ده سال قبل در مقابل کنفرانس بن اول٬ ما تظاهرات اعتراضی برپا کردیم و همان زمان گفتیم که سرهم بندی کردن یک دولت قومی و مذهبی و ارتجاعی ٬ علیه منافع مردم افغانستان٬ علیه امنیت و علیه حقوق زنان است و باید یوشکا فیشر و شرودر و دولتهای غربی که در این کنفرانس مشغول سرهم بندی کردن و تحمیل یک حکومت ارتجاعی در افغانستان هستند٬ پاسخگو باشند. آنزمان طبعا کسی گوشش بدهکار نبود و سوپر استار آن کنفرانس فیشر وزیر امور خارجه وقت آلمان بود و در پایان کنفرانس گفتند که : سی کرسی بین پشتوها٬ تاجیکها٬ ازبکها و… تقسیم میشود دو وزیر زن کرزایی را همراهی خواهند کرد و قوانین در افغانستان بر اساس اصول اسلامی و دمکراسی و پلورالیسم و عدالت اجتماعی خواهد بود و سیستم قضایی مطابق با احکام اسلامی خواهد بود.. همین یک جمله” سیستم قضایی بر اساس احکام اسلامی” کافی بود تا بگوئیم که این حکومت ضد انسانی خواهد بود و بقیه کلمات مثل عدالت اجتماعی و غیره تعارفی بیش نبودند…
ده سال بعد فرانسس وندرل نماینده پیشین اتحادیه اروپا در افغانستان در مصاحبه با بی بی سی گفت:
بنظر من بزرگترین اشتباه از سوی امریکاییها و کشورهای اروپایی این بود که بعد از کنفرانس بن در سال ۲۰۰۱ به حمایت از جنگ سالاران ائتلاف شمال ادامه دادند آنها باید خلع سلاح می شدند ما در ایجاد نهادهای سیاسی و نهادهای تامین حاکمیت و قانون ناکام شدیم و فقط به شخصیتها تکیه کردیم.
الاخضر ابراهیمی نماینده ویژه سازمان ملل در این مورد به بی بی سی گفت: : برگرداندن ائتلاف شمال به قدرت اشتباه بود امریکاییها افغانستان را بمباران کردند و بسیار زودتر از کنفرانس بن آنها ائتلاف شمال را دوباره مسلح کردند و به آنها پول دادند و کمک کردند و در عمل ائتلاف شمال پس از بمبهای امریکایی آمد وقتی کنفرانس بن اول شروع شد آنها از قبل در حکومت بودند .
اکنون این دو نماینده مهم سازمان ملل و اتحادیه اروپا اعلام میکنند که دادن قدرت به مجاهدین و ائتلاف شمال اشتباه بود و پیشنهاد و یا انتقادشان از بن اول اینست که چرا از اول طالبان را سهیم قدرت نکردیم. ابراهیمی به وضوح میگوید از آغاز نظرم این بود که طالبان چه شد و اکنون کنفرانس بن دوم نه فقط از طرف الاخضر ابراهیمی بلکه از سوی بیش از ۱۰۰۰ نفر حاضرین در کنفرانس٬ آرزوی ائتلاف و همکاری و” صلح با طالبان”
را دارد.
من در اینجا بعنوان یک زن٬ بعنوان مسئول یک کمیته مهم جهانی علیه سنگسار٬ بعنوان یک آتیست و کمونیست اعلام میکنم که شرمتان باد!
ده سال جنایت و زن ستیزی ترور٬ کشتار٬ سنگسار٬ آتش زدن مدارس دخترانه٬ بستن دهانها و به بن بست کشاندن یک جامعه را با یک انتقاد ساده که نباید به ائتلاف شمال پول و اسلحه میدادیم٬ سرهم بندی میکنید و سپس از دادن سرنوشت مردم افغانستان به دست طالبان دفاع میکنید. شرمتان باد!
خانمها و آقایان !
