جنبش ناسیونالیستی کرد “ناتو و تکرار سناریوی لیبی” در ایران؟! / مصاحبه اسماعیل ویسی با عبدالله دارابی

اسماعیل ویسی: اخیرا و  بدنبال دخالت ” نیروهای نظامی پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو ” در لیبی و نقشی که در کنار نیروهای مخالف ایفا نمود که منجر به  ” سرنگونی حکومت معمر قذافی ” شد. جریانات و احزاب سیاسی ناسیونالیستی در ایران در ابعاد سراسری و بخصوص در کردستان و بطور مشخص و رسمی ” حزب دمکرات کردستان با مسئولیت خالد عزیزی از شورای امنیت سازمان ملل ” در خواست نمود که مشابه لیبی و بر اساس اصل “مسئولیت حمایت” به یاری مردم کرد بشتابند. و … هر چند فکر میکنم تکرار سناریوی لیبی توسط نیروهای ناتو در ایران محتمل نیست . در این رابطه چگونه فکر میکنید؟ عوارض ” مثبت و منفی ”  تکرار سناریوی مشایه لیبی در ایران در ابعاد اجتماعی و در رابطه با جنبش اعتراضی بر علیه حکومت اسلامی  در سراسر ایران و از جمله در کردستان چه میباشند؟

عبدالله دارابی: به نظر من، امید بستن ناسیونالیست ها و قوم پرستان کرد به ناتو و آمریکا، صرفا از سر محتمل بودن یا نبودن سناریو شبیه لیبی در ایران جواب نمیگیرد. چون جنبه تحلیلی نوع سناریوی لیبی در ایران، جوانب مختلف و احتمالات متفاوت را در بر میگیرد که بخودی خود بلحاظ بیان موضع گیری تحلیلی، هیچیک از آنها نا معتبر بنظر نمی رسند. اما بلحاظ عملی هیچ احتمالی کاملا قطعی و واقعی محسوب نمی شوند. در نتیجه، تقاضای احزاب ناسیونالیست کرد از ناتو، از سر بیان موضع و جنبه تحلیلی وقوع یا عدم وقوع جنگ در ایران، نشئت نمیگیرد. جواب این سئوال، در اصل یک تصمیم سیاسی فکر شده و پذیرفته شده از طرف احزاب ناسیونالیست کرد است که ظرفیت و قابلیت همسو بودن خود با ناتو را تماما بصورت دقیق و ویژه  برانداز کرده اند، و از قبل هم چون پادو و وردست اجرایی این سیاست، در محضر ناتو و آمریکا ثبت نام نموده اند. درست است نظام امروز حاکم بر جهان کاملا کثیف و سیاه است. ولی با وجود آن، اتخاذ چنین تصمیمی با این غلظت بالای ضد انسانی، کار هر حزب و جریانی نیست. احزاب ای میتوانند به چنین سناریو سیاهی امید ببندند که در قساوت و بی رحمی کم نظیر باشند، بخاطر کشتار مردم و ویران کردن زیر ساختهای اقتصادی جامعه و اماکن زندگی آنها مضطرب و دلواپس نباشند، و ازهم گسیختگی شیرازه جامعه امتناع و خودداری نه ورزند. لابد احزابی که از ناتو درخواست کمک کرده اند، این قابلیت را راجع بخود مورد سنجش قرار داده اند و با اتکاء به آن، درتکرار سناریو شبیه لیبی در ایران با ناتو و آمریکا، هم کاسه و همدم  می شوند. از قرار معلوم احزاب ناسیونالیست کرد رسیدن به اهداف خویش را درمتوسل  شدن به ناتو و  لیبیایزه کردن ایران می بینند. چون همسرنوشتان آنها در لیبی و آنسوی مرز، در تخریب و ویران کردن کشور های عراق و لیبی بخدمت آمریکا و ناتو در آمدند و به پاس آن، بسرعت در ردیف سرمایه داران میلیاردر جهان نیز قرار گرفتند. بدنبال بوقوع پیوستن سناریوی لیبی، قرائن نشان میدهد که احزاب ناسیونالیست کرد ایران هم برای تحقق بخشیدن به  رؤیا های خویش، بی صبرانه در انتظارند  و هر روزه مترصد و گوش بزنگ وقوع آن هستند. بر این نکته هم واقف هستند که متحقق شدن این رؤیا، تنها و تنها در گرو رسیدن احزاب ناسیونالیست کرد به قدرت سیاسی است ولو با هر قیمتی که باشد. چون اوضاع بحرانی منطقه و سقوط رژیم  قذافی توسط ناتو، آنها را به طمع تکرار سناریو شبیه لیبی در ایران انداخته است. در نتیجه، با تمام توان خویش میکوشند مسیر همسرنوشتان خود در کردستان عراق و لیبی را برای رسیدن به اهدافشان طی کنند. این، تنها راهی است که جریانات ریز و درشت ناسیونالیست و قوم پرست کرد در کردستان ایران، از سر استیصال و درماندگی خود به آن دل بسته اند و به عناوین مختلف برای دستیابی به آن در حرکت و تکاپو هستند.

