامل و مسبب این حملات به جان و مال مردم بوده اند. در این شکی نیست که هر دو حزب در اینکه علیه منافع مردم هستند درست می گویند چون جریانات و احزاب ناسیونالیست و اسلامی در کردستان و در سراسر جهان عامل ناامنی و سلب آسایش از مردم و تحمیل فقر و فلاکت هستند. جنبشهای ارتجاعی اسلامی و ناسیونالیستی لکه ننگی هستند بر دامن جوامع متمدن و بشریت امروز و تا روزی که سرنوشت انسان به وسیله این جریانات ورق بخورد مردم کارگر و زحمتکش روی آسایش به خود نخواهند دید. این جریانات در سیاست، عملکرد و رفتارروزانه شان تا مغز استخوان ارتجاعی و علیه منافع و آسایش بشریت هستند. داشتن رفاه و امنیت و بازگردندن قدرت به مردم کارگر و زحمتکش در گرو حاشیه ایی کردن و از صحنه سیاست بدر کردن جریانات و جنبشهای کهنه پرستانه ناسیونالیستی و اسلامی است.
مراکزی که از طرف این جانیان به آتش کشیده شد محل استراحت و آسایش و تفریح انسانها است که بعد از کار طاقت فرسای روزانه شان چند ساعتی در این محلات به دور از تمامی درد و مرگ روزانه شان با هم خوش باشند.تازه باید به جیب هایشان نگاهی بیندازند که آیا با این درآمد ناچیزی که دارند امکان این را دارند همراه با دوستان و خانواده شان بتوانند دست به جیبشان ببرند شام یا نهاری را در رستوران و یا مراکز تفریح با هم بخورند. مراکز تفریح برای بیشتر خانواده های کم درآمد تنها امکانی است برای کودکان که بتوانند با والدینشان باشند و در شادی و بازی با پدر و مادرشان شریک شوند. مراکز آرایش و ماساژ جزو دستاوردهای بشریت است که به انسان زیبایی، شادی و سلامتی می بخشد. هر چند سرویسهایی که بوسیله خود کارگران و زحمتکشان در اختیار جامعه قرار می گیرد عموما بدلیل سیاستهای حکومت سرمایه داران خود از آن بی بهره هستند و کارگران برای دستیابی به امکاناتی که خود خالق آن هستند و برای برخورداری از این مواهب شبانه روز در حال مبارزه هستند. جنبشهای اسلامی، احزابشان و باندهای لمپن وابسته به آنها علیه رفاه، امنیت، آسایش، زیبایی و شادی و…. روزانه مردم کارگر و زحمتکش جامعه هستند. اعمال، کردار و سیاستهای این جنبش بارها و در جوامع بشری در طول قرنها از حیات خود ثابت کرده است که برای جامعه سم هستند. لازم است که قرنطینه شوند. آنها نگاه و درونشان،ظاهر و نوع لباس پوشیدنشان با ریش و پشمشان و الگویی که برای جامعه دارند ننگ بشریت و توهین به انسان امروزی است. آنها را باید از دسترسی به جامعه دور نگه داشت و از ابتدا آموزش داد. باید به آنها گوشزد کرد که الگوی اسلامی از قبر درآورده شده هزار و چهار صد سال پیش فقط شایسته وابسته گان به جنبش آنهاست نه انسان امروزی قرن بیست و یک .
ولی چرا تاریخ بار دیگر در این شرایط به شکل مضحک آن در کردستان عراق که ۲ ماه پیش هزاران نفر از کارگران و زحمتکشان آن جامعه برای رفاه و آسایش به خیابانها آمدند و ما شاهد اعتراضات و تظاهراتهای پر شوری آنها بودیم تکرار می شود این سئوالی است که لازم است جنبش آزادی خواه و برابری طلب به آن جواب دهد.
