کارگر کمونیست: هم اکنون از جانب سازمانها و نهادهای مختلفی یک کمپین جهانی برای آزادی کارگران زندانی براه افتاده و روز ۵ نوامبر بعنوان روز جهانی مبارزه برای آزادی کارگران در بند و همه زندانیان سیاسی اعلام شده است. از نظر شما جایگاه این کمپین و تاثیر این حرکت سراسری چه میتواند باشد؟
شهلا دانشفر: جمهوری اسلامی همواره با فشار آوردن بر روی فعالین و رهبران کارگری تلاش کرده که جلوی سازمانیابی مبارزات کارگری را بگیرد و کل جنبش کارگری و جنبش اعتراضی مردم در جامعه را عقب بزند. طبعا به نسبتی که فضای اعتراض در جامعه جلو‌تر رفته است، این فشارها بیشتر شده است. از همین روست که درست در شرایطی که هزاران کارگر پتروشیمی در پایان دو ماه تعیین شده برای پاسخ به خواستهایشان بودند و اعلام کرده بودند که اگر تا اتمام این مدت جوابی داده نشود اعتراضاتشان را از سر خواهند گرفت، مردم در شهرهای مختلف آذربایجان در اعتراض به خشک شدن دریاچه ارومیه که مستقیما بر زندگی و معیشت مردم این منطقه تاثیر میگذارد، به خیابان آمده بودند، سال تحصیلی جدید با مسایل اعتراضی بسیاری از سوی دانشجویان، معلمان و کل جامعه نزدیک بود، و خلاصه ما شاهد گسترش اعتراض در محیط‌های کارگری هستیم، در چنین اوضاعی جمهوری اسلامی با صدور احکام سنگین برای رهبران کارگری، با تشدید احضار فعالین و رهبران کارگری تلاش میکند، کل این موج را عقب بزند. به همین دلیل می‌بینیم برای شاهرخ زمانی از فعالین کارگری در تبریز ١١ سال حکم زندان داده است. محمد جراحی ۵ سال حکم زندان گرفته است و در این فاصله فعالین کارگری مختلف از تشکلهای مختلف کارگری از جمله از سندیکای شرکت واحد، سندیکای نیشکر هفت تپه، کمیته هماهنگی، کمیته پیگیری زیر ضرب قرار گرفته‌اند. روشن است که با این فشارها رژیم این تشکل‌ها را که نتیجه تلاش خود کارگران است میخواهد در هم شکند. بنابراین این گستاخی رژیم باید پاسخ درخوری بگیرد. باید با عکس العمل اعتراضی شدید همه کارگران و کل جامعه روبرو شود. به نظرمن از سر گیری اعتصابات هزاران کارگر پتروشیمی ماهشهر، کارگرانی که شعار میدهند، تهدید سرپرستان دیگر اثر ندارد، نه حیله نه تهدید دیگر اثر ندارد، پاسخ محکمی به این سرکوب هاست. همینطور بیانیه‌های حمایتی‌ای که از سوی تشکلهای مختلف کارگری در ایران از جمله تشکلهایی چون کمیته هماهنگی، اتحادیه آزاد، کمیته پگیری، انجمن صنفی برق و فلز کار کرمانشاه در اعتراض به این احکام سنگین زندان و به این فشارها بر روی فعالین کارگری و در حمایت از مبارزات پتروشیمی ماهشهر داده شده است، عکس العمل به جا و بموقعی است. این اعتراضات باید تداوم یابد و همانطور که اشاره کردم باید همه کارگران و همه بخش‌های مختلف جامعه در مقابل صدور چنین احکامی برای کارگران و فعالین سیاسی بایستند و خواهان آزادی فوری همه کارگران زندانی و تمامی زندانیان سیاسی از زندان شوند.
