یک اعتراض مهم کارگری که در مهر ماه امسال شاهد دومین دورش بودیم، اعتراضات هزاران کارگر پتروشیمی ماهشهر بر سر خواست کوتاه شدن دست پیمانکاران از محیط‌های کار بود. دو هفته تمام کارگران در اعتصاب بودند. در آخرین روز این اعتراض بود که فرماندار ماهشهر در جمع کارگران اذعان کرد که این موضوع کلان است و نه تنها مساله کارگران ماهشهر بلکه مساله کارگران دیگر مجتمع‌های پتروشیمی و کارگران نفت و دیگر مراکز مهم کلیدی کارگری نیز هست و بعد نیز بدنبال ملاقاتی که وی با معاون وزیر نفت داشت، اعلام کرد که نتایج تصمیماتی که گرفته شده در فاصله ٢٠ تا ٣٠ مهر به کارگران اعلام خواهد شد و بدنبال این خبر کارگران موقتا به اعتصاب خود خاتمه دادند. قبلا هم اشاره کردیم که این سخنان به روشنی اهمیت و جایگاه اعتصابات کارگران پتروشیمی ماهشهر را نشان میدهد. به گزارش سایت اتحاد، مقامات مسئول علیرغم وعده داده شده، از نتیجه ملاقات فرماندار و وزیر نفت اطلاعات دقیق و کاملی از جزییات تصمیمات گرفته شده نداده‌اند، اما از ٢٠ مهر ماه به این سو اقداماتی صورت گرفته است که لازمست از نزدیک نگاهی به موضوع داشته باشیم تا تصویر روشنتری از وضعیت مبارزاتی کارگران پتروشیمی ماهشهر داشته باشیم.
١- از سوی امور گزینش پتروشیمی بندر امام فرمهای مربوط به گزینش استخدامی در اختیار کارگران پیمانکاری با مدرک دیپلم و دیپلم به بالا قرار گرفته است تا آنها را در مهلتی تعیین شده تکمیل و در اختیار امور گزینش پتروشیمی بندر امام قرار دهند. بدین ترتیب در همین آغاز کار کارگران زیر دیپلم که سالها در این مجتمع کار کرده‌اند، از زمره اجرای این طرح خارج مانده‌اند. روشن است که این توطئه ایست در جهت ایجاد تفرقه در میان کارگران و تضعیف صفوف مبارزاتی این کارگران و بنوعی آماده کردن زمینه برای زدن زیر کل وعده و وعیدها.
باید در برابر این توطئه ایستاد. نفس اینکه مقامات مسئول و دولت زیر فشار اعتراضات کارگران به چنین مخمصه‌ای افتاده و ناگزیر به تن دادن به پاسخگویی به این موضوع حتی در این سطحش شده‌اند، آنهم در یک مرکز کلیدی کارگری، نشانه موفقیت و قدرت کارگران است و باید به این قدرت اتکا کرد و متحدانه و یکصدا این موفقیت را به آخر رساند و مقامات مسئول را به اجرای کامل خواست کارگران و کوتاه شدن دست پیمانکاران از سر کارگران و بستن قراردادهای مستقیم در کل مجتمع پتروشیمی ماهشهر و برای همه کارگران ناگزیر ساخت.
٢- بعد از ٢٠ مهر از سوی رئیس امور کارکنان پتروشیمی بندر امام فرمهایی با موضوعیت حقوق ومزایای نیروی انسانی در شرکتهای پیمانکاری، در بین کارگران این شرکتها توزیع گردیده است که در آنها آخرین وضعیت حقوقی کارگران شرکتهای پیمانکاری به امور اداری اعلام شده است. و خلاصه اینکه بخشنامه‌ای به دستگاههای نظارت شرکتهای پیمانکاری داده شده است که بر اساس آن تا طی شدن روند استخدام مستقیم کارگران این شرکتها، اضافه حقوقی معادل ٢۵ درصد به این کارگران تعلق خواهد گرفت. جالب اینجاست که علیرغم رویت این بخشنامه از سوی برخی کارگران، هنوز آنرا در تابلوی اعلانات نصب نکرده‌اند.