امروز در کنفرانس بن دوم با حضور نمایندگان دولتها و نهادهای بین المللی٬ یک کلمه در مورد اعدام و سنگسار و برقعه و فقر مطلق زنان و تن فروشی و قتل ناموسی و بستن دهان روزنامه نگاران و ترور بی خدایان حرفی نمی شنوید. کسی در مورد درد و رنج میلیونها نفر مردم افغانستان حرفی نمیزند٬ کرزایی کاسه گدایی در دست دارد و از دریافت میلیاردها دلار کمک حرف میزند و دولتهای غربی از اینکه فضای گورستانی به افغانستان تحمیل کنید تا ما هم منافع سیاسی و اقتصادی خود را پیگیری کنیم حرف میزنند کسی از زوج جوانی که فقط بدلیل اینکه با عشق و علاقه با هم ازدواج کرده بودند٬ و یکماه قبل بدست طالبان سنگسار شدند٬ حرفی نمیزند.
ما در مقابل این کنفرانس هستیم چرا که جامعه افغانستان و مردم و جوانان٬ کارگران و زنان و دانشجویان و روشنفکران و روزنامه نگاران و همه مردم افغانستان میتوانند و باید یک حکومت سکولار٬ مدرن و مترقی و متعهد به آزادی و برابری انسانها و متعهد به آزادی بیان بسازند. این امکان پذیر است و تنها راه مقابله با جنبش اسلامی و طالبان و مجاهدین افغان و همه باندهای تروریست اسلامی کوتاه کردن دست آنها از حکومت ٬ کوتاه کردن دستشان از میلیاردها دلار کمکهای مالی و اسلحه و قدرت سیاسی است.
ده سال گذشته در افغانستان مردم با چنگ و دندان و در مقابل دولت کرزایی و باندهای اسلامی ٬ از حقوق انسانی خود دفاع کرده و سعی در ساختن نهادهای مدنی و دفاع از آزادی بیان و .. کرده اند. طبق یک نظر سنجی این مردم اکنون نگران نتایج کنفرانس بن دوم هستند و معتقدند همکاری با طالبان یعنی از دست رفتن همان یک ذره آزادی موجود و تحمیل شده به دولت در برخی از مناطق افغانستان.
اجازه دهید بعنوان کسی که از ایران آمده ام در مورد نمایش مضحک دوستی آقای وستروله وزیر امور خارجه آلمان با صالحی وزیر امور خارجه حکومت اسلامی ایران در روز یکشنبه ۴ ماه دسامبرنیز حرفی بزنم. وستروله در مورد نقش مثبت ایران در افغانستان حرف زد!
حکومت اسلامی ایران در مقابل میلیونها شهروند ایرانی که از افغانستان پناهنده شده و در ایران سکنی گزیده اند٬ یک سیاست کاملا فاشیستی و ضد انسانی را پیاده میکند. این حکومت با
تحمیل بدترین شرایط کار و با تحمیل استثمار وحشیانه علیه هزاران کارگر افغان در ایران٬ در عین حال رسما و علنا علیه این کارگران و علیه مردم افغانستانی فضا سازی میکند و تبلیغات شونیستی و ضد افغان را در رسانه هایش پیش میبرد٬ صدها نفر افغانستانی را اعدام کرده است و حتی به کودکان افغانی نیز رحم نمیکند. این حکومت که در هفته گذشته همکاری مخفیانه اش با طالبان در افغانستان نیز برملا شده٬ اکنون در کنفرانس بن دوم به عنوان دوست مردم افغانستان به حراج گذاشته شده است. ما اعلام میکنیم که جمهوری اسلامی ایران حکومتی فاشیست و ضد انسانی است که حقوق و حرمت میلیونها افغانستانی ساکن ایران را زیر پا له کرده است چگونه است که این حکومت که در افغانستان از ترور و ناامنی و باندهای اسلامی دفاع میکند دوست مردم افغانستان شده و وزیر امور خارجه آلمان با صالحی نماینده این حکومت دست دوستی میدهد و از کمک اینها به مردم افغانستان سپاسگزاری میکند؟ .