بنابراین در چنین شرایطی است که ما این کمپین را اعلام کرده‌ایم. و روز ۵ نوامبر را نیز همراه با دیگر نهادها و سازمانهای سیاسی بعنوان روز همبستگی جهانی با کارگران ایران و اعتراض علیه این فشارها اعلام داشته‌ایم و با توضیحاتی که دادم جایگاه چنین کمپینی روشن است. تاثیرات آنهم میتواند در گام اول زیر فشار گذاشتن جمهوری اسلامی و عقب راندن آن از این سرکوبگری‌ها باشد. در همین اعتراضات کارگران پتروشیمی ماهشهر، در هفتمین روز اعتصابشان جمهوری اسلامی سه نفر از کارگران را دستگیر کرد. اما وقتی با تشدید اعتراض کارگران روبرو شد، ناگزیر شد شبانه آنها را آزاد کند. و جالب اینجاست که از آنها خواسته بود که روز بعد خود را معرفی کنند، اما وقتی روز بعد با تجمع کارگران روبرو شد، به آنها اطلاع دادند که بعدا برای مراجعه به اطلاعات جمهوری اسلامی خبرشان خواهند کرد. خود این اتفاق دارد نشان میدهند که راه مقابله با سرکوبهای جمهوری اسلامی چیست و اگر متحد و یکپارچه در ایران و در سطح جهانی بایستیم، ما میتوانیم زندان، این ابزار سرکوب را از دست جمهوری اسلامی را بگیریم.
تجربه هم نشان میدهد که کمپین‌های اعتراضی جهانی همواره یک ابزار فشار مهم بر جمهوری اسلامی بوده است. برای نمونه دیدیم که کمپین جهانی برای نجات جان سکینه محمدی، چگونه جمهوری اسلامی را در سطح جهانی به چالش کشیده و بیش از پیش به انزوا کشاند. فشاری بود حتی بر دول غرب که گفتمان خود را با دولت جمهوری اسلامی تغییر دهند. از همه این تجربیات باید درس آموزی کرد و در کمپین برای آزادی کارگران زندانی با قدرتی به مراتب وسیعتر جمهوری اسلامی را زیر فشار قرار داد. انتظار من یک کمپین قدرتمند در محکوم کردن صدور احکام سنگین برای فعالین کارگری و برای آزادی کارگران زندانی و همه زندانیان سیاسی است. و بدرجه‌ای که بتوانیم نیرو بسیج کنیم و قدرتمند به میدان بیاییم به همان درجه جلوی سرکوبهای رژیم را گرفته‌ایم و این در شرایط سیاسی امروز جایگاه مهمی دارد.
کارگر کمونیست: کمپین برای آزادی کارگران زندانی که یکی از نهادهای فراخوان دهنده این کمپین است تاکنون چه اقداماتی انجام داده و نتایج آن چه بوده است؟
شهلا دانشفر: درست است ما بعنوان یکی از نهادهای فراخوان دهنده به این کمپین نامه‌ای به سازمانهای کارگری ونهادهای انساندوست در سراسر جهان نوشته‌ایم و خواهان حمایت و پشتیبانی آنها از این کارزار شده‌ایم. خواهان همبستگی آنها با روز ۵ نوامبر و تبدیل آن به یک روز بزرگ همبستگی جهانی شده‌ایم. این نامه ما به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی ترجمه شده و منتشر شده است. در رابطه با این نامه و فراخوان ما برای ۵ نوامبر هیاتهای ما در کشورهای مختلف با نهادها و سازمانهای کارگری و انساندوست در سراسر جهان تماس خواهند گرفت و امیدواریم بتوانیم بیشترین حمایت‌ها را بگیریم.
