بیش از دو هفته ازدور دوم اعتصاب شکوهمند هزاران کارگر شرکتهای پیمانکاری مجتمع پتروشیمی بندر امام میگذرد. کارگران این شرکت خواهان تحقق فوری خواستهایشان مبنی بر لغو قراردادهای موقت و سفید با شرکتهای پیمانکاری و انعقاد قرارداد مستقیم و دسته جمعی کارگران با کارفرمایان هستند. این خواست برحق کارگران همانند بقیه خواستهای کارگران از طرف کارفرمایان و دولت نه تنها بی جواب مانده است بلکه تمام توان و ظرفیت خود را بکار گرفتند که آن را به شکست بکشانند. ولی خوشبختانه اراده محکم و مصمم کارگران برای تحقق خواستهایشان توطئه جانیان سرمایه را تاکنۆن ناکام گذاشته است.
در این مدت مهرهای ریز و درشت رژیم از فرماندار و معاونش تا وزیر نفت و کارفرمایان، تمام توان و شگردهای کثیف خود را از جمله تهدید، دستگیری فعالین و نمایندگان اعتصاب، سیاست دروغ و وعده تا تلاش برای ایجاد شکاف بین کارگران رسمی و غیر رسمی و در مقابل هم قراردادن آنها، تا وارد کردن اعتصاب شکن و غیره را بکار گرفتند تا مانع ادامه اعتصاب شوند. میدیای داخلی و خارجی هم با سکوتشان در مقابل این اعتصاب و پوشش ندادن این اعتراض عظیم کارگری که در تاریخ مبارزات کارگری در سه دهه حاکمیت جانیان اسلامی سرمایه در ایران یکی از بزرگترین اعتصابات کارگری می باشد همراه و همدست جانیان سرمایه هستند. در این مدت دهها هزار کارگر متشکل در تشکلهای کارگری و یا بطور فردی و احزاب سیاسی در داخل و خارج ایران بدرست از این اعتصاب حمایت و پشتیبانی کرده اند. ولی باید اذعان کرد که کارگران پتروشیمی علیرغم تمامی این حمایتها، برای رسیدن به خواستهایی که خواست فوری میلیونها کارگر در ایران میباشد در این نبرد دست تنها است. این نوشته در نظر ندارد که به ارزیابی از این اعتصاب بپردازد ولی لازم است اشاره کرد که رهبران و فعالین کارگران پتروشیمی لازم بود که قبل از شروع اعتصاب خود با رهبران و فعالین کارگری بخشهای دیگر مراکز کارگری ارتباط میگرفتند و حرکت خود را با آنها هماهنگ میکردند. شاید هم اینکار شده باشد و مشکلاتی در کار بوده، در هر صورت امیدوارم که در وقت مناسبی خود رهبران کارگران پتروشیمی بعنوان یک تجربه مهم مبارزات کارگری این اعتصاب مهم خود را ارزیابی کنند و در اختیار طبقه کارگر قرار دهند. برای پشتیبانی و همراهی کردن با این اعتصاب از طرف رهبران کارگران پتروشیمی از قبل تلاشی شده باشد یا نه در حال حاضر سکوت کارگران صنعت نفت و گاز، بقیه صنایع پتروشیمی، ذوب آهن، صنایح فولاد، ایران خودرو و بقیه مراکز کارگری سکوتشان قابل قبول و بخشیدنی نیست. در شرایطی که کارگران بخش پیمانکاری پتروشیمی برای خواستی مبارزه میکنند که به سرنوشت تمامی طبقه کارگر مربوط است و پیروزی و شکست آن مستقیم بر رفاه و امنیت شغلی تک تک کارگران در ایران تاثیر خواهد داشت نباید تا لحظه ای که این مبارزات ادامه دارد،حتی اگر در تقویت و همراهی کردن با آن شریک نباشند نباید شبی با خیال راحت سر بر بالینشان بگذارند.
