آیا انقلاب مصر “ملاخور” می شود؟! در حاشیه اعلام نتایج اولین دور انتخابات مصر

مقدمه:

دور اول انتخابات پارلمان مصر به پایان رسید و نتایجش را اعلام کردند. طبق آمار ارائه شده توسط وزارت کشور حکومت نظامی مصر، ۶۲ در صد از مردم واجد شرایط رای دادن در انتخابات شرکت کردند و “حزب میانه روی اسلامی “اخوان المسلمین با ۴۰ در صد و حزب عقب افتاده تر و ارتجاعی تر “سلفی” با ۲۰ در صد آراء اکثریت مطلق را بدست آوردند. بلوک “لیبرال مصر” توانست ۱۵ در صد آرا را به خود تخصیص بدهد.(۱) این صحنه نگران کننده ای است برای مدافعان انقلاب مصر در سراسر دنیا. آنها که بخصوص طعم تلخ جنایات اسلامیها را در خاورمیانه چشیده اند، بعد از انتخابات مراکش و تونس شاهد سومین پیروزی اسلامیون اینبار در مصر بودند. لیبی را اسلامیها به شیوه نظامی –سیاسی ملاخور کرده اند تا اینجا اما آیا انقلاب مصر “ملاخور شده”؟ آیا مصر به سرنوشت ایران سال ۵۷ دچار شده؟ آیا قرار است مردم مصر با رای دادن به اسلامیون سرنوشتشان بشود مردم ایران و افغانستان؟ اینها سوالات مهمی است. مصر به جهت ژئوپولیتیک اهمیت بسازی در جغرافی انقلابات خاورمیانه دارد .

در تونس ، اسلامیهای حاکم شروع کرده اند به فشار آوردن به زنها. در دانشگاهها دارند حجاب اجباری را تحمیل می کنند و اولین تکانهای جامعه برای مقاومت در مقابلشان شروع شده(۲). این پدیده نشان می دهد که به رغم تلاشهای دستگاههای تبلیغاتی غربی، “اسلام سیاسی مدرن و لیبرال” نداریم! اگر اسلام سیاسی عقب بنشیند فقط بخاطر فشار مردمست . اسلامیون چه شیعه چه سنی هرجا حاکم شوند و مقاومت مردم نباشد همان می کنند که در ایران و افغانستان. حمله اولشان هم روی زنانهاست. حجاب را اجباری می کنند و قوانین ارتجاعی اسلامی را در روابط زن و مرد محکم می کنند و بعدش می روند روی قوانین مجازات اسلامی(دست بریدن و پا بریدن و چشم قطع کردن و دستشان برسد سربریدن و سنگسار”!

(۱)”اسلام ملوس و لیبرال و محافظه کار”

مدیای غرب از همین الان دارد زمینه سازی می کند که در مصر اسلامیونی که دارند به قدرت می خزند “مشتی پزشک و مهندس و تحصیل کرده هستند”! در زمان مبارک هم در پارلمان بودند، “میانه رو هستند”، گوشتخوار نیستند! سی ان ان و بی بی سی تکرار می کنند که “ترکیه اسلامی” الگوی مصر است! قرار است دوباره قبای اسلامیها را به تن انقلاب بدوزند!

این یک استراتژی شناخته شده است. اسلامیهای مصر که از نتبجه انتخاباتدور اول مصر شعف زده شده اند دارند می گویند “امیدوارند برادران سکولار آنها در دور بعدی بیشتر موفق باشند!” ادای تمدن در می آورند!

صحنه روانی برای فروختن اسلامیها مرتب آماده تر می شود. مردم را در مقابل دو انتخاب قرار داده اند”یا نظامیها یا اسلامیها”! اخوان المسلمین در زمان مبارک با اینکه “غیر قانونی” بود اما فشاری امنیتی رویش نبود. سلفی ها که اولین حزب غیر حکومتی مصر بوده اند و از حدود نود سال پیش در مصر مشغول تبلیغات هستند.

چپ جامعه مصر در سوی دیگر تحت شدیدترین سرکوبها بوده و تازه دارد خودش را سازمان می دهد. اینست که تاتر فروختن اسلامیون در مصر حداقل در میان مدت روی صحنه سیاست مصر را پوشانده است. پشت پرده احتمالا همان همکاریها بین نظامیها و اسلامیون و حکومتهای غربی در جریانست تا هر چه ممکنست انقلاب مصر رادیکال نشود حتی شده حکومت را اینها با هم و با “لیبرالهای سکولار” تقسیم کنند.

صحنه را الان بگونه ای ریخته اند که مردم را از خشمی که به نظامیها دارند بیندازند توی دامن اسلامیها!