در همین فاصله ما تلاش کرده‌ایم که اخبار اعتراضات کارگران در ایران، اخبار اعتراضات کارگران پتروشیمی ماهشهر و آخرین اخبار از وضع کارگران زندانی را به اطلاع آنها برسانیم. تا کنون اتحادیه کارگران شهرداری شعبه استکهلم از سوئد اعلام همبستگی با این کمپین کرده و یکی از مسئولین آن اعلام آمادگی کرده است که نماینده کمپین برای آزادی کارگران زندانی در کشور سوئد باشد. در ونکوور در کانادا این موضوع از طریق همکارمان مسعود ارژنگ در جلسه اخیر کارگران شهرداری مطرح شده و فراخوان ما در آنجا میان شرکت کنندگان پخش شده است. رییس این اتحادیه توافق کرده است که کمپین کارگران زندانی و فراخوان برای ۵ نوامبر در جلسه بعدی اتحادیه به صورت قطعنامه‌ای در حمایت از کارگران ایران به بحث گذاشته شود. و پشتیبانی خود را از این اعتراضات اعلام داشته است. در ژآپن نیز جمال صابری یکی دیگر از همکاران کمپین برای آزادی کارگران زندانی قرار است در جلسه‌ای که از سوی اتحادیه کارگران راه آهن دورو چیبا در روزهای ۵ و ۶ نوامبر برگزار کنند، یکی از سخنرانان این جلسه باشد و در آنجا در مورد کارگران زندانی صحبت داشته باشد و همچنین میزی اطلاعاتی در مورد کارگران زندانی گذاشته شود. در این جلسه علاوه بر کارگران راه آهن ژاپن نمایندگانی از اتحادیه‌های کارگری برزیل، آمریکا و کره جنوبی نیز حضور خواهند داشت.
نظیر این تلاشها در کشورهای مختلف در جریان است که با پیشرفت بیشتر کارها گزارشات آنرا منعکس خواهیم کرد. طبعا در پیشرد این کمپین ما با نهادهای مختلف همکاری میکنیم. از جمله با کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی همکاری تنگاتنگی داریم و فیس بوک این سازمان تماما به انعکاس اخبار این کمپین اختصاص داده شده است. همینطور با کمک میشن فری ایران تصمیم گرفتیم صفحه ویژه‌ای در فیس بوک داشته باشیم که بتوانیم هر چه بیشتر موضوع کارگران زندانی در ایران و حمایت از این کمپین و مبارزات مردم ایران را به مدیای اجتماعی بکشانیم. ما در شروع کار کمپین هستیم و کارهای بسیاری در دستور داریم. و هنوز زود است که از نتایج کارهایی که در جریان است گزارش روشنتری داد.
کارگر کمونیست: انتظارات شما از این کمپین چیست و مشخصا اتحادیه‌ها و سازمانهای کارگری در سطح جهان چه نقشی میتوانند ایفا کنند؟
شهلا دانشفر: فوری‌ترین هدف ما از این کمپین فشار گذاشتن بر جمهوری اسلامی و متوقف کردن این فشارها بر روی فعالین کارگری است. تلاش برای به حرکت درآوردن یک جنبش اعتراضی قدرتمند برای آزادی کارگران زندانی و همه زندانیان سیاسی از زندان است. انتظار ما اینست که بتوانیم حمایت صدها سازمان و نهاد کارگری و انساندوست در سراسر جهان را جلب کنیم. روز ۵ نوامبر شاهد آکسیونهای اعتراضی در صدها شهر در سراسر جهان در اعتراض به سرکوب کارگران و مردم معترض در ایران باشیم. و نهایتا اینکه از دل این کمپین سازمانیافته و قدرتمند بیرون بیاییم و خود را برای چالش‌های بزرگتر آماده کنیم. امروز جمهوری اسلامی بیش از هر وقت در سطح جهانی به انزوا کشیده شده است، جنبش انقلابی مردم در سال ٨٨ و انعکاس جهانی آن، در سطح وسیع افکار جهانی را به خود معطوف کرده و توجه‌ها به آن جلب شده است. خصوصا انقلابات شمال آفریقا