من از طرف حزب کمونیست کارگری ایران در اینجا میخواهم همبستگی عمیق خودمان را با مردم افغانستان اعلام کنم. حزب کمونیست کارگری ایران از مبارزات برحق مردم افغانستان علیه دولت کرزایی و باندهای تروریست اسلامی دفاع میکند و خود را در کنار این مبارزات میداند. . ما اعلام میکنیم که هر درجه دخالت مذهب و اسلام در دولت و آموزش وپرورش به معنای زیر پا گذاشته شدن حقوق انسانی مردم و حقوق زنان است و بشدت محکوم است. ما خواهان جدایی کامل مذهب از دولت و آموزش وپرورش هستیم . ما از مبارزات قهرمانانه زنان در افغا نستان برای حقوق و حرمت انسانی خودشان فعالانه دفاع میکنیم. ما از مبارزه کارگران٬ دانشجویان روزنامه نگاران و مردم افغانستان برای آزادی دفاع میکنیم.
در اینجا باید در مورد هزاران نفر مردم آلمان که در روز شنبه سوم دسامبر به خیابان رفته و علیه جنگ در افغانستان اعتراض کردند٬ بگویم که ضمن ابراز همبستگی و احترام به این مبارزات باید به این سوال نیز پاسخ دهیم آیا قبل از روی کار آمدن حکومت کرزایی و قبل از اعزام نیرو از آلمان و …به افغانستان در آن کشور صلح وجود داشت؟ آیا با بودن یک حکومت اسلامی و این بار با دخالت دادن طالبان در قدرت جامعه افغانستان رنگ صلح خواهد دید؟ نخیر. قبلا هم در افغانستان صلحی نبود وجود حکومت اسلامی در این کشور یعنی اعلان جنگ با مردم بویژه اعلان جنگ با زنان . در اینجا حزب چپ و یا حزب سبز الان که در قدرت نیست٬ از صلح در افغانستان و عدم دخالت ناتو و یا سربازان آلمانی در افغانستان حرف میزنند٬ سوال اینست با خروج نیروهای ناتو و یا آلمان٬ و دادن سرنوشت مردم به دست مشتی تروریست اسلامی و دادن امکانات مالی و اسلحه و قدرت سیاسی به اینها آیا مردم افغانستان خواهند توانست نفسی به راحتی بکشند پاسخ اینست نه ابدا.
در کنفرانس بن دوم رسانه ها میگوند روحیه ها خوب نیست و ناامیدی در این کنفرانس موج میزند. من میگویم اتفاقا به یمن اعتراضات گسترده مردم در دنیا٬ به یمن اعتراض متحدانه مردم در مصر و اسرائیل و امریکا و اسپانیا و آلمان علیه حاکمین و سرمایه داران و صاحبان قدرت٬ به یمن وجود ارتباطات بین المللی و نقش و حضور جوانان در این مبارزات ٬ روحیه ما خوب است. با همبستگی و اعتراض گسترده میتوان و باید به کمک مردم افغانستان شتافت. فراخوان من به مردم و زنان وجوانان در افغانستان اینست که متحدانه به میدان بیایید و علیه حکومت اسلامی و قوانین اسلامی در این کشور اعتراض کنید.
توجه کنید من از یک کشور دیکتاتور به اینجا آمده ام ودر آنجا صدای اعتراض مردم با گلوله و شکنجه و زندان پاسخ میگیرد و من بیست سال است که در اروپا زندگی میکنم و ” دمکراسی” را نیز تجربه کرده ام در اینجا نیز به اعتراض و انتقاد مردم وقعی نمی نهند و در مواردی اعتراضات را با خشونت سرکوب میکنند پرنسیپ ها تقریبا یکسان است علیرغم خواست مردم همان کاری را میکنند که به نفع خودشان است دولت آلمان ده سال قبل چنین کرد و امروز هم چنین میکند.
یک فاکتور مهم در دنیای سیاست از ده سال قبل به اینسو عوض شده است مردم به خیابان آمده دیکتاتورها را سرنگون کرده و امید و اعتماد به نفس به همه مردم دنیا داده اند. در این اوضاع باید بگویم که در مورد افغانستان نیز نباید امیدها را از دست بدهیم باید دست به دست هم د اده و در دنیا در دفاع از حقوق مردم افغانستان٬ دفاع از حکومت انسانی در افغانستان و در دفاع از جهانشمولی حقوق انسانی متحدانه به میدان بیاییم.