نسرین رمضانعلی
آمار خودکشی‌ها و خودسوزی‌ها نشان میدهد که بخش بزرگی از کسانی که اقدام به خودکشی می کنند زنان هستند. خودکشی و خود سوزی به معضلی در جامعه ایران تبدیل شده و آمار آنها در میان زنان ابعادی تازه به خود گرفته است . طبقه گفته وزارت بهداشت رژیم به نسبت هر ۱۰۰ هزار نفر ۳ زن و ۱ مرد اقدام به خودکشی میکنند. رایجترین نوع پایان دادن به زندگی در میان زنان خودسوزی است که در استانهای گلستان، ایلام و کردستان بالاترین آمار در ایران را دارد.
مسئله خودسوزی و خودکشی بخشی از جنبش دفاع از حقوق زنان را به خود اختصاص داده است . این آمار در استانهای مرکزی ظاهرا کمتر است. اما فعالین جنبش آزادی زن در نوشته‌ها و گزارشات مختلف اعلام کرده اند که آمار واقعی خیلی فراتر از آمار دولتی است. در روستاها و استانهای مرزی آماری در دست نیست و خودکشی‌ها ثبت نمیشود. عدم حضور فعالینی که بیشتر به مشکلات زنان بپردازند و در عین حال عقب ماندگی فرهنگی، سنتهای مرد سالارانه و قوانین ضد زن در این استانها باعث میشود که خبر در حیطه روستا و یا خانواده باقی بماند. فعالین جنبش آزادی زن تلاش دارند در کنار دهها عرصه از فعالیت‌های خود با منعکس کردن این اخبار معضل زنان و خودکشی و خودسوزی آنها را به معضل جامعه تبدیل کنند. راههای مقابله و کاهش خودکشی و خودسوزی را بتوانند با آگاهگری و متشکل کردن زنان و گرد آوردن آنها حول خواستهای برحقشان و مبارزه علیه قوانین مرد سالارانه و سنتهای ارتجاعی وارد فاز جدیدی بکنند. فعالین جنبش زنان در این استانها از حمایت کمتری برخوردارند.
در استان ایلام آمار خودکشی بالاتر از آمار اعلام شده است. یکی از راههای کم کردن این معضل و وضعیت اسفبار حضور فعالتر زنان در عرصه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی است. رژیم جمهوری اسلامی در راس این بی قانونی، تبعیض و نابرابری قرار گرفته است. و فعالین باید اقدامات خود را حول تعرض به قوانین ارتجاعی اسلامی سازمان دهند. فعالین جنبش آزادی زن از یک طرف با منعکس کردن اخبار خودکشی‌ها و خودسوزی‌ها موقعیت و وضعیت زنان را در جامعه ایران را به تصویر بکشند، موانع و مشکلاتی که زنان در ایران با آن دست و پنچه نرم میکنند را هرچه بییشتر در مقابل جامعه قرار دهند و از طرف دیگر برای تغییر و لغو هر نوع نابرابری این نیروی عظیم را به میدان بیاورند و سازمان دهند.
سازمان آزادی زن بعنوان سازمانی با شعار ستم بر زن موقوف، بیش از ۵ سال است سازمان یافته و در امر آزادی زن در ایران مبارزه و تلاش کرده است. تلاش کرده است تا زنان بتوانند در ابعاد و اشکال مختلف نه تنها ابراز وجود کنند بلکه سازماندهی جنبش برای آزادی زن را در اولویت خود گذاشته است.
باید امروز به پدیده خودسوزی و خودکشی چنین نگریست و این پدیده را در مقابل فعالین زنان و جامعه گذاشت. اگرچه جامعه اسلام زده ایران با قوانین اسلامی و مرد سالارانه عرصه را برای ابراز وجود زنان تنگ کرده است. اگر قوانین ضد زن جمهوری اسلامی را ضریب مصائب و مشکلات اقتصادی و اجتماعی کنیم، ضریب سنتهای عقب مانده و ارتجاعی کنیم، ضریب سرکوب عریان کنیم و ضریب میدان ندادن به جنبش آزادی زن کنیم، باید چنین عواقبی را نیز انتظار داشته باشیم. برای بهبود این شرایط، برای تغییر، برای یک دنیا بهتر، برای دنیائی که در آن نابرابری نباشد، برای دنیائی که در آن عشق معنا داشته باشد و دوست داشتن معنای زندگی باشد تلاش می‌کنیم. سازمان آزادی زن سعی میکند نه تنها صدای میلیونها زنی باشد که تحت بد ترین و ارتجاعی ترین قوانین مذهبی قرار گرفته اند بلکه تلاش میکند جنبش آزادی زن را به جنبشی تبدیل کند که رسما اعلام میکند، کمترین بهبود در شرایط زندگی زنان ایران تنها با نابودی و سرنگوی رژیم غیر انسانی جمهوری اسلامی ممکن و مقدرو است. جنبش آزادی زن باید وسیعا علیه رژیم جمهوری اسلامی به میدان بیاید. به گزارش زیر در مورد سیران و چند گزارش دیگر در اخبار این هفته نشریه توجه فرمائید.
سیران نوجوانی است که در یک خانواده بشدت فقیر متولد شده است. پدرش برای نجات دخترش از فقر و گرسنگی وی را برخلاف میل سیران به عقد مردی درمی‌آورد که تنها شانس وی برای یک زندگی با هر دختری ثروت خانواده اش است. خانواده این مرد، که به لحاظ روحی مشکلات جدی دارد، برای معالجه وی برایش سیران را به همسری برمیگزینند! سیران بعد از مدت کوتاهی متوجه میشود که این مرد از تعادل روحی برخوردار نیست، به قصد طلاق به خانه پدرش برمیگردد. اما خانواده سیران وی را مجددا به خانه همسرش پس میفرستند.
سیران که نه قانون را در حمایت از خود میبیند و نه خانواده را، راهی جز پایان دادن به زندگی خود نمی‌یابد. سیران بر روی خود نفت میریزد و خود را می سوزاند و به زندگی خود، که بجز تحقیر، فقر، بی حقوقی و نابرابری چیزی نبود، و سرانجام نیز برای معالجه یک بیمار آلت دست و مورد سوء استفاده قرار گرفت، پایان میدهد و این چنین فریاد خود و زنان ایران را به گوش جهانیان میرساند.