فواد شمس
آیا تعطیلی یک روزنامه می تواند مسئله و درد روزمره یک جامعه و انسان های ساکن در آن باشد؟ آیا تعطیلی روزنامه ها خود تبدیل به جزئی از زندگی روزمره ما نشده است؟ چرا هیچ کس برایش مهم نیست که روزنامه ای بسته می شود؟ آیا توقیف روزنامه هم میهن برای ما مهم است؟ برای مردم جامعه ی ما چه؟ برای طبقات مختلف جامعه چه؟
ابتدا لازم است بگویم. آزادی بیان بی قید و شرط است. هر انسانی و هر جمعی از انسان ها در یک جامعه به هر نحوی باید بتوانند هر آن چه را که می خواهند منتشر کنند و پخش کنند. بر این مبنا تعطیلی هر روزنامه و رسانه ای حتی اگر " هم میهن " هم باشد جای تاسف و محکومیت دارد. از نظر من تعطیلی روزنامه ی "هم میهن" با آن که چندان مهم نیست اما باید محکوم شود. اما چرا چندان مهم نیست؟ چرا مردن هیچ واکنشی نسبت به این مسئله نشان نمی دهند؟
دوستان "هم میهنی" ما انتظار داشتند که هم میهنان کشور ایرانی _ اسلامی شان نسبت به تعطیلی این روزنامه ناراحت شوند و اعتراض کنند. اما تا این جایی که ما مشاهده کردسم در کل جامعه هیچ بازتابی در اعتراض به تعطیلی این روزنامه رخ نداد. دلیل بسیار ساده است. مردم ساکن جامعه ما از جنس "هم میهنان" این روزنامه نیستند. اکثریت مردم این جامعه از لحاظ منافع طبقاتی و مادی و ععینی هیچ سنخیتی با "هم میهنان" ایرانی _ اسلامی شان در روزنامه های دو خردادی ندارند. این امر متقابل است. دوستان "هم میهنی" ما تا به حال چند بار در مورد بی کار شدن و بی حقوقی روزانه ی هزاران کارگر ساکن در این جامعه نوشته اند؟ تا به حال چند بار در مورد ستم جنسیتی که بر زنان این جامعه می رود که نشات گرفته از دیدگاه های مردسالارانه ی ملی _ اسلامی است نوشته اند؟ تا به حال چند بار در مورد ستم به بهانه ی ملیت که نشات گرفته از ناسیونالیشسم ایرانی است نوشته اند؟ دوستان " هم میهنی " ما که هم واره از سرمایه داری لجام گسیخته دفاع کرده اند. چه انتظاری دارند قربانیان میلیونی این سرمایه داری از آنان دفاع کنند؟
پس چطور انتظار دارند انسان های این جامعه نسبت به تعطیلی روزنامه ای که در مورد درد ها و خواست های روزمره آنان هیچ واکنشی نشان نداده است واکنش نشان دهند؟
دوستان "هم مهینی" ما باید در نظر بگیزند که جهان تغییر کرده است. صزرف این که ما همه در یک میهن زندگی کنیم دلیل نمی شود که با هم منافع مشترک و درد مشترک داشته باشم. این تفاله های ناسیونالیستی را به دور باید ریخت. هم میهنان دیگر برای هم میهن خود اهمیتی قائل نیستند. انسان ها برای انسان های هم طبقه و هم منافع با خود اهمیت قائل هستند.
البته جای چندان نگرانی نیست. امید است در آستانه ی نمایش انتخاباتی دور هشتم مجلس بر دیگر شاهد حضور پرشور "هم میهنان" عزیز و روزنامه نگاران بسیار باسواد باشیم البته به لطف احکام حکومتی آقایان!