اسماعیل ویسی: به چگونگی عوارض بسیار زیانبار این سناریوی سیاه پرداختید، برای مقابله با آن، پیام شما به جنبشهای”آزادیخواهانه و برابری طلبانه کارگران، زنان و جوانان” و کلا توده مردم در کردستان چه میباشد و چکار باید بکنند؟

عبدالله دارابی: در این رابطه باید به کارگران و همه مردم آزادیخواه و برابری طلب در کردستان هشدار داد  که، دشمنان رنگارنگ طبقاتی آنها بویژه احزاب بورژوا ناسیونالیست و قوم پرست کرد در لباس ” دوست و قومیت و همسرنوشت”، به کمین نشسته اند تا به بهانه “کمک به مردم کرد”، دست ناتو و آمریکا را برای دخالت نظامی و ایجاد سناریوی سیاه در ایران باز کنند. آنها بعد از سقوط رژیم قذافی در لیبی، به طمع دستیابی به قدرت سیاسی و سیطره یافتن بر بخشی از ثروت جامعه، از ناتو درخواست کرده اند که، سناریو شبه لیبی را در ایران تکرار کنند. بمنظور تحقق بخشیدن به این هدف، شتابان در تلاش اند تا نیروی پراکنده و متفرق خود را زیر یک چتر واحد جمع کنند و بدینوسیله در قالب یک جنبش متحد و یکپارچه در محضر اربابان امپریالیست خود، خودنمایی کنند. احزاب یورژوا ناسیونالیست کرد بعد از سقوط رژیم لیبی، قصد دارند بعنوان نمایندگان خود گمارده مردم کردستان ایران ظاهر شوند و درس و وظیفه آدمکشی و ویرانگری را از اپوزیسیون مرتجع قومی و مذهبی در لیبی به عاریت بگیرند و آنرا در خدمت اهداف کثیف و ضد انسانی خود در ایران بکار ببندند. باید بمردم کردستان نشان داد که ناسیونالیستها و قوم پرستان کرد، بخاطر متحقق ساختن رؤیا های خود،  در صدد آن هستند  جامعه ایران را به میدان تاخت و تاز خود و اربابان امپریالیستی اشان تبدیل نمایند تا از قبلِ آن بر بخشی از ثروت و سامان جامعه لم بدهند.

  باید قاطعانه در مقابل این  سیاست های ضد انسانی و سراپا ریا کارانه احزاب ناسیونالیست کرد ایستاد و هر نوع تهدید و تمهید جنایتکارانه  و جنگ افروزانه ناتو و آمریکا  را هم خنثی و برملا ساخت. احزاب ناسیونالیست کرد، مذبوحانه تلاش میکنند تا از هر نوع فعالیت مستقل کارگران و مردم آزادیخواه علیه تهدیدات نظامی ناتو و آمریکا جلوگیری کنند. در تقابل با این کار، کارگران و مردم آزادیخواه ایران و کردستان هم بایستی با تبلیغات آگاه گرانه و متحدانه خود مانع سر راه هر  نوع تهدید و اعمال و  دخالت نظامی آمریکا و ناتو در ایران باشند و با اتکا به نیروی سازمانیافته خود از تکرار سناریوی سیاه  شبیه لیبی در ایران ممانعت نمایند.

عبداله دارابی

۶ نوامبر ۲۰۱۱