یکی از دلایل این واقعه جنگ قدرت مابین احزاب حاکم در کردستان و احزاب اسلامی است. از زمان حاکم شدن احزاب ناسیونالیست در کردستان عراق کشمکش و جنگ قدرت جنبشهای سرمایه دارانه ناسیونالیستی و اسلامی همیشه وجود داشته و قربانی واقعی اختلافات این جریانات مردم کارگر و زحمتکش بوده اند. در فاصله زمانی بیش از دو دهه از حاکمیت این احزاب مردم در کردستان شاهد جنگهای خونین چه در میان جنبشهای ناسیونالیستی و چه در بین ناسیونالیستها و اسلامی ها بوده اند و تا کنون به قیمت کشته و زخمی شدن هزاران نفر و ویرانی و آوارگی مردم در این منطقه تمام شده است. برای مردم این منطقه جای تردیدی بر جای نگذاشته که کشمکش و جنگ این جریانات فاشیستی اسلامی و ناسیونالیستی ربطی به خواست و منافع مردم کارگر و زحمتکش ندارد. طرفین این دعوا در سیاست و عملکردشان علیه منافع آنها هستند. دو ماه قبل هزاران انسان در مخالفت و تنفر خود از این احزاب و برای دستیابی به رفاه و آسایش اعتراضات و تظاهراتهای با شکوهی را برگزار کردند و به وسیله میلیشیای این احزاب به شیوه خونینی سرکوب شدند. علاوه بر این باید، فاکتور دیگری را در رابطه با اتفاقات اخیر اضافه کرد. جنبش اسلامی در کردستان عراق فیلش یاد هندوستان را کرده و در رابطه با تحولات اخیر در کشورهای عربی اعتماد بنفس بیشتری پیدا کرده و خواهان سهم بیشتری از قدرت در کردستان عراق می باشد. متاسفانه انقلابات و اعتراضات کارگران وآزادیخواهان در کشورهای مصر، لیبی، تونس و … علیه استبداد و نابرابری اقتصادی و برای دستیابی به رفاه و امنیت و آزادی تا کنون در غیاب طبقه کارگر متشکل و حزب سیاسیش علیرغم اینکه موفق شدند که دیکتاتورهای حاکم بر این کشورها را سرنگۆن کنند و این در خود دستاورد بزرگی برای مردم این کشورها بود ولی انتخابات هایی که در این کشورها انجام شد، جنبشهای اسلامی و احزابشان با حمایت دولتهای غربی توانستند در حکومت هایی که شکل گرفت دست بالا پیدا کنند. پیروزی موقت احزاب اسلامی در این کشورها واضح است که به احزاب اسلامی در کردستان هم قوت قلب داده و طبیعی است که باید این جریانات شمشیرها را از رو ببندند و به صورت مردم تیغ بکشند و با حمله به مراکز تفریحی قدر قدرتی خود را به رقیبان (احزاب ناسیونالیست) نشان دهند و خواهان سهم بیشتری از قدرت شوند. این سرنوشت جامعه ای است که مقدراتش را سیاستهای به غایت ارتجاعی و ضد انسانی جنبشهای ناسیونالیستی و اسلامی ورق می زند.
همچنانکه اشاره شد کشمکش و اختلافات احزاب ناسیونالیست و اسلامی نه تنها ربطی به منافع و خواست کارگران و آزادیخواهان ندارد بلکه کاملا علیه منافع مردم است و باید از طرف هر انسان شرافتمند و پایبند به منافع کارگر و مردم آزادیخواه محکوم شود. انسانیت در کردستان به همراه مابقی کشورهای سرمایه داری برای دستیابی به سعادت و خوشبختی و برگردان اختیار و قدرت به انسان و حاشیه ای کردن جنبشهای ارتجاعی اسلامی و ناسیونالیستی بیش از هر زمانی نیاز به حزب سیاسی و دخالتگر طبقه کارگر دارد.
رحمت فاتحی
دسامبر ۲۰۱۱