(۲)دینامیزم انقلاب و قدرت سیاسی در مصر

می گویند مصر در فاز دوم انقلابش هست. اول مبارک را انقلاب جلوی خوش داشت و حالا تمرکز فشار مردم روی حکومت نظامی است که قول داده بود بعد از ۶ ماه صحنه سیاست را ترک کند و هنوز پافشاری می کند برای حفظ قدرت و “کابینه تعیین می کند”! جریانات حاشیه حکومتی مصر که چند دهه پنهان و آشکار با مبارک همکاری داشته اند در نظام کنونی قدرت چه سمت نظامیان و چه در صف “اپوزسیون” می لولند. جریان اخوان المسلمین یکی از ایرانهاست که حتی بقول خود رسانه های غربی ، ” در پیاده روهای انقلاب مصر ایستاده بود و بیشتر نظاره گر بود” اما هر چه انقلاب جلو رفت اینها نیروهای خود را محکمتر کردند و خزیدند توی کمپ انقلاب و میدان التحریر و برای خودشان از مردم ناراضی از وضع موجود نیرو جمع کردند.

طبقه کارگر مصر که جلو کشیدنش بصورت اعتصاب سراسری ضربه نهائی را به رژیم مصر زد به جهت سیاسی هنوز متشکل نیست اما فعالینش این روزها به سختی در حال فعالیت هستند و خطر ملاخور شدن انقلاب را حس کرده اند. تظاهرات وسیع کارگران مصر به سمت میدان التحریر به تاریخ ۲۵ نوامبر، و سخنرانیها و شعارهای فعالین سیاسی کارگری(۳) :

“… در پی اعتلای جدید انقلاب در مصر، سازمانهای کارگری روز ٢۵ نوامبر تظاهرات بزرگی را به سوی میدان تحریر برگزار کردند و در مسیرهای گوناگون از محلات مختلف شهر قاهره تا میدان تحریر راهپیمائی کردند. در مسیر راهپیمائی، کارگران شعارهای طبقاتی و انقلابی علیه قوانین محدود کننده شورای ارتش سر میدادند: “اعتصاب قانونی است، علیه بقایای نظام ساقط شده است”، “انقلاب انقلاب تا پیروزی، ضدانقلاب بر مصر حکومت میکند”، “معیشت، آزادی، عدالت اجتماعی”، “کارگران مصر با قدرت اعلام میکند: ما حکومت ارتش را نمیخواهیم”، “انقلابیون مصر اعلام میکنند: نه طنطاوی و نه جنزوری” (جنزوری نخست وزیر جدید مصر که توسط شورای ارتش مامورتشکیل کابینه شده است)، “اعتصاب سلاح ماست علیه سلطه ارتش، قدرت باید در دست ما باشد”

اینها طلیعه حضور دینامیزمی در انقلاب مصر است که بعید بنظر می رسد براحتی به ملاخور شدن انقلاب مصر بدست اسلامیها تن دهد.اما چرا انقلاب مصر بعید است پشت حکومت اسلامیها بایستد؟

(۳)پاسخ به خواستهای انقلاب را اسلامیها ندارند!

آنها که عروج انقلابات خاورمیانه را از روزهای اول دنبال کردند می دانند که مردم به خیابانها ریختند چون فقر و بی آیندگی آنها را به حاشیه کشانده بود. بیکاری غوغا می کرد. مردم خواستار منزلت انسانی بودند. به رغم اینکه ظاهارا این انقلابها اولین هدفش رفع دیکتاتوری بود اما بر خلاف جنبشهای دهه۶۰ ، مشکل حکومتهای منطقه این نبود که “مستقل نبودند”! مشکل این حکومتها این بود که در بازار جهانی سرمایه هم پیوند شده اند و این همپیوندی در بازار جهانی تعاقبش فقر و بیکاری است و شکستن کمر کارگر و صاحب نیروی کار که در مصر آمارا بالای ۸۰ در صد را تشکیل می دهد.

لذا “دستور انقلاب مصر” این نیست که “مبارک برود” یک ناسیونالیست اسلامی مثل جمال عبدلناصر بیاید! این انقلاب از جنس انقلاب اشغال وال استریت است. مسئله اش خود نظام سرمایه است. انقلاب در مصر از این زوایه نمی تواند پشت سنگرهای اسلامیون تمام شود. همه شواهد دال بر اینست که اسلامیها سنگری هستند شبیه مبارک و ارتش مصر که باید دیر یا زود فتح شود و انقلاب به پیش برود.