اینکه همه این پروسه به شکلی چنین سری و تدریجی صورت میگیرد به روشنی نشانگر وحشت آنها از ابعاد کلان این مساله است. اینها با سپردن کار به پروسه‌ای تدریجی و کش دادن کار میکوشند برای خود زمان بخرند تا بلکه بتوانند در جریان کار به هر شکل که میتوانند در میان کارگران تفرقه ایجاد کنند و کارگران را به قبول حداقلها راضی کنند. و مهمتر اینکه هر وقت که بتوانند و زمینه را مناسب تشخیص دهند، زیر همه وعده و وعیدهایشان بزنند. در کنار این، طبعا در همین سطح از اقدامات عقب نشینی‌هایی نیز وجود دارد، اما این جانیان وحشت دارند حتی کمترین عقب نشینی خود مبنی بر استخدام بخشی از این کارگران بصورت مستقیم را رسما و علنا اعلام کنند. تا همانطور که جلوتر نیز اشاره کردم اولا بتوانند با مشغول نگاهداشتن بخشی از کارگران به پروسه پرکردن فرمها و غیره، بی سر و صدا بخشی دیگر از کارگران را تحت عنوان کارگران زیر دیپلم از هر حق و حقوقی محروم نگاهدارند. ثانیا مانع جلو آمدن دیگر مجتمع‌های پتروشیمی ماهشهر و کارگران نفت و دیگر بخش‌های کارگری برای تحقق این خواست شوند و به قول خودشان نگذارند موضوع ابعاد کلانی بخود بگیرد. بدین ترتیب می‌بینیم که با طرحی مهندسی شده، اما در موضعی بسیار ضعیف و وحشت زده دست به کار شده‌اند تا با هزینه هرچه کمتری، مجتمعی چند هزار نفره را آرام کنند.
نگاهی به همه این مولفه‌ها به روشنی نشان میدهد که کارگران پتروشیمی ماهشهر به لحاظ مبارزاتی در موقعیت حساس و تعیین کننده‌ای قرار دارند. از یکسو کارگران پتروشیمی ماهشهر خصوصا کارگران پتروشیمی بندر امام تا هم اکنون گامهای بسیاری به جلو برداشته‌اند و بطور واقعی در یک قدمی موفقیت قرار گرفته‌اند، از سوی دیگر رژیم توطئه ایجاد تفرقه در صفوف آنها و خواباندن کل ماجرا را در سر میپروراند. باید نسبت به این وضعیت هشیار بود.
در چنین شرایطی بیش از هر وقت اتحاد و تشکل این کارگران ضروری و حیاتی است. برای تثبیت همه پیشروی‌هایی که کارگران پتروشیمی ماهشهر در طول مبارزاتشان داشته‌اند، برای به آخر رساندن موفقیتهایشان و مهمتر از همه برای خنثی کردن توطئه‌های رژیم در ایجاد تفرقه در صفوفشان، کارگران پتروشیمی ماهشهر باید متحد بمانند. جمع شدن منظم کارگران و تشکیل منظم مجمع عمومی کارگری، پیگیری پیشرفت کار از طریق نمایندگان منتخب خود کارگران یک رکن مهم حفظ این اتحاد و اعمال اراده خود کارگران است. باید به این ابزارهای متحد شدن اتکا کرد و نگذاشت که با تفرقه و دسیسه صفوف مبارزاتی کارگران را در هم بشکنند و زیر قول و وعده‌هایشان بزنند.
خواست متحد کننده امروز در پتروشیمی ماهشهر خواست کوتاه شدن دست پیمانکاران از کل مجتمع و در برگرفتن همه کارگران از حق استخدام مستقیم است. باید با تمام قدرت بر روی این خواست تاکید گذاشت. بعلاوه اینکه وجود حراست در پتروشیمی ماهشهر، همچون دیگر مراکز کارگری یک عامل سرکوب مستقیم و یک مانع جدی بر سر مبارازت کارگران بوده است. باید خواهان بیرون رفتن حراست و نیروهای سرکوبگر رژیم از محیط‌های کار شد. و نه تنها این، بلکه همچنین باید خواهان افزایش فوری دستمزدها که بخش مهمی از خواست کارگران در این مبارزات بوده است، گردید.
مبارزات کارگران پتروشیمی ماهشهر بطور واقعی تا همین جا پیشرویهای بسیاری برای خود این کارگران و برای کارگران نفت و ایران خودرو و همه مراکز کارگری‌ای که با همین معضل روبرویند، در بر داشته و راه را برای مبارزاتی گسترده بر سر این موضوع مهم باز کرده است. باید از سوی همه این کارگران این فرصت غنیمت شمرده شود و متحدانه علیه این شکل برده وار کار، به میدان آمد. دست پیمانکاران باید از محیط‌های کار کوتاه شود.*