فضا را بسیار آماده‌تر کرده است و همه چیز حاکی از اینست که ما میتوانیم بیشترین حمایت‌های جهانی را از مبارزات کارگران و مردم ایران و در حمایت از کارگران زندانی در ایران جلب کنیم. بعلاوه امروز در خود کشورهای آمریکا و غرب فضای اعتراض در میان کارگران و مردم بالاست. مردم در برابر طرحهای ریاضت اقتصادی دولتهایشان ایستاده‌اند. در چنین فضایی کارگران همبستگی خود با کارگران ایران را بهتر می‌بینند و زمینه جلب حمایت آنها بیشتر فراهم است. و طبعا گفتمان همیشگی ما، گفتمان اینکه جمهوری اسلامی مردم ایران را نمایندگی نمیکند، بلکه سرکوبگر مردم است و باید از همه مراجع جهانی از جمله سازمان جهانی کار اخراج شود، بیشتر خریدار دارد. ما میکوشیم از این موقعیت استفاده کنیم و افکار عمومی جهانی را به حمایت از مبارزات مردم ایران بکشانیم. در همین راستاست که ما تلاش میکنم حمایت اتحادیه‌های کارگری جهانی را جلب کنیم و به نظر من این اتحادیه‌ها میتوانند فشاری برروی دولت‌های خود باشند برای اینکه جمهوری اسلامی را زیر فشار بگذارند. بخواهند که رژیم اسلامی را بخاطر این سرکوب‌ها محکوم کنند. مانع مماشات با جمهوری اسلامی شوند. فشار بیاورند که کارگران زندانی و زندانیان سیاسی از زندان آزاد شوند. اینکه تا چه اندازه اتحادیه‌های کارگری در سطح جهانی در چنین نقشی ظاهر شوند، به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد، و ما برای آن تمام تلاش خود را میکنیم.
کارگر کمونیست: اقداماتی بعدی “کمپین برای آزادی کارگران زندانی” چیست؟
شهلا دانشفر: ما تا ۵ نوامبر ۵ هفته وقت داریم. در این ۵ هفته با فعالیت‌های تبلیغی خود، با تلاش برای برپایی شب‌های همبستگی با کارگران زندانی، با گذاشتن میزهای اطلاعاتی در مورد این کارگران ، با تلاش برای برقراری ارتباط با اتحادیه‌ها و سازمانهای کارگری در سراسر جهان، تلاش میکنیم بیشترین نیرو و اطلاع رسانی را برای ۵ نوامبر داشته باشیم. باید تلاش کنیم حمایت سازمانها و اتحادیهای کارگری هرچه بیشتری را با خود داشته باشیم. طبعا با توجه به اینکه این روز از سوی سازمانها و جریانهای مختلف اعلام شده است، مطمئن هستم که میتوان نیروی بسیاری برای این روز اعتراض جهانی جلب کرد. از جمله هم اکنون میزهای ایران سولیدارتی در همبستگی با کارگران زندانی در برخی کشورها گذاشته میشود و اطلاعیه‌های کمپین کارگران زندانی و پتی شن‌های ما نیز آنجا ارائه میشود. یا میشن فری ایران هر سه شنبه آکسیونهای ویژه‌ای در حمایت از کارگران زندانی سازمانداده است و در همین هفته گذشته در قبرس و نیکوزیا این آکسیون‌ها برپا شدند. کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی با فراخوانی تحت عنوان صدای کارگران زندانی باشیم، این کمپین را در دستور خود گذاشته است و تشکیلات حزب کمونیست کارگری ایران با تمام قدرت این کمپین را به پیش میبرد و در دستور دارد. احزاب و نیروهای سیاسی مختلف نیز برای آن اعلام فراخوان کرده‌اند . ما تلاش میکنیم اخبار همه این تحرکات به مناسبت این کمپین را انعکاس دهیم. همانطور که اشاره کردم ۵ نوامبر میتواند نقطه اوج کمپین برای آزادی کارگران زندانی باشد. اما طبعا کارزار ما تا آزادی کارگران زندانی از زندان ادامه خواهد داشت.*