(۴)آیا اسلامیها می توانند انقلاب مصر را ملاخور کنند؟

این امر غیر ممکن نیست اما شرایطی که اسلامیها بتوانند انقلاب را ملاخور کنند باید این باشد که اولا انقلاب مصر را به خون بکشند و سرکوب کنند و دوما در میان مدت راه حلی اقتصادی (حکومت سوبسیدی)برای بهبود اوضاع جامعه پیدا کنند که بتواند اکثریت جامعه را از میدانها و خیابانها به خانه ها عقب براند.

در ایران ، در نبود سازمان سیاسی طبقه کارگر و مغشوش بودن اذهان مردم و حمایتهای آشکار و پنهان حکومتهای غرب، اسلامیها فضای لازمه برای ملاخور کردن انقلاب را فراهم کردند. در مصر آنهم در زمانی که فیس بوک هست و ارتباطات مردم اجازه به محصور کردن اذهان نمی دهد، تیره کردن فضای جامعه با شعارهای ارتجاعی اسلامی اگر غیر ممکن نباشد بسیار مشکل است. در مصر اخوان المسلمین برنامه اقتصادی بیرون رفتن از بحران کنونی را ندارد که متفاوت باشد از برنامه ای که مبارک داشت یا نظامیان دارند! نمی شود با شعارهای اسلامی پاسخ خواستهای مادی مردم را داد. حکومت سوبسیدی اسلامی که در ایران توانست حداقل در دهه اول حکومت اسلامی مردم را به خانه ها بفرستد در مصر میسر نیست!

همان سیاستهای بانگ جهانی که مبارک دنبال می کرد، هر حکومتی که بخواهد در کنار غرب در مصر بماند مجبور است اتخاذ کند. آیا حکومتهای غرب حاضرند برای جلوگیری از انقلابهای خاورمیانه به حکومتهای سوبسیدی دهه ۶۰ و ۷۰ پس بنشینند؟ اینهم بسیار بعید بنظر می رسد که برای حفظ حکومت اسلامیها حکومتهای غرب حتی بتوانند حکومت سوبسیدی را در مصر حمایت کنند چرا که خود حکومتهای غرب در حال ورشکستگی هستند. اول یونان بود و بعد ایتالیا حالا از فرانسه و …آلمان و حکومت آمریکا بعنوان قربانیان بعدی ورشکستگی صحبت است!

(۵)ماههای سرنوشت ساز در مصر:

دور اول انتخابات پارلمان مصر تمام شد. انتخابات مصر در سه مرحله انجام می شود و تا ماه مارس سال ۲۰۱۲ ادامه خواهد یافت و بعدش انتخابات ریاست جمهوری مصر در پیش است. درگیرهای طبقاتی در مصر در فضای آزادیهای کنونی تقویت چپ جامعه خواهد بود. فشار مبارزات مردم و اعتراضات کارگری هر روز بیشتر می شود و تحزب سیاسی چپ و طبقه کارگر از همین الان هدف فعالین چپ و کارگری است. حکومت و طبقات حاکم تنها می توانند روی سرکوب جامعه و جلوگیری از تداوم انقلاب تکیه کنند. بحران اجتماعی کنونی در مصر پاسخش اسلامیزه کردن مصر نیست همانطور که ارتش نتوانست جامعه مصر را نگه دارد طبعا اسلامیها هم شانس کمی دارند که “غائله انقلاب” را با روسری یا توسری (استراتژی اسلامیها) ببندند!

امید است از شرایط آزادی که انقلاب به حکومت و طبقات حاکمه تحمیل کرده انقلابیون چپ حداکثر استفاده را بکنند و نگذارند انقلاب ، طعمه اسلامیها شود هنوز فرصت هست تا انقلاب مصر را به پیروزی رسانید!

منابع دیگر:

(۱)نتایج دور اول انتخابات در مصر

http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/africaandindianocean/egypt/8925531/Egypt-elections-Muslim-Brotherhood-claims-it-is-leading.html

http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-16007705

http://www.cnn.com/2011/12/03/world/africa/egypt-elections/index.html

(۲)تظاهرات دانشجویان تونس بر علیه حجاب اجباری در تونس:

http://english.ahram.org.eg/~/NewsContent/2/8/28272/World/Region/Thousands-in-Tunisian-protest-against-extremists.aspx

(۳)تظاهرات ٢۵ نوامبر کارگران مصر به سوی میدان تحریر

http://www.azadi-b.com/J/2011/12/post_390.html

مصطفی صابر: مصر: انقلاب و انتخابات!

http://rowzane.com/fa/articles-archiev/42-mostafa-s/8415-1390-09-08-19-22-35.html

سعید صالحی نیا: تعمیق و گسترش نبرد انقلاب و ضد انقلاب بعد از “رفتن مبارک”