روشن است خواست لغو کار پیمانی و قراردادی خواست فوری و همگانی طبقه کارگر در سراسر ایران است و به همین دلیل ساده موفقیت کارگران در این اعتصاب سریعا به خواست فوری کارگران در همه مراکز کارگری تبدیل خواهد شد و در نتیجه اتحاد و همبستگی بین کارگران رسمی و قراردادی را بالا خواهد برد. سرمایه داران و پیمانکاران که بخشی از استثمار وحشیانه خود را مدیون قرارداد های موقت و پیمانی میدانند به این دلیل با تمام توان در مقابل آن ایستاده و تلاش در سرکوب آن را دارند. اعتصاب کارگران پتروشیمی در توازن قوای نابرابری برای رسیدن به خواستهایشان ادامه دارد. باید با تمام توان از این اعتصاب حمایت کرد کارگران پتروشیمی باید بدانند که ضربان قلب ما کمونیستها و کارگران با این اعتصاب و پیروزی آن میزند و بی صبرانه در انتظار پیروزی آن هستیم.
دوستان کارگر، فعالین کارگری و کمونیستهای کردستان
بخش زیادی از شما قربانیان قراردادهای سفید، موقت و پیمانکارهای سهیم در استثمار وحشیانه سرمایه داران در کردستان هستید. شما بارها برای لغو آن به اشکال متفاوت از اعتصاب تا تجمع در مراکز کارتان و یا در مقابل استانداری و فرمانداری محل تان به این قانون ظالمانه اعتراض کرده اید. شما خود کوله باری از تجارب در این عرصه مبارزاتی دارید. امروز آن روزی است که برای حمایت و تقویت اعتصاب کارگران پتروشیمی لازم است این تجارب را بکار گیرید. بعنوان بخشی از طبقه کارگر وظیفه طبقاتی و تاریخی دارید. نباید در قبل پیروزی و شکست این اعتصاب با بی میلی یا بی تفاوت به آن برخورد کنید. شما میتوانید نقش مهمی در پیروزی این اعتصاب بازی کنید. فعالین کارگری لازم است که در این شرایط حساس آستینها را بالا بزنند و به پروسه این پیروزی کمک کنند. تا کنون هم شما با دادن پیام تحت عنوان جمعی از کارگران خباز و یا کارگران بخشی از مرکز کاری حمایت خود را از این اعتصاب اعلام کرده اید. شما از همه بهتر میدانید که پیروزی و شکست این اعتصاب مستقیما بر رفاه و امنیت شغلی شما تاثیر میگذارد. حمایت و پشتیبانی از این اعتصاب نمیتواند مخفیانه باشد بلکه حمایت شما باید کاملا علنی و شفاف باشد. در جایی که تشکل کارگری است رسما و بطور علنی باید حمایت کرد. در نبود تشکل کارگری باید با افتخار و قدرت و بنام محل کار این پشتیبانی را اعلام کرد. این توقع زیادی نیست و عملی است. فعالین کارگری و کمونیستها در این شراتط میتوانند تلاش کنند که لولا و حلقه اتحاد بین مراکز کارگری باشند و بخشهای مهم کارگری را برای پشتیبانی و حمایت عملی از اعتصاب کارگران پتروشیمی سازمان دهند. این تلاشها باید به مرحله ایی برسد که اگر لازم شود به اعتراض و یا اعتصاب حتی اگر سمبلیک هم باشد برای حمایت از این اعتصاب منجر شود. صندوق کمک به اعتصاب رالازم است ایجاد کرد. باید از تمام ظرفیتها و ابتکارات برای حمایت و پشتیبانی از کارگران اعتصابی استفاده کرد. کارگران پتروشیمی باید بطور مادی و عملی احساس کنند که در مبارزات روزانه شان تنها نیستند. کارگران و کمونیستها لازم است همدوش هم وبا تلاش شبانه روزی خود پیروزی کارگران پتروشیمی را ممکن کنند.
اکتبر ۲۰۱۱